DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.28937#0294
i$6
I I B E R I L
defensionis naturalis justificetur, male inde ad duella & pugnas
reales infertur.
4*
45
45
f Ampli uur ha?c aHertio I. ut necincer personas distioguen-
dura (it, nobilesne siut vei ignobiles, quia illae non minus Juri
Divino subsunt, & rationes cootra putativara opinionera mfamite
& pusillanimicatis supra adduäa; lilas quoquc liringunt, cujus-
cunque ordinis sinc, Balduin, lib. 4. de Lafibus eonjcient. cap. 1«
caj] 1 2. pag. 885.
j Ampliacur II. quod nec permisiii principis provocario
auc accepcacio duelli roborari queat; sicuc de Frontone Rege Da-
ni# resercur, quöd iegem culeric, omnes conrroversias, quales-
cunque eaj sinc, duello definicndi. Ec exempia mulca hujusmodi
dueüorum adducic Camerar. in meditat. hiflor. part. 1. cap. 19.
& feqq. Confer Lanceslot. in traBat. de dueüis , quem inseruic
HempLo ommumjudic. lib. i.post cap. 1. §. 5. inprcefation. eciamsi
purgationem alicujus delidi objeäi concernant, uc ibidem pluri-
bus deducit.
f Nec enim Princepscontra jus divinum&rationemreftam,
bonosque mores dispensare potefi:: Et non desunt exempia in hi-
storiis, Principes ob hujusmodi permilTus gravicer ä DEO punitos
fuisie, quod haud obscure quoque pacec exemplo Heinrici 11, Gai-
]iarum Regis, de quo , cum anno LIX. superioris sieculi ä Comitc
Mongomerio in exercitio equefiri confraöis utrinque hafiis, in-
felici casu apercä casiide in ocuio ex trunci iifiu graviter lcesus esict,
& post aliquotdies decesieric, Thuanus subssnemlib.ii. Hisioriar.
graviter scribic, quöd acuriosis po/lea objervatum fit, RegemiIIum%
qui ferittm dueüum , rem Chrifiiana religione vetitam , insauflis
Regni aussiiciis approbarit, tn ludicro duello vitam aniißsse.
f Ampliacur III. uc nec accusatorem vel testem provocare
iiceac, de cujus calumnia vel testimonio cercö vei admodum pro-
babilicer confiare posiic , alcerum inique ob ea judicio oppresium
iri, ik recfte stacuit post Abulenfem in 1 Reg. 1 7. qucefi.ult. Dom.
Soto lib. 5. dejufiit. & jur. qu*efl. 1. art. 8. fol. mihi 144. fac. 1. ab
init. C* Hugo Grot. dift. 1.2. de jur. bell. cap. 1. num. 5. infin. secus
I I B E R I L
defensionis naturalis justificetur, male inde ad duella & pugnas
reales infertur.
4*
45
45
f Ampli uur ha?c aHertio I. ut necincer personas distioguen-
dura (it, nobilesne siut vei ignobiles, quia illae non minus Juri
Divino subsunt, & rationes cootra putativara opinionera mfamite
& pusillanimicatis supra adduäa; lilas quoquc liringunt, cujus-
cunque ordinis sinc, Balduin, lib. 4. de Lafibus eonjcient. cap. 1«
caj] 1 2. pag. 885.
j Ampliacur II. quod nec permisiii principis provocario
auc accepcacio duelli roborari queat; sicuc de Frontone Rege Da-
ni# resercur, quöd iegem culeric, omnes conrroversias, quales-
cunque eaj sinc, duello definicndi. Ec exempia mulca hujusmodi
dueüorum adducic Camerar. in meditat. hiflor. part. 1. cap. 19.
& feqq. Confer Lanceslot. in traBat. de dueüis , quem inseruic
HempLo ommumjudic. lib. i.post cap. 1. §. 5. inprcefation. eciamsi
purgationem alicujus delidi objeäi concernant, uc ibidem pluri-
bus deducit.
f Nec enim Princepscontra jus divinum&rationemreftam,
bonosque mores dispensare potefi:: Et non desunt exempia in hi-
storiis, Principes ob hujusmodi permilTus gravicer ä DEO punitos
fuisie, quod haud obscure quoque pacec exemplo Heinrici 11, Gai-
]iarum Regis, de quo , cum anno LIX. superioris sieculi ä Comitc
Mongomerio in exercitio equefiri confraöis utrinque hafiis, in-
felici casu apercä casiide in ocuio ex trunci iifiu graviter lcesus esict,
& post aliquotdies decesieric, Thuanus subssnemlib.ii. Hisioriar.
graviter scribic, quöd acuriosis po/lea objervatum fit, RegemiIIum%
qui ferittm dueüum , rem Chrifiiana religione vetitam , insauflis
Regni aussiiciis approbarit, tn ludicro duello vitam aniißsse.
f Ampliacur III. uc nec accusatorem vel testem provocare
iiceac, de cujus calumnia vel testimonio cercö vei admodum pro-
babilicer confiare posiic , alcerum inique ob ea judicio oppresium
iri, ik recfte stacuit post Abulenfem in 1 Reg. 1 7. qucefi.ult. Dom.
Soto lib. 5. dejufiit. & jur. qu*efl. 1. art. 8. fol. mihi 144. fac. 1. ab
init. C* Hugo Grot. dift. 1.2. de jur. bell. cap. 1. num. 5. infin. secus