DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.28756#0401
DISSEHTATIONES -32^
an ηοή hoc padlo librcs Sibyllinos, publicos reddidiilent, pkneque
insregiisent Senatus , populique Romani decreta , quibus cautum
erat non vulgare illa Oracula, sed abscondere, illaque tantum con-
sulere in extremis calamitatibus & neceisitatibus: Christiani autem
Paganis non erant terrori, verum potius contemptui. Ad reliquas
objeiliones CraiTed, ex Constantini oratione ad Santftorum ccetum
depromptas , respondebimus capite de Gonfiantini teflimonio. Sic
etiam Augustinus testatur de Civ. D. capite XLVi. fuiise accusatos
Christianos illarum Prophetiarum Sibyllinarum aucsores. Vroindecum
Scripturis noflris non credunt , complentur in eis flute , quas cteci legunt:
nifi forte quis dixerit, illas Prophetias C-hriflianos flnxijje de Chriflo, quas
SibjlltZ nornme, ‘vel ahorum, proferuntur : fi cjuee flunt, cju<e nonperti-
nent ad populum Judaorum. Ibid. cap. XLVII. in fine. Sedqutecunque
aliorum Prophetia de Dei per Chriflum Jeflum gratiaproferuntur, poflunt
putari d Chriflianis ejje cojificice, ideo nihileflfirmim adconvincendes quos-
libet alienos, fi de hac re contenderint , nojlroscpue fulciendos , fi recie fa,-
puerint, quam ut Divina prcedicia de Chriflo ea proferantur qua in Ju-
dceorum flcripta flunt codieibus. Hoc non solum testantur S S, Patres, ve-
rum etiam ipsi infideles non receperunt pro Sibyllinis Oraculis, quid-
quid pro talibus obtrudebatur , memineris , quasso Pater Crassete,
quid scripserislibellituip. XX. Annon ipsetestarisPaganorum quen*
dam, apud Plutarchum in lib. cui titulus, cur Pythonisia versibus
respondere cessarit , decantatas carmimbus Sibjllarmn pradichones, pra
sabulis habuisfe ac reputajfe? uti patet ex Iocis Suetonii &Tacitisupra
laudatis, quibus constat Augustum cremaise supra duo millia libro-
rum fatidicorum Graeci Latinique generis, ac lolos retinuiile Sibyl-
linos, hos quoque NB. delediu habito. EtC.Tacitus docet, Carmi-
na quae sub Sibyllx nomine circumferebantur, priusquam admitterentur
debuisse testimari. Et discerni a falsis vera, imo Sibyllarum hbrum
notioni QuindecirlVirorumfuiise subjebsum : an non ex his testimoniis
constat multa sub Sibyllarum nomine vulgata fuiste non solum , quse
Pagani non admittebant, imo de quibus dubirabant, verum etiam
crimen illiussuppositionisChristianisfuissseimpoiitum ? concludamus
loco hoc notabili ex Dionysio Halicarnassaeo lib. IV. petito ubi reserens
tres Legatos P. Gabinium , M. Odacilium & L. Valerium undiquaque
conquisiviile, post crematos libros Sibyllinos, Oracula Sibyllina, &
T t X Π.ΌΠ*
an ηοή hoc padlo librcs Sibyllinos, publicos reddidiilent, pkneque
insregiisent Senatus , populique Romani decreta , quibus cautum
erat non vulgare illa Oracula, sed abscondere, illaque tantum con-
sulere in extremis calamitatibus & neceisitatibus: Christiani autem
Paganis non erant terrori, verum potius contemptui. Ad reliquas
objeiliones CraiTed, ex Constantini oratione ad Santftorum ccetum
depromptas , respondebimus capite de Gonfiantini teflimonio. Sic
etiam Augustinus testatur de Civ. D. capite XLVi. fuiise accusatos
Christianos illarum Prophetiarum Sibyllinarum aucsores. Vroindecum
Scripturis noflris non credunt , complentur in eis flute , quas cteci legunt:
nifi forte quis dixerit, illas Prophetias C-hriflianos flnxijje de Chriflo, quas
SibjlltZ nornme, ‘vel ahorum, proferuntur : fi cjuee flunt, cju<e nonperti-
nent ad populum Judaorum. Ibid. cap. XLVII. in fine. Sedqutecunque
aliorum Prophetia de Dei per Chriflum Jeflum gratiaproferuntur, poflunt
putari d Chriflianis ejje cojificice, ideo nihileflfirmim adconvincendes quos-
libet alienos, fi de hac re contenderint , nojlroscpue fulciendos , fi recie fa,-
puerint, quam ut Divina prcedicia de Chriflo ea proferantur qua in Ju-
dceorum flcripta flunt codieibus. Hoc non solum testantur S S, Patres, ve-
rum etiam ipsi infideles non receperunt pro Sibyllinis Oraculis, quid-
quid pro talibus obtrudebatur , memineris , quasso Pater Crassete,
quid scripserislibellituip. XX. Annon ipsetestarisPaganorum quen*
dam, apud Plutarchum in lib. cui titulus, cur Pythonisia versibus
respondere cessarit , decantatas carmimbus Sibjllarmn pradichones, pra
sabulis habuisfe ac reputajfe? uti patet ex Iocis Suetonii &Tacitisupra
laudatis, quibus constat Augustum cremaise supra duo millia libro-
rum fatidicorum Graeci Latinique generis, ac lolos retinuiile Sibyl-
linos, hos quoque NB. delediu habito. EtC.Tacitus docet, Carmi-
na quae sub Sibyllx nomine circumferebantur, priusquam admitterentur
debuisse testimari. Et discerni a falsis vera, imo Sibyllarum hbrum
notioni QuindecirlVirorumfuiise subjebsum : an non ex his testimoniis
constat multa sub Sibyllarum nomine vulgata fuiste non solum , quse
Pagani non admittebant, imo de quibus dubirabant, verum etiam
crimen illiussuppositionisChristianisfuissseimpoiitum ? concludamus
loco hoc notabili ex Dionysio Halicarnassaeo lib. IV. petito ubi reserens
tres Legatos P. Gabinium , M. Odacilium & L. Valerium undiquaque
conquisiviile, post crematos libros Sibyllinos, Oracula Sibyllina, &
T t X Π.ΌΠ*