DISSERT ATIONES *· - * w
commentum rejicimus. Nominare debuiiTer nonnuJJos ex plurimisil-
lis , sed diclatorio cantum modo agic CraiTerus , ac si suiSciat hoc
ipsum eiie verum quia sic scripsir. Sed ignoscac nobis, si ipsiar-
gumentis idoneis destituto, Fidem non habemus. Ultimum autem
(&quodpalmarium putat Crastetusargumentum ,) est, quod l.acftan-
tiusfuit Crispi, Magni Constanrini Impeiatoris Christiani Filii, prae-
ceptor , & quis dubitet , inquit , Imperatorem Christianum , La-
<£hntio non conceisiise potestatem legendilibrosILomgeairervatos, &
demum sub Honorii Imperio combustos? Latlantius ait (se satis per-
ipicue explicatj his verbis, cptarum ex libris isia exempla proferimus,
verum etst hoc tibi concederetur, Crastete, quamvis tamen hocnon
sit neccise , an inde sequeretur illud exemplarquod vidit Latftantius ,
ex Sibyllarum Antiquarum ore descriptum fuiise ? certe non , ne ipii
quidem Pagani habebant illud exemplar vel ejus apograpbum , quod
mulier Tarquinio vendiderat , utpote cum Capitolii incendio plane
absumptum» habuerunt rantum illud quod ex versibus undequaque
conquisids per Legatos, constabat, ac per Augustum conditum fuit
duobus forulis auratis sub Palatini Apollinis Rasi , teste Suctonio. Illud
autem exemplar diversum erat ab illo quod fuit concrematum cum
Capitolio , teste Dionysio Halicarnasseo. IIIud igitur exemplar
ctiamsi vidisset, versusque aliquot cx tllo scriptis suis mseruisset La-
d:antius , non habuit tamen verum & genuinum Sibyllinorum ver-
suum exemplar. Posteaautemostendemus, Deodante, primi exem-
plaris reliquias, cum hoc quod nunc habemus collaturi, longe alia
continere his VIII, libris quos nunchabemus , quam in primo exem-
plari. Quis porro te docuic, Crassete, La<ftantium adeo gratum fuis-
se Constandno , tantamquc illum mter & imperatorem interceisissc
familiaritatem , ut ssli potestatem dederit consulendilibros Sibyllinos,
quos etiam Imperatorisiiliusaerate sedulo, uti antea , fuiiseaiservatos
testantur Historias t atqui erat Filii Imperatoris praeceptor ί quasi vero
Monarcham inter & Filii ejus Praeceptorem tanta fuerjt excultaami-
citia , & hodie Reges inter & Filiorum praeceptores ardlum amici-
tiae vinculum nedatur. Ad finem Capitis de La<5fcantio, eadem rur-
sum uti ante oberrat chorda Crassetus , existimans , Ladtandum,
virum adeo do&umj vel non potuisse falli scriptis illis supposidtiis,
stadm enim > inquit falsuatem detexiiset , noluiisetque Religionem
X x 2. Christia-
commentum rejicimus. Nominare debuiiTer nonnuJJos ex plurimisil-
lis , sed diclatorio cantum modo agic CraiTerus , ac si suiSciat hoc
ipsum eiie verum quia sic scripsir. Sed ignoscac nobis, si ipsiar-
gumentis idoneis destituto, Fidem non habemus. Ultimum autem
(&quodpalmarium putat Crastetusargumentum ,) est, quod l.acftan-
tiusfuit Crispi, Magni Constanrini Impeiatoris Christiani Filii, prae-
ceptor , & quis dubitet , inquit , Imperatorem Christianum , La-
<£hntio non conceisiise potestatem legendilibrosILomgeairervatos, &
demum sub Honorii Imperio combustos? Latlantius ait (se satis per-
ipicue explicatj his verbis, cptarum ex libris isia exempla proferimus,
verum etst hoc tibi concederetur, Crastete, quamvis tamen hocnon
sit neccise , an inde sequeretur illud exemplarquod vidit Latftantius ,
ex Sibyllarum Antiquarum ore descriptum fuiise ? certe non , ne ipii
quidem Pagani habebant illud exemplar vel ejus apograpbum , quod
mulier Tarquinio vendiderat , utpote cum Capitolii incendio plane
absumptum» habuerunt rantum illud quod ex versibus undequaque
conquisids per Legatos, constabat, ac per Augustum conditum fuit
duobus forulis auratis sub Palatini Apollinis Rasi , teste Suctonio. Illud
autem exemplar diversum erat ab illo quod fuit concrematum cum
Capitolio , teste Dionysio Halicarnasseo. IIIud igitur exemplar
ctiamsi vidisset, versusque aliquot cx tllo scriptis suis mseruisset La-
d:antius , non habuit tamen verum & genuinum Sibyllinorum ver-
suum exemplar. Posteaautemostendemus, Deodante, primi exem-
plaris reliquias, cum hoc quod nunc habemus collaturi, longe alia
continere his VIII, libris quos nunchabemus , quam in primo exem-
plari. Quis porro te docuic, Crassete, La<ftantium adeo gratum fuis-
se Constandno , tantamquc illum mter & imperatorem interceisissc
familiaritatem , ut ssli potestatem dederit consulendilibros Sibyllinos,
quos etiam Imperatorisiiliusaerate sedulo, uti antea , fuiiseaiservatos
testantur Historias t atqui erat Filii Imperatoris praeceptor ί quasi vero
Monarcham inter & Filii ejus Praeceptorem tanta fuerjt excultaami-
citia , & hodie Reges inter & Filiorum praeceptores ardlum amici-
tiae vinculum nedatur. Ad finem Capitis de La<5fcantio, eadem rur-
sum uti ante oberrat chorda Crassetus , existimans , Ladtandum,
virum adeo do&umj vel non potuisse falli scriptis illis supposidtiis,
stadm enim > inquit falsuatem detexiiset , noluiisetque Religionem
X x 2. Christia-