DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.34450#0082
a venditore fuit extensa ad emptorem* cur non vicidlm
adio quanti minoris ab emptore ad venditorem quoad id *
quod res pluris valuit * extendi deberet ? Negativa tamen
verior & communior eR. fnwo: cum nulla talis adio quan-
ti pluris ex parte venditoris in jure iit prodita * & venditor
extra casum laesionis ultra dimidium non Ut audiendus: Ra-
tio Disparitatis in eo consiRit * quia venditor qualitatum rei
venditae notitiam optimam habere * vel saltem habere poR
lepraeiumitur, etsi eandem non habet * id culpae ejus eR
imputandum. Praeterea Uti pulchre observat in d;. Ch
D. de Pucholtz , venditor pretium rei emptori proponit * &
fundum cum omnibus appertinentiis generaliter, & eo mo-
do* quo ipse fruitus eR, & srui potuit* vendit * Rib qua ge'
neralitate omnia appertinentia , & bonae qualitates * licet
non Rnt expreRse* continentur. Emptor econtra vitia rei
non emit'* & ii quid de appertinentiis * menhira fundorum,
& qualitatibus in[contradu expreshs desit * juRe venditionis
contradum non csle impletum conqueritur. : ven-
ditori adio venditi sufhcit * quod si enim venditor ad ven-
dendum per dolum indudussit * eidem semper R!fhcienter
prospedum cR , patet id ipsum ex parte prima sub diRindio-
nc,andolusinciderit incontradum* vel dederitcausam*ulti-
mo caR:poteRcontradum plane dicere nullum./J? ^
& reciprocam quippe pracRationcm in hoc contra-
du bilaterali requirit textus in A y. ^ ^ </<?/<? g]
verb inciderit in contradum venditionis habet adionem
venditi* ut damnum resarciatur.
N vi.
s D deRntionem datam R Rat redexio^notandum eR: quod
jTY adioquantiminoris Rthonoraria, praetoria,&direda,
(cuna