DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.43081#0017
non Paradoxa. 15
probet,filium,quodsupra quartam fidcicotnmissanam exlega-
tis habet, cogi restituere? Negat. observ. 8.cap.3.
Hoc ut intelligatur ponendus nobis est casus isiius legis:
testator habuit in bonis soo. filios reliquit tres, iisqueadjundis
duobus extraneis omnes ex equis partibus heredes instituit, na-
tu majori fundum pradegavit, qui valet IJ*. eundem rogavit, ut
hereditatem fratribusrestitueret, subconditione, siTillius vi-
cerit, extitit conditio, queritur, quomodo detrahenda sit Falci-
dia ? primum omnium igitur eam pradegati partem, quamacce-
pit jure hxreditario, imputat, id est 3. dein eam partem , quam
jure legati capit a cohseredibus, quibus vice mutua suam portio-
nem restituit,idest, 6. compensat;partem, quam jure legati ca-
pit a exteris coheredibus, quibus nihil restituit, supra quartam
habet. Habet itaque imputando & compensando. 9. Quod
superest, deducit ex hereditate, & dein restituere compellitur:
Ex his apparet, quod ibi dicitur, supra quartam habensreddere
compellitur, non intelligendumessedeeo, quod retinet supra
quartam, sed deipsa hereditate, & per consequens falsum etiam
esie, quod nonnulli contendunt, probari ex iis verbis, filium
fideicommisso gravatum non deducere duas quartas; quam tame
questionemnuncin medium relinquo, ex hac autemlegenon
decidi,preter aliosdocet Hottom. lll. quass. 43. Ceterum aliter
casum hujus legis exponit Baccho v. innor, adTreutl. vel. 2. disi.14.
th.3. Iit. b. &c. item aliter Anton Faber Conjett. 6. cap- j.
23. Isthec acerrima pugna est, que Syrii in star interpre-
tibus plerisque sudorem expressit; simplicem donationem an sui
conferant, & emancipati an suis eandem ? Ait Cujacius suos
conferre ab intestato, (a) & emaneipatos iisilem eandem, (b)
3. obs. 30.
a) Ex testamento enim instituti donata precipua reti-
nent; &itaconciliabimus. l.sidonation. 13.C. decoUation.cum I.1S.C.
sam. hercifc.&d.l. 13. restringemus ad causamintestati, quamvis
hoc non pauci improbent, Bacchov. in not.ad Treutler. vol.2. p. t.
dsi.17. th s.lit.g.p.1113. Treutler. d.locopag.tso. Anton. Matth.
Fud.luris.disi.is.th.i3. & aliam affert Fr.Duaren. de coUation.c. 2,
quiinsieciesi.tj. singit concesiionem in peculium, quod idem proponit.
C Sic h a r-
probet,filium,quodsupra quartam fidcicotnmissanam exlega-
tis habet, cogi restituere? Negat. observ. 8.cap.3.
Hoc ut intelligatur ponendus nobis est casus isiius legis:
testator habuit in bonis soo. filios reliquit tres, iisqueadjundis
duobus extraneis omnes ex equis partibus heredes instituit, na-
tu majori fundum pradegavit, qui valet IJ*. eundem rogavit, ut
hereditatem fratribusrestitueret, subconditione, siTillius vi-
cerit, extitit conditio, queritur, quomodo detrahenda sit Falci-
dia ? primum omnium igitur eam pradegati partem, quamacce-
pit jure hxreditario, imputat, id est 3. dein eam partem , quam
jure legati capit a cohseredibus, quibus vice mutua suam portio-
nem restituit,idest, 6. compensat;partem, quam jure legati ca-
pit a exteris coheredibus, quibus nihil restituit, supra quartam
habet. Habet itaque imputando & compensando. 9. Quod
superest, deducit ex hereditate, & dein restituere compellitur:
Ex his apparet, quod ibi dicitur, supra quartam habensreddere
compellitur, non intelligendumessedeeo, quod retinet supra
quartam, sed deipsa hereditate, & per consequens falsum etiam
esie, quod nonnulli contendunt, probari ex iis verbis, filium
fideicommisso gravatum non deducere duas quartas; quam tame
questionemnuncin medium relinquo, ex hac autemlegenon
decidi,preter aliosdocet Hottom. lll. quass. 43. Ceterum aliter
casum hujus legis exponit Baccho v. innor, adTreutl. vel. 2. disi.14.
th.3. Iit. b. &c. item aliter Anton Faber Conjett. 6. cap- j.
23. Isthec acerrima pugna est, que Syrii in star interpre-
tibus plerisque sudorem expressit; simplicem donationem an sui
conferant, & emancipati an suis eandem ? Ait Cujacius suos
conferre ab intestato, (a) & emaneipatos iisilem eandem, (b)
3. obs. 30.
a) Ex testamento enim instituti donata precipua reti-
nent; &itaconciliabimus. l.sidonation. 13.C. decoUation.cum I.1S.C.
sam. hercifc.&d.l. 13. restringemus ad causamintestati, quamvis
hoc non pauci improbent, Bacchov. in not.ad Treutler. vol.2. p. t.
dsi.17. th s.lit.g.p.1113. Treutler. d.locopag.tso. Anton. Matth.
Fud.luris.disi.is.th.i3. & aliam affert Fr.Duaren. de coUation.c. 2,
quiinsieciesi.tj. singit concesiionem in peculium, quod idem proponit.
C Sic h a r-