Bayer, Andreas; Gemmingen, Wolfgang: Paradoxorum Jacobi Cujacii Icti Celeberrimi, Non Paradoxorum Decades Tres (Tubingae, 1627) [VD17 16:743670B]

non Paradoxa. 21
Deincumsententiam ssiam rationibus, &potissimum hac con-
firmet, quod uni ex correis solvi possit, cui autem foi vi possit, ei
etiam novare liceat,prasterquam si quis solutionis causa adjeitus
proponatur./, cui resie.ie.ss. de movat.eam Paulus»» d.l.27. destruit.
Videatur late & eleganter, Anton.Faber n. conjefi. iS. Bacchovius
in not. adTreutl.vol. 2. part.2,dijj>.27.tbe(.9.lit.d. Anton.Matth.
Tund. lur. dt/put. 9. thes. 4. Diss.;Dionys Gothofred. adi. 27. de pati.
Tr^ut\.di[p. selesi. loco fapradicto. Gccddzus de contrah. stip. cap.10.
conclus.2.nam. 16. Wesenbec. Parat.de duobus reis stipul.num.p.

Corollaria.


1.
Qllod Tribonianus scripsit in §. seque. z- ibi sane unocasu.
?nst. de adtion. dico defendi non posse.
II.
Amplius dico, quod idem ait Adulterium ex L. Jul. esse
capitales.4.Inst.deP. lud. verum nonesse.
I I I.
Ut nec illud ejusdem parricidii poenam ex L. Pomp. esse
culleum. §. 6. eod. tit.

1 V’
Illo vero, quod idem ait, eod.tit.&§. eandem poenam esse
novam, nihil magis absurdum dici potuisse, affirmo: quid ergo ?
Triboniano nec se, nec suum opus laudanti,credendum puto.

FINIS,