Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Metadaten

Glöckner, Karl [Hrsg.]; Historische Kommission für den Volksstaat Hessen [Hrsg.]
Codex Laureshamensis (Band 1): Einleitung, Regesten, Chronik — Darmstadt, 1929

DOI Seite / Zitierlink: 
https://doi.org/10.11588/diglit.20305#0319
Überblick
loading ...
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
Chronik, 25.

307

sequimur piissimorum reguma), idque ad emoluraentum anime. nostre, pertinere, minime

ambigimus. Quapropter omnium fidelium sancte. dei Qcclesitj ac nostrorum, presen-

tium uidelicet et futurorum nouerit industria, quia Adalardus2) illustris comes, et Tieto 5

uassallus noster, fideles scilicet nostri, deprecati sunt clenientiam nostram, ut ex rebus

iuris nostri ex beneficio Hrorici3) in uilla Gannita ad ecclesiam sancti Nazarii que.

consistit in Lauresham aliquas res proprietatis iure tribueremus. Quorum precibus

libenter acquiescentes, hos nostre. serenitatis fieri iussimus apices, per quos ad prefa-

tura sancti N. monasterium, in predicto pago, et in prescripta uilla Gannita, terram io

proprietatis nostre., perenniter ad habendum ob e.molumentum anime. nostre. concedimus,

et de iure nostro in ius ac dominationem ipsius perenniter mansurum transfundiums,

quatinus deinceps per hanc nostram auctoritatem, potissimam habeat pars predicte.

e.cclesie. faciendi licentiam, quicquid utile iudicauerit. Et ut he_c nostre. largitionis

auctoritas rata stabilisque permaneat, manu propria subter eam firmauimus, et anuli 15

nostri irapressione assignari precepimus. Signum Lotharii (M.) gloriosi regisb). Hrod-

mundus notarius recoguoui. Data idus septemb., anno Christo propitio regni domni 860 Sept. 13.

Lotharii gloriosi regis, quinto. Indictione VIII. Actum Aslao palatio regio in dei nomine

feliciter. Amen. Christe adiuua Lotharium regem0). | ßi. i\ 2.

Ludouuicus rex,
fllius Ludouui-

In Lauresham
sepultus.d)

Kap. 25. Huius Lotharii frater1) Ludouuicus, quem supra diximus in diuisione
imperii orientalem Franciam sortitum, iustus, pius, misericors, ac circa e.cclesias dei LothariMmpe-
inmens^ benignitatis exstitit, unde et laureshamensi monasterio plurima beneficia confe- an'ui^xxxnn1
rens, ibidem etiam sepeliri se moriens precepit. Qui primo donationis sue. in Langenen
huiusmodi promulgauit auctoritatem. 5

25. (Reg. 3269.)

Largitio Ludouuici regis secundi de Langenen.1)

In nomine sancte. et indiuidue. trinitatis. Ludouuicus diuina fauente gratia rex.
Si liberalitatis nostre. munere de beneficiis a deo nobis collatis, locis sanctorum quid-
dam conferimus, hoc nobis procul dubio ad e^terne^ remunerationis premia capessenda,
profuturum liquido credimus. Idcirco notum fieri uolumus omnibus fidelibus sancte.
dei e_cclesie. nostrisque, presentibus scilicet et futuris, quia placuit nobis ob diuine. &
servitutis amorem et anime^ nostre. remedium, quasdam res proprietatis nostre. tradere
ad monasterium quod dicitur Lauresham, quod est situm in pago renense, constructum
in honore reuereutissimi Christi mris. Nazarii, ubi idem preclarissimus martyr corpore
quiescit humatus, cui etiam auctore deo presenti tempore uenerabilis uir Adalungus

a) regum überschrieben. t>) Signumzeile am Rande als Rubrik. c) Siegelumschrift,

d) In Rotschrift.

2) Adalhart v. Metz, Laienabt von St. Stablo, Echternach, St. Vaast, dessen Söhne — vgl. unten
nr. 40 Anm. 3 — später ebenfalls nach dem Besitz von St. Maximin streben, s. Regino zu 882, 903 und
Dümmler, Ostfränk. Reich I2, 213, wird schon 855 als Wohltäter genannt nr. 1922.

3) Normannenherzog, s. Ann. Fuld. zu 850, 857.
K25] *) Vielmehr Oheim.

25] l) Mühlbacher, Reg.2 nr. 1354. Die Schenkungen Ludwigs d. D. zum 28. VIII., seinem Todes-
tag, im Totenbuch; s. K. 39 Anm. Die obige Nr. fehlt und steht zum 20. VI., dem Todestag Lud-
wigs d. Fr. (da 834 noch in dessen Regierungszeit fällt). Ludwig d. D. hatte in der Teilung von 833
das rechtsrheinische Franzien, in dem auch Lorsch lag, erhalten und zählt von da ab seine Regie-
rungsjahre «in orientali Francia». Abt Adalung indes, wie die Mehrzahl der Geistlichen Anhänger
der Reichseinheit, läßt unbeirrt weiter nach den Jahren Ludwigs d. Fr. rechnen, Einl. § 50. Schon
seit Ende 833 aber nähert sich Ludwig d. D. von Frankfurt aus der Partei seines Vaters, Dümmler,
Ostfränk. Reich 13, 91, und in diese Zeit fällt seine Schenkung an das kaiserfreundliche Kloster.

39*
 
Annotationen