Gori, Antonio Francesco; Schwebel, Nicolaus [Oth.]: Antiquitates Etruscae (Nürnberg, 1770)

Cap. III.

v. %. Vstite: SesT: Entasiarv:
incendite nunc impofitas

Vstite: inctndite, qm& ufthate: videtur hinc Latinos feciffe uftulare, frequentativum ab
uro ; hinc uftrinum, de quo vide Feftum. Hinc ortum nomen Vestae, Graecis
~E«\ix, ignjsz nam in ejus honorem ignis perpetuo accenfus cuftodicbatur a Veftalibus.
Forlitan etiam a gr, *«iw, incendo, xauiri?, uftie. 'syx*virlm\j, genus fifturae adr
bibito igne. Putabam etiam Vstite effc a gt, 'iiriyj\ adfum^ adjifto, fto , quod m
facris faciunelis folemne; fed potius placuit incendite, propter ea, quae fequuntur,

Sest: agr. ffsvu, incitate feror, propero. Galli ruftici dicuat )e/, quodvalet 7«o<fo , nunc.
Entasiaru: a gr. evliSjjpi, impono.

v. j. Vrnasiaru: Thvnt: Ak: Vuke; Prumu: Petatu:
urnas odoramentorum remedium fuga extremi diffufi

VRNasiaru: n«; hinc Latinis urna, quod manifeftum eft. Apud Dempfter. iit
Etrufca infcriptione f epulcri tab, LX VII. n. i. legitur f\ \j q ^v £ ^ K p\ V\ V\ 4 \j O
hoc eft Thurmnam petrua, Le. urnam petream.

Thunt: gr. S-Jo?., odoramentttm, fujfitus, fufftmemum. Hinc quoque liquet, Etrufcosfuffi-
tus adoleviffe in honorem Deorum, ut eos muneribus et facris placarent. Servius ad
Lib. II. Aeneid. v. 784. jjtfii d frequentia ficrificii dicti funt, hoc eft 'oxo' 7s~ -9-usiy.
& fuffiendo. vide Plinium L. III. c. 5. et fufius Dempfter. de Etrur. Reg, L. 1. c, 1.

Ak: gr. uv.o^," snedela, fanitas, remcdium. Sola muneraac dona Deos placant,

Vuke: duplex V afperum fonurn itaefficit,>ut F exurimat. gr. <puy>j, fuga. Etrufci
pro G. quam non habebant, K utebantur. Nos hodie dicimus voga, remedium et fuga.
Nunquam in his tabulis Etrufce fcriptis, nec in reliquis exaratis litteris Pelasgicis, copu-
la Et adhibita oocurrit, vel alia hujusmodi, quod maximae antiquitatis indicinm.

Prum-u: duae poftremae litterae ita inter "fe cohaerent, ut facile poffint -etiam referre
MNu, id eft Prumnu, gr. tt^uvci;; extremus, ultimus, maximae calamitates ex~
tvemae dicuntur ; qua phrafi etiarn nos Tufci patrio fermone dicimus , divenuto a\t
eftremo.

Petatu : a gr. Trelxco, expando , diffundo , extendo. fenfus eft, fuffitus Jovi oblati unice
a\'ertere poffimt exitium feu calamitatem hanc extremam univerfalem.

V. 4. INUR: Vthturu:

URTES:

EUNTIS

dilatate guttur

viri

■adftantes.

Inutc. a gr. h»A, dilato , pando.

effundo.



Vthuru : guttur hincLatinos accepiffe perfpicuum effc, Frequens adfpiratae ufus apud
veteres Tufcos. Pf. 113. 7, non clamabunt ingutturefuo. Hof. c. g. v. 1. ingutture
tuofit tuba. Jer. c» 2^ 34 ululate paftores et Clamate. Et c. 48. ro, confufus eft Moab,
quoniam victus eft: ululate et clamate, annuneiate in Arnon , quoniam vaftata eft Moab.
Ezech. c. 30. t. ululate, vae, vae diei. Adfimile quid in hac tabula; nam frequen-
terPontifex uriiverfo coetui clamorem, ejulatum et vociferationes indicit, ItaGhriftia-

Ff nus