20⁰
die Cen' men iichzglaab daß, deß ur ausländiſcher Ba-
ron ſisder, kann nit gut; deutſch: Uf eenmol kummt
en großer ſchlanker Herr ufeſe zu, hot en großer Teller
voll Kuche un e Flaſch Wein in der Hand un wie ich
„u Kecht beim Licht betracht, war jo deß n Schneider,
mfrüherer Rochbor vun mir. Deß war alſo deße;
hernod. hawmich mich do fort gemacht⸗ And bin in-
„anner Werthshaus g'gange, um zu ſehe, was do 10s.
3is. Wie ich do hin⸗kungne bin, wars noch zärger,
Audo waße die Schtadtsleit, do,war Lewwe un Wohlſchtaud,
der Wohlgeruch vun dene Ente, Brote un Brotwerſcht
3thot prer Orndlich wohlg dhun, wer ſitze bleibt war ich.
Inm Sinn haww ichs nit g'hatt, weil, ichs meinex
Milchfraa. Perſchproche g'hatt hab, ihrin Kerwe-
tuche zu verſuche, awwer. do⸗ is ſa en kleens: Mädele:
g.ſeprunge kumme, hot mich am Rock g'epackt an g'kriſche
Mutter, Baten, do. is: die Mamſell, wu, mer 'n mol, n
Areizer gethwe hot. „So, ſa, s freod zuns Ihnen ken-
nen zunſernen, un werſchaffe Se uns die Ehr un nehme
Sen Plab, mit dem hot; mar mich empfange z. ich: wolt
die Leit nit kränke, hab mich zu nen, giſetzt un, dabei
gedenkt, do biſchtuemob, heimoble Leit unigut ufg'numme,=
dann-zu, eſte und zu drinke war agnungt do. Heß-
52½ vun den un eren babbie df worre, dann wie: mer-
„Kannegießern:! Awwen mir jis⸗heut ie mol ſol vun dem, un jenem babbeJle dhut, ſo is zawwer immer-
ſchlechtgich hub⸗ein Unſchand wibier. die vevmale⸗ zuerſcht. 3 Watter un Dir⸗Zein un hab gewiß⸗ gedenkt,
deiteé Maagakrämpf, ichhab ſchun alles angrfange, alles: do werſcht emol nit klage hören awwer⸗der Schlag hot
browirtz vs hot mix⸗ g'holfe z. ich hab Baldrianther ge⸗ mich 10cbeingh genihrt .anie mich deß Weiwele girogt
, , d
häb HofmänniſcheTröppeeing'numme 8 isihält Ni Gulde, VE „ FeDreis Mitt. hren⸗ *
un hab Hofmänniſche.Troppeeing numme, isthalt nit zins zur 5.zable. Es dhut mer recht leed, hawwich
g.agt, nit in der Lag' zu⸗ ſein, vielleicht nächſchte emol.
beſſer worre donhabtichmer & Fläſchel vun dem be-
.V. 0 ITNTCEAV 35 16⁵-1 65.55
konntFeuchelHonig Ertwaelg hoit voisersnochſchlech⸗ Do war die Freundlichkeit wie: ge gwinicht undi habi.
die dehen vun der Kerwe „vun er⸗Henteſemer dene Schtadtsbettellejt viel Vergnige giwinſ⸗ tun bin zu
Kerme, fahrt mich zo det Weiel Lam Sunah und meimer Milchfraa gſchowe un hab dare ihr'n Kerwe-
ter Nruff Worxe. Awwer, was is ſchüld, woher kumime
R. kuche verſucht. Sieht Se. Deitzin, nix als Schwin-
geſchterwüf Henteſe. Awwer ich will nit vorgreife Beitzin, 8* e. Mrali E *
an Wetlar Hin denge, Wochlih n Hnt er de⸗ Eir e, Lunperei. og. Let wil ie c na
ſanmeſchtebn us bab denttPn., u. Haufe Keit bie ſoge nie mar vee weſter Aoande 18. Mein Milchfraa
ſammeſchtehn in kbarn denkt, nor, was is dann do hotn emol e. Plähfir g'hatt, wie ich kumme bin, ich nehm
Ios, wie ich hin erle. Keſſel⸗ ſch. —0 bcn do ſchtehn, aach alle Woche drei Häfelin voll Milch vunnere, die
der höt. 2 kupbirüe Leſſe un R. 6ne, 5 hotemol fufg'trage; mit Kerſchekuche, Zimmetkuche,
ore War e d. Nedar wenun b gue, 6 Herbi 5Käßkuche, derkiſchem Bund un Kaffee: Owends los ichmich-
diſtenmol in de Meckar nein goffe, un hot ſich einah. nach em ol verführe, geh, mit in's Lamm un habemit-
dreivertel Schtünd nimmer ſehe loſſe, do hab ich gedenkt, paar Bausreborſcht, die“ 's nit annerſcht g'dhun hawwe,
no zu⸗ was ſinn dann die Poſſe, deß dauert mer doch 6 9danzt. „Cunntags uf der Kerwe ů Muntags uf Ler
biſſel zu lang, bis der midder rauskummt, bin fort Kerwe un Dienſchtags bin ich aach noch g'dliwweun“
9an8e Henteſe⸗n. Do hotmer nit piehe. dan r hab die Kerwe helfe b'grawwe, deß war noch e Lewe,
9ſegelt, Benteſe zu. Dorhot mer nit g ſehe, daß Gelon binemit de Henteſemer Borſcht im Ort rumg'zoge, do
in ale WertßshanftroHot. ih den Sö ektakel hotbs Kuchev. Mier, Schped un bet der dic Miters=.
in alle Werthshäuſer hot's Derrholz gerappelt, nern fraa aach noch Schunke gewwe. Wie ich mich⸗ Middags
gends war Plak zu kriege. Do hab ich gedenkt, muſcht heem zu's- mach, kummtmehr 1o e Gewitter uf de
mol e biſſel ſchbikelire, untrichtig wie ich ins erſchté Buckel no ich bin e mol geweeſche. worre, un der
Werthshaus kumme bin, ſeh ich zwee Bürgerstöchter Kuche in mein m Henkkeerwel, alles war durchgeweegt,
von hier, noch währe Backfiſchlen die hawwe gedanzt, N
ichthäb⸗mich hinnehin g'ſchtellt do⸗hawio men un ene alles, war inanis de e Wunner, wann mer do nit
ich bab,mich hinnehin g ſchtelt, dorhawws ſe vün⸗sem. kant wety. Seh Pül nür denke“ 355
Cer. g hat. ver wer do mebel, Keint: ſongut dande rrant werd. Deß al mir odenka
27 —.— * 2
un hätt Anſchtand un Bildung. Des is 'n Ruß, ſegt
Druck und Verlag von G. Gelfen dörferr
die Cen' men iichzglaab daß, deß ur ausländiſcher Ba-
ron ſisder, kann nit gut; deutſch: Uf eenmol kummt
en großer ſchlanker Herr ufeſe zu, hot en großer Teller
voll Kuche un e Flaſch Wein in der Hand un wie ich
„u Kecht beim Licht betracht, war jo deß n Schneider,
mfrüherer Rochbor vun mir. Deß war alſo deße;
hernod. hawmich mich do fort gemacht⸗ And bin in-
„anner Werthshaus g'gange, um zu ſehe, was do 10s.
3is. Wie ich do hin⸗kungne bin, wars noch zärger,
Audo waße die Schtadtsleit, do,war Lewwe un Wohlſchtaud,
der Wohlgeruch vun dene Ente, Brote un Brotwerſcht
3thot prer Orndlich wohlg dhun, wer ſitze bleibt war ich.
Inm Sinn haww ichs nit g'hatt, weil, ichs meinex
Milchfraa. Perſchproche g'hatt hab, ihrin Kerwe-
tuche zu verſuche, awwer. do⸗ is ſa en kleens: Mädele:
g.ſeprunge kumme, hot mich am Rock g'epackt an g'kriſche
Mutter, Baten, do. is: die Mamſell, wu, mer 'n mol, n
Areizer gethwe hot. „So, ſa, s freod zuns Ihnen ken-
nen zunſernen, un werſchaffe Se uns die Ehr un nehme
Sen Plab, mit dem hot; mar mich empfange z. ich: wolt
die Leit nit kränke, hab mich zu nen, giſetzt un, dabei
gedenkt, do biſchtuemob, heimoble Leit unigut ufg'numme,=
dann-zu, eſte und zu drinke war agnungt do. Heß-
52½ vun den un eren babbie df worre, dann wie: mer-
„Kannegießern:! Awwen mir jis⸗heut ie mol ſol vun dem, un jenem babbeJle dhut, ſo is zawwer immer-
ſchlechtgich hub⸗ein Unſchand wibier. die vevmale⸗ zuerſcht. 3 Watter un Dir⸗Zein un hab gewiß⸗ gedenkt,
deiteé Maagakrämpf, ichhab ſchun alles angrfange, alles: do werſcht emol nit klage hören awwer⸗der Schlag hot
browirtz vs hot mix⸗ g'holfe z. ich hab Baldrianther ge⸗ mich 10cbeingh genihrt .anie mich deß Weiwele girogt
, , d
häb HofmänniſcheTröppeeing'numme 8 isihält Ni Gulde, VE „ FeDreis Mitt. hren⸗ *
un hab Hofmänniſche.Troppeeing numme, isthalt nit zins zur 5.zable. Es dhut mer recht leed, hawwich
g.agt, nit in der Lag' zu⸗ ſein, vielleicht nächſchte emol.
beſſer worre donhabtichmer & Fläſchel vun dem be-
.V. 0 ITNTCEAV 35 16⁵-1 65.55
konntFeuchelHonig Ertwaelg hoit voisersnochſchlech⸗ Do war die Freundlichkeit wie: ge gwinicht undi habi.
die dehen vun der Kerwe „vun er⸗Henteſemer dene Schtadtsbettellejt viel Vergnige giwinſ⸗ tun bin zu
Kerme, fahrt mich zo det Weiel Lam Sunah und meimer Milchfraa gſchowe un hab dare ihr'n Kerwe-
ter Nruff Worxe. Awwer, was is ſchüld, woher kumime
R. kuche verſucht. Sieht Se. Deitzin, nix als Schwin-
geſchterwüf Henteſe. Awwer ich will nit vorgreife Beitzin, 8* e. Mrali E *
an Wetlar Hin denge, Wochlih n Hnt er de⸗ Eir e, Lunperei. og. Let wil ie c na
ſanmeſchtebn us bab denttPn., u. Haufe Keit bie ſoge nie mar vee weſter Aoande 18. Mein Milchfraa
ſammeſchtehn in kbarn denkt, nor, was is dann do hotn emol e. Plähfir g'hatt, wie ich kumme bin, ich nehm
Ios, wie ich hin erle. Keſſel⸗ ſch. —0 bcn do ſchtehn, aach alle Woche drei Häfelin voll Milch vunnere, die
der höt. 2 kupbirüe Leſſe un R. 6ne, 5 hotemol fufg'trage; mit Kerſchekuche, Zimmetkuche,
ore War e d. Nedar wenun b gue, 6 Herbi 5Käßkuche, derkiſchem Bund un Kaffee: Owends los ichmich-
diſtenmol in de Meckar nein goffe, un hot ſich einah. nach em ol verführe, geh, mit in's Lamm un habemit-
dreivertel Schtünd nimmer ſehe loſſe, do hab ich gedenkt, paar Bausreborſcht, die“ 's nit annerſcht g'dhun hawwe,
no zu⸗ was ſinn dann die Poſſe, deß dauert mer doch 6 9danzt. „Cunntags uf der Kerwe ů Muntags uf Ler
biſſel zu lang, bis der midder rauskummt, bin fort Kerwe un Dienſchtags bin ich aach noch g'dliwweun“
9an8e Henteſe⸗n. Do hotmer nit piehe. dan r hab die Kerwe helfe b'grawwe, deß war noch e Lewe,
9ſegelt, Benteſe zu. Dorhot mer nit g ſehe, daß Gelon binemit de Henteſemer Borſcht im Ort rumg'zoge, do
in ale WertßshanftroHot. ih den Sö ektakel hotbs Kuchev. Mier, Schped un bet der dic Miters=.
in alle Werthshäuſer hot's Derrholz gerappelt, nern fraa aach noch Schunke gewwe. Wie ich mich⸗ Middags
gends war Plak zu kriege. Do hab ich gedenkt, muſcht heem zu's- mach, kummtmehr 1o e Gewitter uf de
mol e biſſel ſchbikelire, untrichtig wie ich ins erſchté Buckel no ich bin e mol geweeſche. worre, un der
Werthshaus kumme bin, ſeh ich zwee Bürgerstöchter Kuche in mein m Henkkeerwel, alles war durchgeweegt,
von hier, noch währe Backfiſchlen die hawwe gedanzt, N
ichthäb⸗mich hinnehin g'ſchtellt do⸗hawio men un ene alles, war inanis de e Wunner, wann mer do nit
ich bab,mich hinnehin g ſchtelt, dorhawws ſe vün⸗sem. kant wety. Seh Pül nür denke“ 355
Cer. g hat. ver wer do mebel, Keint: ſongut dande rrant werd. Deß al mir odenka
27 —.— * 2
un hätt Anſchtand un Bildung. Des is 'n Ruß, ſegt
Druck und Verlag von G. Gelfen dörferr