DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.13445#0039
36
Jos. Heckenbach
yaleTt&v aTtwvrjuat' eyovaca), Erinyes 1 (Iphig. Taur. 291 sqq.)
faciem transformant.
Ut daemones, ita etiam homines mutationes efficere posse
antiqui putabant, sed eam vim exercere non possunt, nisi
rebus adhibitis magicis. Circe maga Ulixis socios commutavit
in sues virga divina, Od. X 238; Athen. XI 17 p. 374 e.
Quare magi praecipue transformationis potestatem ex anti-
quorum superstitione possidebant; cf. Plaut. Epid. 188: Iam
ego me convertam in hirundinem atque eorum exsugebo sanguinem.
Pap. Lugd. (Dieterich Abraxas 190, 11): JTolr^aov ue yevea&au
ev o/.iuaai (dvouaau pap., corr. Kroll) ndvxiov mLOf.ictTu)v Xvy.ov,
y.vva, leovra, tcvq, devdqov, yvrca, vetyos, vdioq ?} o ■d-dXeig 2.
In praeceptis autem magicis, quibus homines ferarum
speciem induere possunt, interdum praescriptum esse videtur, ut
vestes exuant. Nudi igitur esse debent, qui versipelles fieri
volunt3. Qua de causa miles apud Petronium vestes deposuit
(cap. 62). Niceros narrat: Venimus intra monumenta1; homo meus
coepitad stelas facere, ego sedeo cantabundus et stetlas numero. deinde
ut respexi ad comitem, ille exuit se et omnia vestimenta secundum
viam posuit. mihi anima in naso esse, stabam tamguam mortuus.
at ille circumminxit vestimenta sua, et subito lupus factus est . ..
postquam lupus factus est, ulidare coepit et in silvas fugit.
Eodem autem modo, quo versipelles, cum mutarentur,
1 L. Badermacher Das Jenseits der Hdlenen, Bonn 1903, 103 sqq.
2 Eeitzenstein Poimandres, Lpzg. 1904, 22, 4; Eadermaoher Jenseits 53;
Abt Apologie des Apuleius (Rel.gesch. Vers. u. Vorarb.. IV 2) GieBen 1908,127;
Hartland Legend of Perseus III 27; B. Schmidt Volksleben der Neugriechen,.
Lpzg. 1871, 106, 116; Mannhardt Ant. Waklkulte 60.
3 Kroll Aberglaube 10; Eh. M. LII (1897) 338 sq.; Weinhold Gesch..
h. Bit. 14sqq.
4 Cf. Marcellus Sidetes apud Aethim Iatr. VI 11 (Rirster, Physio-
gnomici graeci II 282): 01 rrj leyo^uevrj xvvav3'pco7tcp rj XvxavdowTim voocp
xare%6uevot. y.ard rov <Pe@gova.Qiov jtirjva vvyrbs eiztaot, id Ttdvra jriijuov/uevot
Ivnovs rj y.vvas. y.at ^e/pts rj/tepas rd /ivrj/Ltara /ndXtora Stavoiyovotv (aliter
Ttepl rd /uvrj/uara (rovs rdcpovs) Starptflovotv Orib.); T. Ev. Marc. 5, 2; ev..
Matth. VIII28; Galen XIX 702 K.; Lobeck Aglaophamus 638y; W. H. Eosoher
Das von cler Kynanthropie handelnde Fra.gment des Marcellus v. Side, Abh^
sachs. Ges. d. Wiss. XVII (1896) 12.
Jos. Heckenbach
yaleTt&v aTtwvrjuat' eyovaca), Erinyes 1 (Iphig. Taur. 291 sqq.)
faciem transformant.
Ut daemones, ita etiam homines mutationes efficere posse
antiqui putabant, sed eam vim exercere non possunt, nisi
rebus adhibitis magicis. Circe maga Ulixis socios commutavit
in sues virga divina, Od. X 238; Athen. XI 17 p. 374 e.
Quare magi praecipue transformationis potestatem ex anti-
quorum superstitione possidebant; cf. Plaut. Epid. 188: Iam
ego me convertam in hirundinem atque eorum exsugebo sanguinem.
Pap. Lugd. (Dieterich Abraxas 190, 11): JTolr^aov ue yevea&au
ev o/.iuaai (dvouaau pap., corr. Kroll) ndvxiov mLOf.ictTu)v Xvy.ov,
y.vva, leovra, tcvq, devdqov, yvrca, vetyos, vdioq ?} o ■d-dXeig 2.
In praeceptis autem magicis, quibus homines ferarum
speciem induere possunt, interdum praescriptum esse videtur, ut
vestes exuant. Nudi igitur esse debent, qui versipelles fieri
volunt3. Qua de causa miles apud Petronium vestes deposuit
(cap. 62). Niceros narrat: Venimus intra monumenta1; homo meus
coepitad stelas facere, ego sedeo cantabundus et stetlas numero. deinde
ut respexi ad comitem, ille exuit se et omnia vestimenta secundum
viam posuit. mihi anima in naso esse, stabam tamguam mortuus.
at ille circumminxit vestimenta sua, et subito lupus factus est . ..
postquam lupus factus est, ulidare coepit et in silvas fugit.
Eodem autem modo, quo versipelles, cum mutarentur,
1 L. Badermacher Das Jenseits der Hdlenen, Bonn 1903, 103 sqq.
2 Eeitzenstein Poimandres, Lpzg. 1904, 22, 4; Eadermaoher Jenseits 53;
Abt Apologie des Apuleius (Rel.gesch. Vers. u. Vorarb.. IV 2) GieBen 1908,127;
Hartland Legend of Perseus III 27; B. Schmidt Volksleben der Neugriechen,.
Lpzg. 1871, 106, 116; Mannhardt Ant. Waklkulte 60.
3 Kroll Aberglaube 10; Eh. M. LII (1897) 338 sq.; Weinhold Gesch..
h. Bit. 14sqq.
4 Cf. Marcellus Sidetes apud Aethim Iatr. VI 11 (Rirster, Physio-
gnomici graeci II 282): 01 rrj leyo^uevrj xvvav3'pco7tcp rj XvxavdowTim voocp
xare%6uevot. y.ard rov <Pe@gova.Qiov jtirjva vvyrbs eiztaot, id Ttdvra jriijuov/uevot
Ivnovs rj y.vvas. y.at ^e/pts rj/tepas rd /ivrj/Ltara /ndXtora Stavoiyovotv (aliter
Ttepl rd /uvrj/uara (rovs rdcpovs) Starptflovotv Orib.); T. Ev. Marc. 5, 2; ev..
Matth. VIII28; Galen XIX 702 K.; Lobeck Aglaophamus 638y; W. H. Eosoher
Das von cler Kynanthropie handelnde Fra.gment des Marcellus v. Side, Abh^
sachs. Ges. d. Wiss. XVII (1896) 12.