Schweling, Johann Eberhard; Hermann, Johann Peter: Tractationem Ethicam De Veracitate &[Et] Mendaciis: cap. II. & VII. ejus Prophet. descriptio (Bremen, 1696) [VD17 16:724161Y]

r
* *|»c^c^e^ckcs»ckcstcnc^c|»cfcc^cWcfcc?acfc
sOkS Catfi*J>CA5L-vS tA3 C.aJ5C/> ! >3tAJ *A» Cs3 - a3 aJ CaJ ZA3 *a.« U-JCa"> Ca.i CAfl CASCAJ) *>.*)'. aJi C»^1CA3 ILAS CA9 "aJ>
CV3 £va £v5 -YJ CV3 SVa gv? <yg -^} CYl ST3 -V3 ^j sv; iTO CV3 ■i O &V"3 <v-» cva Cy3 «v-i cv- C,v-, c^-j sv^ 0*3 3 cv^
tA»cAiC^e^t^t^t^^tASeA5t^^c|Jc^ s/stjscas->>cascAi
J)iJfertdtio?2tf de Veracitdte &
Menddciio\
Art. i#
I Atis scite allcubi ingeniosistimus Cartesius Philofophiara
comparat cum arbore, cujus radix Metaphyfica , truncus
Physica.ramique ex trunco isto protuberantes omnes alia:
scientia;, quas inter primas tenent Machanica atquc
Meclicina , &, qua; priores sacile antecellit, Mo-
rum disciplina. Sicut autem neque ex radicibus,
nequeex trunco,sed ex ramorum tantum extremitatibus opimos
srudtus colligere licet; ita etiam ncc Metaphyfica, nec Phyfica, fru-
stus Philosophia; suppeditat, sed maxima & pracipua arboris utilitas
a fummis ramorum extremitatibus dependet, quos inter ramosca-
put extollit, primumque locum sibi vendicat omnium altissima Sc
longe perfeclifiima morumdisciplina, ETHICA aGra?cisdi£fa: quae
propterea a Gentilibus magnam partem ampliabatur, utpote qua
sine omnium aliarum fcientiarum ftudium fteriie nimis eft & ina-
ne, magnam aliarum fcientiarum cognitionem prafupponens, ul-
timus tandem & fummus Sapientia? gradus eft, quod unicuique vel
paulisper ad vocis SAPIENTLE signisicationem attendenti mani-
reftum eft &apertum. Denotat enim illa ampliori fenfuin nobis
non tantiim integramomnium eorum, quce ope idearum tam con-
creatarum , quam per fenfus & ratiocinationes acquifitarum fcire
posfumus, cognitionem, fed & imprimis prudentiam, qu;l finem
optimum, &c media ad eum ducentia eligere difcimus. Fluitque
ex ipfa hominis rationalis natura. Homo enim rationabiliter aclu-
rus certum finem feu rationes determinationis fua: habere debet
Finis autem debet efse aliquod bonum. Ergo quce res finem inten-
dit, non poteft non omnium bonorum, qua; intelligit, SLIMMUM
intendere: quod ultimus finis fiftens intendendi appetitum neceffa-
rio SummumBonum fit, intentionibus vel defideriis noftris unice\
finem faciens. Neque enim ajiter fatiari defideiium & confcientia
A noftra