Hofmann, Donat; Hofmann, Donat [Hrsg.]: Donati A Transfiguratione Domini e Clericis Regularibus Scholarum Piarum Introductio In Philosophiam Universam Veterem & novam Exegeticam & Dialecticam (Band 4): Philosophiae partem Ethicam seu moralem complectens (Lindaviae, 1768) [VD18 90669290]

De summo bono naturali, &c. 91
* Hoc exitiali errore cum pleri que mortalium
tamquam fascmo quodam implexi teneantur, tam,
ut noder ille * ait, surit improbi, tam obliti, quo
eant, quo eos singuli dies trahant, ut mirentur aliquid
se amittere, amijjuri (cum summo bono, quod in-
super habuerunt) uno die omnia.
3. Quid multa circumspe&o, quibus ani-
mum expleam, bona; quando unum in omni-
bus, & in uno omnia mecum sernper habere
datum esb ?
* Ita iterum noder: ** Prope efi a te DEus; te*
cum efi, intus efl , ita dico, Lucili , f'acer intra nos
spiritus f 'edet, malorum, bonorumque. noflrorum obferva*
tor, & cufioshic, prout a nobis tractatus esi, ita nos
ipfetrattat. Quidni nos ille dedituat, quidni de-
serat, si velut ab extremis Indis, ac iEthiopibus
solatia arcessere conemur, quae domi nobis ex illo
affatim nascuntur?
4. 0 me roiserum ! si illo bono dessituar3
sine quo nihil mihi bonum est.
* Cogita, quidquid malum, ac miserum cogita-
ri poted, sed neque tum animi, DEO vacui,
malitiam, atque miseriam assequeris: numquam fuis-
se, numquam ejfe, illi optimum. At contra
5. Felicem me, quacumque fortuna utar, si
illius sim boni particeps, quo prsesente nihil
mihi malum ess.
* Quid

* Sen. tpi/l. 98.
** Sen. episi. 4.1.