Pars II. Cap. ΧΙΙΠ. Loci noui testamenti (apoc.)
487
CIL VIII 10 713. 17 612 GSELL 2990 Αϊη Kamellel prope Theuestem, in medio
D
titulo inter sal., dom. h. predi (u. 1. 3. 4) et prine., s. f. (u. 2. 5. 6) prostat A | CD
in circulo, delineauit Delapard. 1 s Paul. Hebr. 2, 10 τον άρχηγόν της σωτηρίας
{Vulg. auctorem salutis) (?’. Christum) uertit Vigil. Thaps. contr. Eutych. p. 72 (Chijflet)
principem salutis, cf. Eo Bull. crist. 1878 p. 161 tab. 8, 4. 2 principi — principe
uocatiuum interpretatus est loSch.
Vulg. Hebr. 6, 3 si quidem permiserit deus I Cor. 16, 7 si dominus permiserit eo
si (quando) deus uoluerit uel permiserit infra 3880 ss.
Vulg. lacob 2, 5 (cf. 1, 12) heredes regni quod promisit deus diligentibus se <χ> RO
Inscr. christ. Rom. II 67, 27, 5 (supra 1195) ad requiem tendens promissaque regna.
Vulg. 1 Petr. 5, 4 et cum apparuerit princeps pastorum, percipietis inmarcescibilem
gloriae coronam <x> CIL VIII 17 386 CE 1617 DI Altchr. inschr. 199 meruit inmarci-
bile corona.
Vulg. II Petr. 3, 12 ss ~ CE 669, 8.
Vulg. I loann. 2, 8 tenebrae transierunt et lumen uerum iam lucet co CE 698, 8
a tenebris lumen praebens de lumine uero.
Vulg. I loann. 4, 15 HUEB Inscr. Hisp. chr. 372 manet in dei gloria (cf. DI
Altchr. inschr. 179).
Vulg. III loann. 15 pax tibi <x> supra 2258 s.
nota apocalypseos mentionem CIL XI 276 b sanctus Iohannes arcana uidit. cf. CIL
XI 254 (nr. 1966).
Vulg. apoc. 1, 6 cf. sub Vulg. Phil. 4, 20 (nr. 2497 A).
Vulg. apoc. 2, 10 esto fidelis usque ad mortem et dabo tibi coronam uitae {cf.
lacob 1, 12 accipiet coronam uitae, quam repromisit deus diligentibus se apoc. 7, 9
et palmae in manibus eorum) ~ CE suppi. 264 A 10 emeritamque ferat melior mihi
uita coronam CE 749, 3 s coronam pacis habes, quam castis dat ab origine prince.
regnare qui quiuit, sanctis dedit uictoriae palma CE 712, 16 sanctorum socius
fruitur cum laude coronam CE 305, 6 hic uictor meruit palmam, prior ille coronam
CE 784, 5 domino tribuente corona CE 1801, 4 aeternam caelo meruit perferre
coronam CE 705, 5 perpetuo Xpi referentem flore coronam CE 317, 5 praemia
uictores Cristi meruere coronam DAMAS, epigr. 4J, 4 sanguine quod proprio
Christi meruere coronas cf. BULL. de la Soc. nation. des Antiquaires de France
1905 p. 245 s.
Vulg. apoc. 3, 3 in mente habe cv supra 2323 ss.
Vulg. apoc. 5, 1. 7 cf. sub Vulg. Mare. 16, 9.
2499 (316) orationibus santorum (sic) pe|rducet dominus | [nos ad
regna caelorum ?].
CIL VIII 9285 MONCEAUX Epigr. chret. de 1’Afrique 321 p. 308 effossa est in
ruderibus Tanaramusorum castrorum prope Tipasam tegula, quae uix inuenta periit.
Vulg. apoc. 5, 8 (8, 3. 4) orationes sanctorum sim.
Vulg. apoc. 6, 11. 19, 20. 22, 9 cf. sub Vulg. Coloss. 1, 7 (nr. 2497 A).
Vulg. apoc. 7, 9. 13 co CE 1347 B 19.
Vulg. apoc. 14, 13 beati mortui, qui in domino moriuntur, amodo iam dicit
spiritus, ut requiescant a laboribus suis 00 requiescit, obiit in domino passim
(infra 3277 ss).
Vulg. apoc. 19, 1 eo CIL V 6244 e (nr· 811) uertutem et geloriam . . Martiniano.
2500 dominus | deus noster
*CIL VIII 2051 GSELL 3588 prope Theuestem rep. recognouit Gsell. Vulg. apoc.
19, 6 regnauit dominus deus noster omnipotens.
adde: BULL. crist. 1892 p. 150 SILVAGNI 3549 (Romae e coemeterio quodam,
incertae originis, inter lineas) [hic dormiunt?] Innocentia et Victoria. I [det illis
au]tem deus et dominus noster | [lesus pace?]m aeternalem. 3 an [uita]m ?
cf. nr. 2478.
P
2500 A inter rosas: Cristus A|CO regnat.
CIL VIII 27957 GSELL 3633 Hr. Sidi Ahmar prope Theuestem, descr. Pineau.
Vulg. apoc. 19, 6 regnauit dominus deus noster omnipotens 20, 4 uixerunt et regna-
487
CIL VIII 10 713. 17 612 GSELL 2990 Αϊη Kamellel prope Theuestem, in medio
D
titulo inter sal., dom. h. predi (u. 1. 3. 4) et prine., s. f. (u. 2. 5. 6) prostat A | CD
in circulo, delineauit Delapard. 1 s Paul. Hebr. 2, 10 τον άρχηγόν της σωτηρίας
{Vulg. auctorem salutis) (?’. Christum) uertit Vigil. Thaps. contr. Eutych. p. 72 (Chijflet)
principem salutis, cf. Eo Bull. crist. 1878 p. 161 tab. 8, 4. 2 principi — principe
uocatiuum interpretatus est loSch.
Vulg. Hebr. 6, 3 si quidem permiserit deus I Cor. 16, 7 si dominus permiserit eo
si (quando) deus uoluerit uel permiserit infra 3880 ss.
Vulg. lacob 2, 5 (cf. 1, 12) heredes regni quod promisit deus diligentibus se <χ> RO
Inscr. christ. Rom. II 67, 27, 5 (supra 1195) ad requiem tendens promissaque regna.
Vulg. 1 Petr. 5, 4 et cum apparuerit princeps pastorum, percipietis inmarcescibilem
gloriae coronam <x> CIL VIII 17 386 CE 1617 DI Altchr. inschr. 199 meruit inmarci-
bile corona.
Vulg. II Petr. 3, 12 ss ~ CE 669, 8.
Vulg. I loann. 2, 8 tenebrae transierunt et lumen uerum iam lucet co CE 698, 8
a tenebris lumen praebens de lumine uero.
Vulg. I loann. 4, 15 HUEB Inscr. Hisp. chr. 372 manet in dei gloria (cf. DI
Altchr. inschr. 179).
Vulg. III loann. 15 pax tibi <x> supra 2258 s.
nota apocalypseos mentionem CIL XI 276 b sanctus Iohannes arcana uidit. cf. CIL
XI 254 (nr. 1966).
Vulg. apoc. 1, 6 cf. sub Vulg. Phil. 4, 20 (nr. 2497 A).
Vulg. apoc. 2, 10 esto fidelis usque ad mortem et dabo tibi coronam uitae {cf.
lacob 1, 12 accipiet coronam uitae, quam repromisit deus diligentibus se apoc. 7, 9
et palmae in manibus eorum) ~ CE suppi. 264 A 10 emeritamque ferat melior mihi
uita coronam CE 749, 3 s coronam pacis habes, quam castis dat ab origine prince.
regnare qui quiuit, sanctis dedit uictoriae palma CE 712, 16 sanctorum socius
fruitur cum laude coronam CE 305, 6 hic uictor meruit palmam, prior ille coronam
CE 784, 5 domino tribuente corona CE 1801, 4 aeternam caelo meruit perferre
coronam CE 705, 5 perpetuo Xpi referentem flore coronam CE 317, 5 praemia
uictores Cristi meruere coronam DAMAS, epigr. 4J, 4 sanguine quod proprio
Christi meruere coronas cf. BULL. de la Soc. nation. des Antiquaires de France
1905 p. 245 s.
Vulg. apoc. 3, 3 in mente habe cv supra 2323 ss.
Vulg. apoc. 5, 1. 7 cf. sub Vulg. Mare. 16, 9.
2499 (316) orationibus santorum (sic) pe|rducet dominus | [nos ad
regna caelorum ?].
CIL VIII 9285 MONCEAUX Epigr. chret. de 1’Afrique 321 p. 308 effossa est in
ruderibus Tanaramusorum castrorum prope Tipasam tegula, quae uix inuenta periit.
Vulg. apoc. 5, 8 (8, 3. 4) orationes sanctorum sim.
Vulg. apoc. 6, 11. 19, 20. 22, 9 cf. sub Vulg. Coloss. 1, 7 (nr. 2497 A).
Vulg. apoc. 7, 9. 13 co CE 1347 B 19.
Vulg. apoc. 14, 13 beati mortui, qui in domino moriuntur, amodo iam dicit
spiritus, ut requiescant a laboribus suis 00 requiescit, obiit in domino passim
(infra 3277 ss).
Vulg. apoc. 19, 1 eo CIL V 6244 e (nr· 811) uertutem et geloriam . . Martiniano.
2500 dominus | deus noster
*CIL VIII 2051 GSELL 3588 prope Theuestem rep. recognouit Gsell. Vulg. apoc.
19, 6 regnauit dominus deus noster omnipotens.
adde: BULL. crist. 1892 p. 150 SILVAGNI 3549 (Romae e coemeterio quodam,
incertae originis, inter lineas) [hic dormiunt?] Innocentia et Victoria. I [det illis
au]tem deus et dominus noster | [lesus pace?]m aeternalem. 3 an [uita]m ?
cf. nr. 2478.
P
2500 A inter rosas: Cristus A|CO regnat.
CIL VIII 27957 GSELL 3633 Hr. Sidi Ahmar prope Theuestem, descr. Pineau.
Vulg. apoc. 19, 6 regnauit dominus deus noster omnipotens 20, 4 uixerunt et regna-