Ilkosz, Jerzy [Hrsg.]; Störtkuhl,Beate [Hrsg.]: Wieżowce Wrocławia 1919-1932: wystawa zorganizowana przez Archiwum Budowlane Miasta Wrocławia we współpracy z Technische Universität Braunschweig (Wrocław: Archiwum Budowlane Miasta Wrocławia, 1997)

1. Bruno Schmitz, projekt wieżowca na placu Poczdam-
skim w Berlinie, 1910 r.
2. Bruno Schmitz, pomnik Bitwy Narodów, Lipsk,
1897-1913 r.
3. Carl James Buhring, projekt hotelu przy berlińskim
dworcu FriedrichstraBe, 1915 r., oraz Guy Lowell, pro-
jekt Pałacu Sprawiedliwości w Nowym Jorku, 1913 r.
4. Bruno Taut, Stadtkrone - Korona Miasta, 1919 r.
5. Hans Luckhardt, projekt konkursowy Muzeum Higieny
w Dreźnie, 1920 r.
6. Max Berg, projekt wieżowca na placu Powstańców
Warszawy, 1921 r., Kat. 23.
7. Max Berg, projekt zabudowy przy dworcu Świebodz-
kim, 1919-1920, Kat. 31.
8. Max Berg, projekt wieżowca na wrocławskim Rynku,
1920 r.
9. Max Berg, projekt wieżowca na wrocławskim Rynku,
trzecia wersja, 1920 r.
10. Ernest E. Graham, projekt Equitable Life Insurance Buil-
ding, New York, 1915 r.
11. Augustę Perret, miasto wieżowców, projekt 1921 r.
12. Otto Orlando Kurz, Hermann Sórgel, wieżowiec dla
Monachium, 1921 r.
13. Richard Dócker, Hugo Keuerleber, projekt wieżowca
dla Stuttgartu, 1921.
14. Bruno Móhring, projekt wieżowca przy Jager-
straBe w Berlinie, 1920 r.
15. Bruno Móhring, projekt osiedla z wieżowcami, 1920 r.
16. Otto Kohtz, projekt „Domu Rzeszy" (Reichshaus) przy
Kónigsplatz w Berlinie, 1920.
17. Mieś van der Rohe, projekt konkursowy wieżowca
(„Plaster Miodu") przy FriedrichstraBe w Berlinie,
1921 r.
18. Alfons Becker, J. Brahm, R. Kasteleiner, projekt konkur-
sowy wieżowca („Zeitenwende") przy Friedrich-
straBe w Berlinie, 1. nagroda, 1921 r.
19. Ludwig Moshamer, Wilhelm Brix, projekt konkursowy
wieżowca („Moloch") przy FriedrichstraBe w Berlinie,
1921 r.
20. Hans Scharoun, projekt konkursowy wieżowca („Innen
und AuBen") przy FriedrichstraBe w Berlinie, 1921 r.
21. Adolf Muesmann i Karl Wach, projekt zabudowy terenu
między Odrą a placem 1 Maja we Wrocławiu, w związ-
ku z projektem konkursowym na „Rozbudowę Wrocła-
wia", 1921 r.
22. Paul Wolf, Otto Meffert, Forum Sportowe we Wrocła-
wiu, z projektu konkursowego na „Rozbudowę Wrocła-
wia", 1921 r.
23. Karl Strinz, Paul Thurmer i Johannes Nadermann, zabu¬

dowa Kępy Mieszczańskiej, z projektu konkursowego
na „Rozbudowę Wrocławia", 1921 r.
24. Adolf Meyer, Walter Gropius, projekt konkursowy na
budynek gazety „Chicago-Tribune", 1922 r.
25. Wilhelm Kreis, „Wilhelm-Marx-Haus" w Dusseldorfie,
1922-1924.
26. Fritz Hóger, „Chilehaus" w Hamburgu, 1922-1924.
27. Oskar Kokoschka, Max Berg.
28. Max Berg, projekt na rozbudowę wielkiego Berlina,
1909-1910.
29. Max Berg, współpraca Ludwig Moshamer, wieżowiec
w Rynku, widok od strony placu Solnego.
30. Max Berg, współpraca Ludwig Moshamer, Richard Kon-
wiarz, projekt przebudowy centrum Wrocławia, 1919.
31. Max Berg, współpraca Ludwig Moshamer, widok Wro-
cławia od strony Odry z zaznaczonymi sylwetami wie-
żowców, po prawej „miasteczko uniwersyteckie",
1920, Kat. 32.
32. Max Berg, projekt przebudowy Terenów Wystawowych
na Szczytnikach, 1919-1920, widok z lotu ptaka.
33. Paul Heim, Hermann Wahlich, fragment osiedla mie-
szkaniowego na Sępolnie, 1919-1929, fotografia z lat
dwudziestych XX w.
34. Max Berg, współpraca Richard Konwiarz, projekt wie-
żowca przy placu Powstańców Warszawy (Lessing-
platz), wersja czterdziestokondygnacjowa, widok od
strony południowo-wschodniej, 1920, Kat.12.
35. Max Berg, współpraca Richard Konwiarz, projekt wie-
żowca przy placu Powstańców Warszawy (Lessing-
platz), wersja czterdziestokondygnacjowa, przekrój,
1920, Kat. 9.
36. Max Berg, wzorcowe układy rzutów wieżowca i możli-
wości ich zastosowania dla projektowanego wieżowca
przy FriedrichstraBe w Berlinie, 1922.
37. Max Berg, współpraca Richard Konwiarz, projekt wie-
żowca przy ul. Tęczowej (SiebenhufenerstraBe), wersja
dwudziestopięciokondygnacjowa, 1920.
38. Bruno Taut, projekt wieżowca dla Magdeburga, 1922.
39. Max Berg, projekt wieżowca przy placu Powstańców
Warszawy (Lessingplatz), porównanie przepisów budo-
wlanych we Wrocławiu i Nowym Jorku, 1920, Kat. 17.
40. Max Berg, schemat przestrzennego układu współcze-
snych miast; górny lewy, „piramida" - układ amerykań-
ski, dominanta wertykalizmu, górny prawy - układ eu-
ropejski, dominanta horyzontalizmu, dolny - struktura
zabudowy proponowana przez Berga - układ pośredni
z umiejętnie rozłożonymi akcentami wertykalnymi sta-
nowiącymi punkty węzłowe, centra komunikacyjno-
-handlowe.

221