Immerzeel, Johan: De levens en werken der hollandsche en vlaamsche kunstschilders, beeldhouwers, graveurs en bouwmeesters: van het begin der vijftiende eeuw tot heden (2. deel) (Amsterdam: J.C. van Kesteren, 1843)

18

HAR.

als leerling opgenomen: doch kort daarna liet ongeluk gehad hebbende zijnen vader,
na eene langdurige ziekte, welke al diens middelen had uitgeput, te verliezen, was
hij genoodzaakt zijne studiën te staken en, hoewel nog in kinderlijke jaren, naar eenig
dadelijk middel van beslaan voor zijne moeder en zich zelven om te zien. Met dit doel
naar Brussel vertrokken zijnde, werd hij aldaar als leerling aan de Munt geplaatst, en
maar kort was hij als zoodanig werkzaam, of slechts één wensch, ééne gedachte bezielde
hem, die namentlijk om medailleur te worden. Nu legde hij zich in zijne vrije uren, en
dikwijls ten koste zijner nachtrust, op het teekenen, als den grondslag der graveerkunst,
toe. De gelegenheid om zich in laatstgenoemd vak te bekwamen, nogtans ten eenenmale
aan de Brussclschc Munt ontbrekende, als wordende te dier tijd al de stempels aan de
Munt te Utrecht vervaardigd, besloot hij in 1827 zich naar deze stad te begeven. Hier
was hij een tweetal jaren onder ’s Rijks stempelsnijder Braemt werkzaam, en vervolgens
naar Brussel terug keerende, oefende hij zich daar verder, eerst' gedurende anderhalf
j aar onder den medailleur Vayrat, en toen onder den Heer Adolphe Jouvenel, graveur des
Konings, bij wien hij een zestal jaren, en wel van as 1831 tot 1837, verbleef, als wan-
neer hij zich voor eigen rekening vestigde en in het huwelijk trad met Mejufvrouw Oc-
tavie-van Doren. Het eerste groote stuk door den Heer Hart vervaardigd, was de me-


daille, in 1834 door Heercn Gedeputeerde Staten van de provincie Antwerpen aan den
architect Bourla, voor het bouwen van den schouwburg te Antwerpen, aangeboden. Dit
werk verwierf de algemeene goedkeuring en werd hem opgedragen door den Heer
Rogier, Gouverneur der genoemde provincie, aan wien de Heer Hart met dankbaarheid
erkent, grootendeels zijne toekomst te danken te hebben, daar het deze vermogende
kunstvoorstander was, die hem het eerst in de gelegenheid stelde zich meer bekend te
maken. Het wèl slagen van dit voortbrengsel had ten gevolge, dat hem het snijden van
eene reeks van stempels door verschillende provinciën en instellingen werd opgedragen;
terwijl ten bewijze van zijne meer en meer ontwikkelde talenten kan strekken , dat
toen in 1840 door het Belgisch Gouvernement al de graveurs werden uitgenoodigd om
hunne krachten te beproeven in een wedstrijd, ter vervaardiging eener medaille, be-
stemd om bij de in het daarop volgende jaar te Brussel te houden tentoonstelling van