DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.49369#0096
78
ACTA XANTHIPPAE
ητένιζεν βύς αυτήν' ή δε είπεν' ’Ιδού το θηρίον ύπήκουσέ μου,
δωσω κάγώ τόπον τω ο'ίκω αυτής. καί ευθέως ήρξατο όδεύειν
προς άνατοΧάς' τό δε θηρίον προήγεν αυτής εως ου έξήΧθε της
ύΧης. ή δε ΤΙοΧυξένη είπεν' T/ σοι ανταποδώσω άντίχαριν,
5 ώ θηρίον; ό θεός Παύλου ανταποδώσει, σοι την άντιχάριτα
ταυτην. καί ακόυσαν την ευχήν ευθέως υπέστρε-φεν τό θηρίον
εις τον τόπον αυτοί)' αυτή δε κατεΧθούσα εύρεν οδόν δημοσίαν,
καί στάσα επ' αυτής εκΧαιε μή είδυΐα που πορευθή' και
ποΧΧών παριόντων, προς ούδένα έτράπη' εΧεγεν δέ' ’Ίσως
ro μνησθή μου ό θεός Παύλου, καί δς αν με κατεΧεήση, προς αυτόν
πορεύσομαι.
XXVIII. Καί εν τω Χεγειν αυτήν ταΰτα, και ό του κυρίου
απόστοΧος ’Άνδρεας παρεγενετο, επί τον τόπον εκείνον πορευ-
όμένος' και ώς ήγγισε τή ΤΙοΧυξένη, επενόησε τή καρδία
1.5 ταραχήν τινα γενομένην εν έαυτώ. στας ουν εις προσευχήν,
τας χεΐρας έπιζεύξας εις τύπον σταυρού, είπε' Κύριε 'Ιησού
Χρίστε, ό μέτοχος τού φωτός και των κρυπτών γνώστης,
όν ούδεν Χανθάνει των επι γης' ποίησον μετ' εμού φιΧαν-
θρωπίαν και εΧεος και σημαιών μοι την ταραχήν ταυτην καί
2ο είρήνευσον μου τον Χογισμον, ο ποιων ε'ιρήνην πάντοτε μετά
των άγαπώντων την ε'ιρήνην. τότε ή ΤΙοΧυξένη εδραμε προς
αυτόν, καί Χέγει αυτή ό απόστοΧος τού κυρίου Άνδρέας' Μή
έγγίσης μοι, τεκνον, αλλ είπε μοι τις εΐ καί πόθεν. και ή
ΤΙοΧυξένη είπεν' ’Εγώ μεν, κύριέ μου, ξένη ειμι των ενταύθα,
25 όρώ δέ τό προσωπον σου χαριεν, και τα Χογια σου ώς Χόγια
Παύλου, καί ύποΧαμβάνω καί σε τού αυτού θεού είναι, δ δε
Άυδρεας συνήκεν ότι περί τού άποστοΧου Παύλου Χέγει, καί
έφη προς αυτήν' Kat πόθεν συ έπιστασαι τον ΠαύΧον; ή δέ
είπεν' Έκ τής πατρίδας μου' εις την Ισπανίαν γάρ αυτόν
3ο κατέλιπον. καί ό Άνδρεας Χέγει προς αυτήν' Καί πώς συ εν-
ταύθα τυγχάνεις, τής χώρας ποΧυ άφεστώσης; ή δέ είπεν'
Διά τό ούτως προκεϊσθαί μοι καί συμβήναι' άΧΧά δέομαι καί
προσπίπτω τούς ίχνεσί σου, σφραγισόν με καθάπερ Παύλος
σφραγίζει διά Χούτρον παΧιγγενεσίας, ΐνα κάγώ Χοιπόν ή
35 ταπεινή γνωρισθώ υπό τού θεού ημών' ιδών γαρ ο φιΧανθρωπος
θεός την ΘΧ^φίν μου καί τήν ταΧαιπωρίαν, έπεμήτέν σε τού
έΧεήσαί με. ό δβ μέγας τού κυρίου απόστοΧος Άνδρέας Χέγει
προς αυτήν' ΆπέΧθωμεν, τέκνον, οπού έστίν ύδωρ.
ACTA XANTHIPPAE
ητένιζεν βύς αυτήν' ή δε είπεν' ’Ιδού το θηρίον ύπήκουσέ μου,
δωσω κάγώ τόπον τω ο'ίκω αυτής. καί ευθέως ήρξατο όδεύειν
προς άνατοΧάς' τό δε θηρίον προήγεν αυτής εως ου έξήΧθε της
ύΧης. ή δε ΤΙοΧυξένη είπεν' T/ σοι ανταποδώσω άντίχαριν,
5 ώ θηρίον; ό θεός Παύλου ανταποδώσει, σοι την άντιχάριτα
ταυτην. καί ακόυσαν την ευχήν ευθέως υπέστρε-φεν τό θηρίον
εις τον τόπον αυτοί)' αυτή δε κατεΧθούσα εύρεν οδόν δημοσίαν,
καί στάσα επ' αυτής εκΧαιε μή είδυΐα που πορευθή' και
ποΧΧών παριόντων, προς ούδένα έτράπη' εΧεγεν δέ' ’Ίσως
ro μνησθή μου ό θεός Παύλου, καί δς αν με κατεΧεήση, προς αυτόν
πορεύσομαι.
XXVIII. Καί εν τω Χεγειν αυτήν ταΰτα, και ό του κυρίου
απόστοΧος ’Άνδρεας παρεγενετο, επί τον τόπον εκείνον πορευ-
όμένος' και ώς ήγγισε τή ΤΙοΧυξένη, επενόησε τή καρδία
1.5 ταραχήν τινα γενομένην εν έαυτώ. στας ουν εις προσευχήν,
τας χεΐρας έπιζεύξας εις τύπον σταυρού, είπε' Κύριε 'Ιησού
Χρίστε, ό μέτοχος τού φωτός και των κρυπτών γνώστης,
όν ούδεν Χανθάνει των επι γης' ποίησον μετ' εμού φιΧαν-
θρωπίαν και εΧεος και σημαιών μοι την ταραχήν ταυτην καί
2ο είρήνευσον μου τον Χογισμον, ο ποιων ε'ιρήνην πάντοτε μετά
των άγαπώντων την ε'ιρήνην. τότε ή ΤΙοΧυξένη εδραμε προς
αυτόν, καί Χέγει αυτή ό απόστοΧος τού κυρίου Άνδρέας' Μή
έγγίσης μοι, τεκνον, αλλ είπε μοι τις εΐ καί πόθεν. και ή
ΤΙοΧυξένη είπεν' ’Εγώ μεν, κύριέ μου, ξένη ειμι των ενταύθα,
25 όρώ δέ τό προσωπον σου χαριεν, και τα Χογια σου ώς Χόγια
Παύλου, καί ύποΧαμβάνω καί σε τού αυτού θεού είναι, δ δε
Άυδρεας συνήκεν ότι περί τού άποστοΧου Παύλου Χέγει, καί
έφη προς αυτήν' Kat πόθεν συ έπιστασαι τον ΠαύΧον; ή δέ
είπεν' Έκ τής πατρίδας μου' εις την Ισπανίαν γάρ αυτόν
3ο κατέλιπον. καί ό Άνδρεας Χέγει προς αυτήν' Καί πώς συ εν-
ταύθα τυγχάνεις, τής χώρας ποΧυ άφεστώσης; ή δέ είπεν'
Διά τό ούτως προκεϊσθαί μοι καί συμβήναι' άΧΧά δέομαι καί
προσπίπτω τούς ίχνεσί σου, σφραγισόν με καθάπερ Παύλος
σφραγίζει διά Χούτρον παΧιγγενεσίας, ΐνα κάγώ Χοιπόν ή
35 ταπεινή γνωρισθώ υπό τού θεού ημών' ιδών γαρ ο φιΧανθρωπος
θεός την ΘΧ^φίν μου καί τήν ταΧαιπωρίαν, έπεμήτέν σε τού
έΧεήσαί με. ό δβ μέγας τού κυρίου απόστοΧος Άνδρέας Χέγει
προς αυτήν' ΆπέΧθωμεν, τέκνον, οπού έστίν ύδωρ.