DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.49369#0119
NARRATIO ZOSIMI
101
έζηγησάμην αύτοΐς τά απ’ αρχής έως άεύρο, καϊ οτι ’Ειάεήθην
τον θεού έΧθεΐν προς υμάς, καϊ κατηζίωσέν με. καϊ οί πρεσβύ-
τεροι εϊπον' Και νυν τί θέΧεις ένα ποιήσωμέν σοι ; εγώ δε εϊπον
αύτοΐς· Θέλω Χαβεΐν έξ υμών τάς διοικήσεις υμών.
VII. Οι δέ έχάρησαν χαράν μεγάΧην, καϊ άραντες πΧακας 5
Χιθινάς κατέγραψαν τοΐς ονυξιν αυτών ούτως' ’Ακούσατε, ακού-
σατε, υίοϊ των ανθρώπων, ημών των γενομένων μακάρων, οτι
καϊ ημείς έξ υμών έσμέν' οτε γάρ έκήρυξεν Ιερεμίας ο προφήτης
οτι ή πόΧις 'ΧερουσαΧήμ παραδοθήσεται εις χεΐρας των ολο-
θρευόντων, διέρρηξεν τά ίμάτια αυτού, καϊ περιεζώσατο σακκον ίο
περϊ τήν οσφύν αυτόν, καϊ κατεπάσατο σποδον έπι την κεφαΧην
αυτού, καϊ χούν εΧαβεν έπϊ τής κοίτης αυτού, καϊ είπεν παντι
τω Χαω άποστραφήναι άπο τής οδού αυτών τής πονηράς.
ήκουσεν δέ καϊ ο πατήρ ημών Ύηχάβ ό νιος ’Αμιναδάβ καϊ
είπεν προς ημάς· ’Ακούσατε υίοϊ 'Ρηχάβ καϊ θυγατέρες τού 15
πατρος υμών, καϊ άποδύσασθε τά ίμάτια υμών έκ τού σώματος
υμών, καϊ κεράμιον οίνου ού πίεσθε, καϊ άρτον έκ τού πυρος
ού φάγεσθε, καϊ σίκερα καϊ μεΧι ού πίεσθε εως τού είσακούσαι
κύριον τής δεήσεως υμών, ημείς δε εϊπαμεν οτι, ΛΑ ένετείΧατο
ημίν ποιησομεν καϊ άκουσόμεθα. καϊ άπερρίψαμεν έκ τού ?ο
σώματος ημών τήν περιβοΧήν ημών καϊ ούκ έφάγομεν άρτον έκ
πυρος καϊ ουκ έπίομεν κεράμιον οίνου ούτε μεΧι ούτε σίκερα,
και έκΧαυσαμεν κΧαυθμώ μεγάΧω καϊ έδεήθημεν τού κυρίου,
καϊ ήκουσεν τής προσευχής ημών καϊ άπέστρεψεν τήν οργήν
αυτού άπο τής πόΧεως 'ΙερουσαΧήμ, καϊ έγενήθη τή πόΧει 25
ΙερουσαΧήμ έλεος παρά κυρίου, καϊ ήΧέησεν τον Χαον αυτού,
καϊ άπέστρεψεν τήν οργήν αυτού τήν θανατηφόρον.
1 δεΰρο] τέλου; Β 1,2 έδεήθην τού 0εοΰ] έπαρεκάΧεσα τώ φιΧανθρώπω θω Β
2 και κατηξ. με] om Β 3 είπον (ρτϊ.)] + πρός με Β ΐνα] om Β σοί] ΟΠ1 Β
4 λάβε»'] ΐνα Χάβω Β. διοικ.] πράξεις κ. τάς διηγήσεις Β
VII 5 έχάρησαν] έχάρη Β 6 τοΐς δνυξιν αυτών] αυτών τοΐς ον. Β 6, 7 ακούσατε
(sec.)] om Β 7 γενομένων μακάρων] μακαρίων Β 9 Ιερουσαλήμ] ημών Β 9, 10 των
όΧοθρευδντων] όλοθρευτών Β 10 τά Ιμ. αύτοδ] αυτών τά Ιμ. Β 11 περί τ. όσφ.
αυτ.] om Β κατεπάσατο] κατεσπάσατο Α (επί τ. κεφ. αΰτ. κατεπ. σποδ. Β) 12 κοί-
της] κΧινης Β 12, 13 παντι τώ λαω] πάντα τον λαδν Β 13 άποστραφήναι] άπόστητε κ.
άποστράφηται Β αυτών] ημών Β 14 και {pri.)] om Β ό (sec.)] om A 15,16 και
θυγ.—υμών καί] τού π. ήμ. και θυγ. Β 17 ύμώ»/] om. Β 17, 18 καί άρτον—φάγεσθε]
om Β 18 σίκερα] συγκέρα Β 18, 19 είσακ.—υμών] αν εισακούσαι κς ο θς ημών τής
δεήσ. ημών Β 19, 20 "Α—ποιήσομεν] οτι εάν εΐπης ημάς μετά θεδν ποιησώμεν Β
21 περιβοΧήν ήμ.]περιβολαίαν ήν έφοροΰμεν Β 22 ούτε...ούτε] οό.,.καίΒ 24 ήκουσεν]
έπήκουσεν Β 25—27 άπο τ. π,Χεως—οργήν αϋτοΰ] om Β per liomoeoteleuton
101
έζηγησάμην αύτοΐς τά απ’ αρχής έως άεύρο, καϊ οτι ’Ειάεήθην
τον θεού έΧθεΐν προς υμάς, καϊ κατηζίωσέν με. καϊ οί πρεσβύ-
τεροι εϊπον' Και νυν τί θέΧεις ένα ποιήσωμέν σοι ; εγώ δε εϊπον
αύτοΐς· Θέλω Χαβεΐν έξ υμών τάς διοικήσεις υμών.
VII. Οι δέ έχάρησαν χαράν μεγάΧην, καϊ άραντες πΧακας 5
Χιθινάς κατέγραψαν τοΐς ονυξιν αυτών ούτως' ’Ακούσατε, ακού-
σατε, υίοϊ των ανθρώπων, ημών των γενομένων μακάρων, οτι
καϊ ημείς έξ υμών έσμέν' οτε γάρ έκήρυξεν Ιερεμίας ο προφήτης
οτι ή πόΧις 'ΧερουσαΧήμ παραδοθήσεται εις χεΐρας των ολο-
θρευόντων, διέρρηξεν τά ίμάτια αυτού, καϊ περιεζώσατο σακκον ίο
περϊ τήν οσφύν αυτόν, καϊ κατεπάσατο σποδον έπι την κεφαΧην
αυτού, καϊ χούν εΧαβεν έπϊ τής κοίτης αυτού, καϊ είπεν παντι
τω Χαω άποστραφήναι άπο τής οδού αυτών τής πονηράς.
ήκουσεν δέ καϊ ο πατήρ ημών Ύηχάβ ό νιος ’Αμιναδάβ καϊ
είπεν προς ημάς· ’Ακούσατε υίοϊ 'Ρηχάβ καϊ θυγατέρες τού 15
πατρος υμών, καϊ άποδύσασθε τά ίμάτια υμών έκ τού σώματος
υμών, καϊ κεράμιον οίνου ού πίεσθε, καϊ άρτον έκ τού πυρος
ού φάγεσθε, καϊ σίκερα καϊ μεΧι ού πίεσθε εως τού είσακούσαι
κύριον τής δεήσεως υμών, ημείς δε εϊπαμεν οτι, ΛΑ ένετείΧατο
ημίν ποιησομεν καϊ άκουσόμεθα. καϊ άπερρίψαμεν έκ τού ?ο
σώματος ημών τήν περιβοΧήν ημών καϊ ούκ έφάγομεν άρτον έκ
πυρος καϊ ουκ έπίομεν κεράμιον οίνου ούτε μεΧι ούτε σίκερα,
και έκΧαυσαμεν κΧαυθμώ μεγάΧω καϊ έδεήθημεν τού κυρίου,
καϊ ήκουσεν τής προσευχής ημών καϊ άπέστρεψεν τήν οργήν
αυτού άπο τής πόΧεως 'ΙερουσαΧήμ, καϊ έγενήθη τή πόΧει 25
ΙερουσαΧήμ έλεος παρά κυρίου, καϊ ήΧέησεν τον Χαον αυτού,
καϊ άπέστρεψεν τήν οργήν αυτού τήν θανατηφόρον.
1 δεΰρο] τέλου; Β 1,2 έδεήθην τού 0εοΰ] έπαρεκάΧεσα τώ φιΧανθρώπω θω Β
2 και κατηξ. με] om Β 3 είπον (ρτϊ.)] + πρός με Β ΐνα] om Β σοί] ΟΠ1 Β
4 λάβε»'] ΐνα Χάβω Β. διοικ.] πράξεις κ. τάς διηγήσεις Β
VII 5 έχάρησαν] έχάρη Β 6 τοΐς δνυξιν αυτών] αυτών τοΐς ον. Β 6, 7 ακούσατε
(sec.)] om Β 7 γενομένων μακάρων] μακαρίων Β 9 Ιερουσαλήμ] ημών Β 9, 10 των
όΧοθρευδντων] όλοθρευτών Β 10 τά Ιμ. αύτοδ] αυτών τά Ιμ. Β 11 περί τ. όσφ.
αυτ.] om Β κατεπάσατο] κατεσπάσατο Α (επί τ. κεφ. αΰτ. κατεπ. σποδ. Β) 12 κοί-
της] κΧινης Β 12, 13 παντι τώ λαω] πάντα τον λαδν Β 13 άποστραφήναι] άπόστητε κ.
άποστράφηται Β αυτών] ημών Β 14 και {pri.)] om Β ό (sec.)] om A 15,16 και
θυγ.—υμών καί] τού π. ήμ. και θυγ. Β 17 ύμώ»/] om. Β 17, 18 καί άρτον—φάγεσθε]
om Β 18 σίκερα] συγκέρα Β 18, 19 είσακ.—υμών] αν εισακούσαι κς ο θς ημών τής
δεήσ. ημών Β 19, 20 "Α—ποιήσομεν] οτι εάν εΐπης ημάς μετά θεδν ποιησώμεν Β
21 περιβοΧήν ήμ.]περιβολαίαν ήν έφοροΰμεν Β 22 ούτε...ούτε] οό.,.καίΒ 24 ήκουσεν]
έπήκουσεν Β 25—27 άπο τ. π,Χεως—οργήν αϋτοΰ] om Β per liomoeoteleuton