DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.1977#0143
155 Digeſtorum Liber ſecundus. Tit.V. 156
dis denepuuir ls mafili de iudldn prr.
faim, in ius vocare non poſſum.
EqICASVS. Filimfaim in ius rae uet r..
Napoe quélaluis ne detendarquit prornſ nmicdo
E: tranſigneum aduerlario meorhis duobus caſibus non com-
6 mittitur eaurio contra me iudicio fiſti.
2 Pemiſſum. Dieunt
quidam: veum eſt ſine
Cieui non venia. Tu die etiam?
Mann impr- cun venia: ſed bparer
ais muau ooeuar de peuls a
anmmu. quamum locupleaus
aun nan te preulimetyle rere
Eaer fu jSſ c b breeed
Eilis auu i eſſent ſui c iuris,poſ-
E, ueur de ſent vodaricum ancto-
remun ut iare mmr ril-
nr puua ui amintuaSla.
mis impbe- b q Duopu, quibus in-
te u au tereejentibus nõ com-
te tuorie mittirur cantio d indi-
a Cautioe io ſiſtie ſi qui cau.
i dlti
Emdo, i nommunus. LA-
svs. Si ego, &
tmns l hin pr
e m me-
az v es uu habemus limemun,
n auetias non poterit Llis ai-
t ti ſ tr. quepn noſtu in ius vo-
u oir iue. care, niſi venia impe-
taara VIVIANVS.
eTGetere- Arg qudd
t Commmune res communis eguiuſi-
au ui bet dicitur: ayiemm.
ainiates ree un t ſi é ſ fhieſSuu
ipouet mummittur.
d Vvll id eſt, etiam.
N em J AceVn.
Si libertus vocet pa-
. ttoni in ius ſine veuia,
praſtabit jo. aureos;
en ſa puaitane s per
peee eaſagaiuue ein
ge ſequentiVIvr..
Lq uod nee huredi.
Quia d factum rem
atroni non minmieſed
morem tantum. Vide
ſeripta ad i Cax delie;
dfudi li quiut, hr.
an. CrAc.
e qVlerà anumf
ſit proat pœnalis
de . &olls,l¬
AAiones
patire e
ues& an-
Irarumn ’5
a areram.
Aureus ide.
uod ſoldus.
aArei a- i¬
ban fcuut.
Siſse
appellat:vnde ce
Baro, Con-
pas & aij re-
Cmttres pu-
tant hane por-
pomdpen-
Neque iompoberes puelas
que alieno iure ſubiecta
eſſent, in ins vocare permiſsu?
eſt. 1. 5 Qui in ius vocatus eſt,
duobus b caſibus dimittendus
eſt, ſi quis eius perſonam defen-
det: &, ſi dum in lus venitur, de
re tranſactum fuerit.
XXII1. MARCIANVS libre
tertis Inſtitutionun..
Ommunis libertus, licèt
plurium ſit, debet à præ-
tore petere vt eiliceat vel d
quendam ex patronis in ius vo-
care: ne in pœnam incidat ex
edicto prtoris.
LLII1I. VLPIANVS libre quinte
dEEium.
Neum, qui aduersus ca fece-
rit, quinquaginta aureorum
iudicium datur: quod nec he-
redi anec in heredem, nec vltra
annum datur.
Qui pœnam hic inſertam non po-
teſt ſoluere, luat in cmpore BART.
XXV. MODESTINVS libre prime
de panis.
S ſne veuia ediei impera-
lta libertus fpatronum in ius
vocauerit: ex querela patroni
vel ſupradictamspoœnam, id eſt,
quinquaginta aureos l dar: vel
à prefecto vrbi quaſi inoffi-
cioſus caſtigatur, ſi inopiai di-
gnoſcitur laborare.
fn.
Supradiaimvt S. & lſi libertus
Aureis quod hie aureos dicit, laftit de pœ tei!
tige areum, & ſolidum h’idem eſſe
aurei faciumnt libram aurirvt ce ſſſepp arel.quutieſeumque.
JIem quaro,an hae pœna locum habeat vocati
n ins ſinereiaa que ſunt iu ij& ij, lege huus tit & ij.
vnn hae he aaunn n i haoaa iu ais perſonis aa-
tum l locum habet, que eius edicto continentur: non qua iure
ciuili prohientur: cum pomas l reſtringere debeamus: ve jde
is perſonis
ij. Reſp.
nam d A el à prafeco vrbi nam cum grauior eſt animaduerſio, re-
as peroos mitit prator vrbanus puniendos ad prafectun Vide ſeri-
perererus pea ad ly ſup de iuriſCC Ac.
connentnrrin!
iaT 4
freod
I Si inopia. cum mim deficit quis in pœna pecuniaria, ſup-
plét in coporerre bie& Js pljji fae.
I Pœas re-
ige -E SI QVI IN IVS VOCATVS NON IERIT.
ber s ſue quis eum vocaueritquem ex edio non debuerit.
Quid be titulus dfſert à ſuperio, ſi quis ius di nn obuemp.e¬
in quatuor, vt iidixi in fin, ius glo. tribu modis lege, &e.
ue eſtFlloa-leg,r.
Iqu. CASVS. Vocaui te ad iudicium pero fideiuſ-
ſorem indicio fiſti
eſt ſubiectus iuriſdictioni illius iudicis, ad quem te
tu dare vis; ſed talem, quia non
voco, uon tencor illum fideiufſorem recipere, niſi ille renunciet
priuilegio ſuo.
5 iqus iniue Hue refer lrJde eſemiCVrA.
l5 are voluerin ſerndp?
tel verius proprié.
Sed quid hac lex facit ad tit Reſpon, olim liberabatur, vr non
ade voeatns radar, ſue
i ilià mittat, qui ſatiſdaretat j peox,
ri& Jqu’ ſatiſ& jui ſi
C. de lit cont auth afferatur.
m J Prnon dat are hos cdm ſaltem in ſus foro pro hae
promiſion ppoe ueniis uec min tupe promiſit, vel taie
SI QVIS IN IVS VO-
catus non ierit: ſiue quis
eum vocauerit, quem
ex edicto non de-
buerttl,
TITVLVS V.
In ius vocati ſequi protinus voctem
dbbe, aut ſariſdare iudicio fii, alis-
quin multentur pro turiſditine iudi-
cis CVIAc.
Non videtur fideiuſſorem dediſ-
ſequi dedit em, qui fori priuilegio
tutus eſteniſi ci renunciauerit.hd.
L. VLPIANVS libro primo
ad Edictum,
Iquis in iusy vo-
A atus fideiuſſo-
J rem dederit l in
iudicio fiſtendi
cauſa, non ſup-
poſitum iuriſdictioni illius, ad
quem vocatur:pro non dato u
fideiuſſor habetur, niſi ſuo pri-
uerit.
Citatus in termino debet com-
parere: alias mulctabitur, niſi ex
cauſa excuſetur, vel non interfuerit
actoris ipſum in termino comparere,
BART.1
I1. PAVLVS libre prime
ad Edictum.
E quacmqque auſa a
prætorem, vel alios, qui iu-
tiſdictioni praſunt, in ius voca-
ver SS- ſi ergo non eſt fideiuſſor idoneu, nee ipſe rdii, cadit
ineliénun aedtooite t & ipſeir e li iſoronn dare dbbent
ſpeciale, yr licét biei
uilegio ſpecialiter e renuncia-
a Citatus iudi-
co ſe fûtere
no reperui
quod non valeat: imô
z emra aoden in- poumus con-
etiam corã codem iu¬ pou-
aice voi cauer, coue - ein e
niri poteſt rione reperié
tractus: v j de iud l fort aienm
omne. &l an furioſu. ai pouxri-
Sj& de a t obll. mi, dii it
trariſe. Ad hoe dicont fonppiuirege
quiaa haberi pro non ermreiuilenie
dato, quoad proficiu pi urhéed.
dantis: ſed hoe nihil Slſſ,.
eſt . Aidieur hor eidis orn
à Forum nude
eõtratu mer-
eator aduen,
non ſortitur:
ſedtum dems,
cn certo le-
co ſolui pro-
niſit.
e emiio de
ueat, non tamen ibi ci
uenitur, vr in mercato-
re dadue j le iudi.
lheres Saat ſi quis, Sed
Ioan dicit: licét reione
contrad’ hie detur fo-
t, non tamen darur iu-
riſdictio ratione iudi
cis: niſi hoc conueniat
coram quo iudipe ſint:
cu forté plures habeat
iudices in eodem loco
hie fideiuſſor, & quodà
ſpeciali priuilegio eli-
rere poſſit: ſieut eſt in
leho ppribus & ſecudin
hoe non fori, ſed iudi-
cis priuilegio renûciat.
4 Tupores attentare, re
dicas quod licet raio-
ne cõtractus hle ſortia-
tur forumverû eſt ſi ibi
inreniaturſed per ho
icet renun-
ciationis, erit hoc plus,
vt etſi ibi non inuenia¬ leginm. en
tur, tamen ſit remiten- extaner c¬
dus vt indeeldtiie v ein ur x
autont ur aul lusSſe pritdlaz, a&
verô quu comprehenſo teeut n l ſi’ui-
rm llx. Item nbnne x ainiii f.
videtur eum approbare, Tddi
ex quo recepit: ve Jde l Remmacdatie
fideiuſſl in f ? Re enerauis non
legi. Suinus
reSd. a3. v¬
de Babun d¬
ciſint . aãd
duos alios pa-
ſus, qui apuq
Romannnſin
aaaul
4Ve in exen-
pis qui in du-
bio tenentur
cõparere conã
tus venire deber: 7 vt hoc ipsu
ſpon. iloi diet de no alcee uu ll
ſciatur P, an iuriſdictio eius ſpon
e non vl. bi, an-
idoneo quoad faculta- det ſenuſeon.
tesſecus in non idoneo ſulii Veleiani
quoad facilitaté cõueniendievt Jea l dicitur & hoe ſecudE nart. prſiie, aini-
à reriaaier, Not ſpedialiter uan genenalis f renunciaio ai eaipir-
TALEIETEIENEAL PAuus u uuuar¬.
non valetevt jſ quis caul ſed & ſi quis Squaſiunm & facit j du de mir tr-
ſatiſdcaoL ſi fddeuſſor in ſi j repon jemuau ſtadeber, item. la ſeeie fuu;
Sedhac reniciatio videeur non valere: ve iu lſi con- puſ auda gae
uemerit ſed ibi tractabaur deiuriſdictione danda eiqui non har nhla pu’u¬
bebathle auren habebate ſi non habebar, eo ipſo tamen qud aanibrſ ve
bi cauebat ratione contractus rencbatur ibide- AcC v a, auren h te e¬
X quacumqueJ CISVE. Si dubium eſt vtrtm ſis de iuriſ- umdtatio va-
Iictione illius iudicis, ad quen te voco: venire debes, ve leat, queritur
ſeatur an ſis Secundo dicit quod ſi voco te in ius, & non venis, n eendatur
pnieris miſi ſis ruſtieus man ruſtien pœua remittitur ren ſa von ros-
feci te vocari ad ius in die feriato & non venis: remitriteur tii lanortut-
pona VIVIANVS.
o Ex quacumque. criminali, vel pecuniaria.
2 caſus fortoi-
toude quo
de Fararien-
pj Sciatur. Sed quomodo hic iudez in ſuapropia cauſa feret ſen in frn-
ſententiameeſpon non eſt propria nan ipſe non agirimm lles as rn
qui vocauit eumiagere videtur. Irem emolumenta & damnu adnlus aiuye-
non haber: vr I aumds ap ſteljSin rpriu T Et ditingue hie mnrau igdu.
quia aut certam eſt, quod eſt de iurifdictione ſua& mne venlre taMaſaeriun
debet alias punitur: ve à ſi quis ius dee non ob ljjin prine. Aut & in prari1
certum eſt quod non eſtx tune nõ tenerur venirere x le iurſe dl liuaiint.
anmiaudl fin Aur eſt dubinn e & tune venire deets e era& te trr an ui
nebir hoe iudieium, quo pronunciabit ſe indicen eſſe, vel non nenera-
eſſeve hie & j de iudi ſi quis ex aliena. là s, ſe d ſi dubz len ienmnca-
tetur & ſie veritas de boc inquiritur: ve ſi quis caul ſe nnaan tionen vlere
p e ſ ſ fui non oppomatur aliquid poſe, r
ſet de facto principali& tenebit etiaim ilud iudicium ratione procconien-
dubitationievt jamunilde re lim- i partiun.
tainfine primi caſunt iu
auer en itdelLi vnde non poreſt diei non valere ſenrtia quaſa de noti.
à von ſuo iudice diſtaur C C à un cempe i ll cen p ptidid pnn ſue ao-
ſenſu iuriſdictio prorogara videarurvt de judi L Etnot. cogitur.
0 quod
dis denepuuir ls mafili de iudldn prr.
faim, in ius vocare non poſſum.
EqICASVS. Filimfaim in ius rae uet r..
Napoe quélaluis ne detendarquit prornſ nmicdo
E: tranſigneum aduerlario meorhis duobus caſibus non com-
6 mittitur eaurio contra me iudicio fiſti.
2 Pemiſſum. Dieunt
quidam: veum eſt ſine
Cieui non venia. Tu die etiam?
Mann impr- cun venia: ſed bparer
ais muau ooeuar de peuls a
anmmu. quamum locupleaus
aun nan te preulimetyle rere
Eaer fu jSſ c b breeed
Eilis auu i eſſent ſui c iuris,poſ-
E, ueur de ſent vodaricum ancto-
remun ut iare mmr ril-
nr puua ui amintuaSla.
mis impbe- b q Duopu, quibus in-
te u au tereejentibus nõ com-
te tuorie mittirur cantio d indi-
a Cautioe io ſiſtie ſi qui cau.
i dlti
Emdo, i nommunus. LA-
svs. Si ego, &
tmns l hin pr
e m me-
az v es uu habemus limemun,
n auetias non poterit Llis ai-
t ti ſ tr. quepn noſtu in ius vo-
u oir iue. care, niſi venia impe-
taara VIVIANVS.
eTGetere- Arg qudd
t Commmune res communis eguiuſi-
au ui bet dicitur: ayiemm.
ainiates ree un t ſi é ſ fhieſSuu
ipouet mummittur.
d Vvll id eſt, etiam.
N em J AceVn.
Si libertus vocet pa-
. ttoni in ius ſine veuia,
praſtabit jo. aureos;
en ſa puaitane s per
peee eaſagaiuue ein
ge ſequentiVIvr..
Lq uod nee huredi.
Quia d factum rem
atroni non minmieſed
morem tantum. Vide
ſeripta ad i Cax delie;
dfudi li quiut, hr.
an. CrAc.
e qVlerà anumf
ſit proat pœnalis
de . &olls,l¬
AAiones
patire e
ues& an-
Irarumn ’5
a areram.
Aureus ide.
uod ſoldus.
aArei a- i¬
ban fcuut.
Siſse
appellat:vnde ce
Baro, Con-
pas & aij re-
Cmttres pu-
tant hane por-
pomdpen-
Neque iompoberes puelas
que alieno iure ſubiecta
eſſent, in ins vocare permiſsu?
eſt. 1. 5 Qui in ius vocatus eſt,
duobus b caſibus dimittendus
eſt, ſi quis eius perſonam defen-
det: &, ſi dum in lus venitur, de
re tranſactum fuerit.
XXII1. MARCIANVS libre
tertis Inſtitutionun..
Ommunis libertus, licèt
plurium ſit, debet à præ-
tore petere vt eiliceat vel d
quendam ex patronis in ius vo-
care: ne in pœnam incidat ex
edicto prtoris.
LLII1I. VLPIANVS libre quinte
dEEium.
Neum, qui aduersus ca fece-
rit, quinquaginta aureorum
iudicium datur: quod nec he-
redi anec in heredem, nec vltra
annum datur.
Qui pœnam hic inſertam non po-
teſt ſoluere, luat in cmpore BART.
XXV. MODESTINVS libre prime
de panis.
S ſne veuia ediei impera-
lta libertus fpatronum in ius
vocauerit: ex querela patroni
vel ſupradictamspoœnam, id eſt,
quinquaginta aureos l dar: vel
à prefecto vrbi quaſi inoffi-
cioſus caſtigatur, ſi inopiai di-
gnoſcitur laborare.
fn.
Supradiaimvt S. & lſi libertus
Aureis quod hie aureos dicit, laftit de pœ tei!
tige areum, & ſolidum h’idem eſſe
aurei faciumnt libram aurirvt ce ſſſepp arel.quutieſeumque.
JIem quaro,an hae pœna locum habeat vocati
n ins ſinereiaa que ſunt iu ij& ij, lege huus tit & ij.
vnn hae he aaunn n i haoaa iu ais perſonis aa-
tum l locum habet, que eius edicto continentur: non qua iure
ciuili prohientur: cum pomas l reſtringere debeamus: ve jde
is perſonis
ij. Reſp.
nam d A el à prafeco vrbi nam cum grauior eſt animaduerſio, re-
as peroos mitit prator vrbanus puniendos ad prafectun Vide ſeri-
perererus pea ad ly ſup de iuriſCC Ac.
connentnrrin!
iaT 4
freod
I Si inopia. cum mim deficit quis in pœna pecuniaria, ſup-
plét in coporerre bie& Js pljji fae.
I Pœas re-
ige -E SI QVI IN IVS VOCATVS NON IERIT.
ber s ſue quis eum vocaueritquem ex edio non debuerit.
Quid be titulus dfſert à ſuperio, ſi quis ius di nn obuemp.e¬
in quatuor, vt iidixi in fin, ius glo. tribu modis lege, &e.
ue eſtFlloa-leg,r.
Iqu. CASVS. Vocaui te ad iudicium pero fideiuſ-
ſorem indicio fiſti
eſt ſubiectus iuriſdictioni illius iudicis, ad quem te
tu dare vis; ſed talem, quia non
voco, uon tencor illum fideiufſorem recipere, niſi ille renunciet
priuilegio ſuo.
5 iqus iniue Hue refer lrJde eſemiCVrA.
l5 are voluerin ſerndp?
tel verius proprié.
Sed quid hac lex facit ad tit Reſpon, olim liberabatur, vr non
ade voeatns radar, ſue
i ilià mittat, qui ſatiſdaretat j peox,
ri& Jqu’ ſatiſ& jui ſi
C. de lit cont auth afferatur.
m J Prnon dat are hos cdm ſaltem in ſus foro pro hae
promiſion ppoe ueniis uec min tupe promiſit, vel taie
SI QVIS IN IVS VO-
catus non ierit: ſiue quis
eum vocauerit, quem
ex edicto non de-
buerttl,
TITVLVS V.
In ius vocati ſequi protinus voctem
dbbe, aut ſariſdare iudicio fii, alis-
quin multentur pro turiſditine iudi-
cis CVIAc.
Non videtur fideiuſſorem dediſ-
ſequi dedit em, qui fori priuilegio
tutus eſteniſi ci renunciauerit.hd.
L. VLPIANVS libro primo
ad Edictum,
Iquis in iusy vo-
A atus fideiuſſo-
J rem dederit l in
iudicio fiſtendi
cauſa, non ſup-
poſitum iuriſdictioni illius, ad
quem vocatur:pro non dato u
fideiuſſor habetur, niſi ſuo pri-
uerit.
Citatus in termino debet com-
parere: alias mulctabitur, niſi ex
cauſa excuſetur, vel non interfuerit
actoris ipſum in termino comparere,
BART.1
I1. PAVLVS libre prime
ad Edictum.
E quacmqque auſa a
prætorem, vel alios, qui iu-
tiſdictioni praſunt, in ius voca-
ver SS- ſi ergo non eſt fideiuſſor idoneu, nee ipſe rdii, cadit
ineliénun aedtooite t & ipſeir e li iſoronn dare dbbent
ſpeciale, yr licét biei
uilegio ſpecialiter e renuncia-
a Citatus iudi-
co ſe fûtere
no reperui
quod non valeat: imô
z emra aoden in- poumus con-
etiam corã codem iu¬ pou-
aice voi cauer, coue - ein e
niri poteſt rione reperié
tractus: v j de iud l fort aienm
omne. &l an furioſu. ai pouxri-
Sj& de a t obll. mi, dii it
trariſe. Ad hoe dicont fonppiuirege
quiaa haberi pro non ermreiuilenie
dato, quoad proficiu pi urhéed.
dantis: ſed hoe nihil Slſſ,.
eſt . Aidieur hor eidis orn
à Forum nude
eõtratu mer-
eator aduen,
non ſortitur:
ſedtum dems,
cn certo le-
co ſolui pro-
niſit.
e emiio de
ueat, non tamen ibi ci
uenitur, vr in mercato-
re dadue j le iudi.
lheres Saat ſi quis, Sed
Ioan dicit: licét reione
contrad’ hie detur fo-
t, non tamen darur iu-
riſdictio ratione iudi
cis: niſi hoc conueniat
coram quo iudipe ſint:
cu forté plures habeat
iudices in eodem loco
hie fideiuſſor, & quodà
ſpeciali priuilegio eli-
rere poſſit: ſieut eſt in
leho ppribus & ſecudin
hoe non fori, ſed iudi-
cis priuilegio renûciat.
4 Tupores attentare, re
dicas quod licet raio-
ne cõtractus hle ſortia-
tur forumverû eſt ſi ibi
inreniaturſed per ho
icet renun-
ciationis, erit hoc plus,
vt etſi ibi non inuenia¬ leginm. en
tur, tamen ſit remiten- extaner c¬
dus vt indeeldtiie v ein ur x
autont ur aul lusSſe pritdlaz, a&
verô quu comprehenſo teeut n l ſi’ui-
rm llx. Item nbnne x ainiii f.
videtur eum approbare, Tddi
ex quo recepit: ve Jde l Remmacdatie
fideiuſſl in f ? Re enerauis non
legi. Suinus
reSd. a3. v¬
de Babun d¬
ciſint . aãd
duos alios pa-
ſus, qui apuq
Romannnſin
aaaul
4Ve in exen-
pis qui in du-
bio tenentur
cõparere conã
tus venire deber: 7 vt hoc ipsu
ſpon. iloi diet de no alcee uu ll
ſciatur P, an iuriſdictio eius ſpon
e non vl. bi, an-
idoneo quoad faculta- det ſenuſeon.
tesſecus in non idoneo ſulii Veleiani
quoad facilitaté cõueniendievt Jea l dicitur & hoe ſecudE nart. prſiie, aini-
à reriaaier, Not ſpedialiter uan genenalis f renunciaio ai eaipir-
TALEIETEIENEAL PAuus u uuuar¬.
non valetevt jſ quis caul ſed & ſi quis Squaſiunm & facit j du de mir tr-
ſatiſdcaoL ſi fddeuſſor in ſi j repon jemuau ſtadeber, item. la ſeeie fuu;
Sedhac reniciatio videeur non valere: ve iu lſi con- puſ auda gae
uemerit ſed ibi tractabaur deiuriſdictione danda eiqui non har nhla pu’u¬
bebathle auren habebate ſi non habebar, eo ipſo tamen qud aanibrſ ve
bi cauebat ratione contractus rencbatur ibide- AcC v a, auren h te e¬
X quacumqueJ CISVE. Si dubium eſt vtrtm ſis de iuriſ- umdtatio va-
Iictione illius iudicis, ad quen te voco: venire debes, ve leat, queritur
ſeatur an ſis Secundo dicit quod ſi voco te in ius, & non venis, n eendatur
pnieris miſi ſis ruſtieus man ruſtien pœua remittitur ren ſa von ros-
feci te vocari ad ius in die feriato & non venis: remitriteur tii lanortut-
pona VIVIANVS.
o Ex quacumque. criminali, vel pecuniaria.
2 caſus fortoi-
toude quo
de Fararien-
pj Sciatur. Sed quomodo hic iudez in ſuapropia cauſa feret ſen in frn-
ſententiameeſpon non eſt propria nan ipſe non agirimm lles as rn
qui vocauit eumiagere videtur. Irem emolumenta & damnu adnlus aiuye-
non haber: vr I aumds ap ſteljSin rpriu T Et ditingue hie mnrau igdu.
quia aut certam eſt, quod eſt de iurifdictione ſua& mne venlre taMaſaeriun
debet alias punitur: ve à ſi quis ius dee non ob ljjin prine. Aut & in prari1
certum eſt quod non eſtx tune nõ tenerur venirere x le iurſe dl liuaiint.
anmiaudl fin Aur eſt dubinn e & tune venire deets e era& te trr an ui
nebir hoe iudieium, quo pronunciabit ſe indicen eſſe, vel non nenera-
eſſeve hie & j de iudi ſi quis ex aliena. là s, ſe d ſi dubz len ienmnca-
tetur & ſie veritas de boc inquiritur: ve ſi quis caul ſe nnaan tionen vlere
p e ſ ſ fui non oppomatur aliquid poſe, r
ſet de facto principali& tenebit etiaim ilud iudicium ratione procconien-
dubitationievt jamunilde re lim- i partiun.
tainfine primi caſunt iu
auer en itdelLi vnde non poreſt diei non valere ſenrtia quaſa de noti.
à von ſuo iudice diſtaur C C à un cempe i ll cen p ptidid pnn ſue ao-
ſenſu iuriſdictio prorogara videarurvt de judi L Etnot. cogitur.
0 quod