DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.62747#0050
CAP.L OEDIPI JEGYPTIACI GYMNAS. HIEROGL.
fuisse, quilibet, qui admirabile illud, immediatumque Dei opificium re-
dius contemplatus fuerit,facile assentietur. Giim igitur talis ac tantus
fuerit Adam, constitutusque sit totius velati quidam natura: Secretanus,
diuini ingenij sui, defcecatissimiq; iudicij radio cun&a penetrans .; certe
tantas ingenij dotes minime ab Authore natur» in solutn proprium vsutn
concesias credemus, sed &vt participatis ijs, & ceu ex fonte quodam^
longe vberrimo in alios deriuatis,totum ijs foecundaretur genus huma-
num. Qua ratione igitur infula? huiusmodi diuinitus Adamo scientix ad
posteros fuerint propagat», iam tempus est, vt aperiamus.
DISQVISITIO II.
De prtmaua Nominum impo(itione.
4
DVas de re&a & vera ovofM&t/ia , slue re£h nominum ratione senten-
tix ab Authoribus, prxiertim a Platone in Cratylo proponuntur
~ P nobis. Prima est, omnibus hominibus natura ingenitam esse, insitam-
tia de refta que nominum rationem, id elt, talia reuera esse nomina,qualis fuerit ipla-
minum. u°’ rum rerum natura, non vero ex hominum constitutione. Secunda, ex
hominum padis atque conuentis nomina imponi, nec alia esse, quam quas
fuerint hominum arbitrio atque voluntate conssi tuta. Primigenia autem
nomina quasdam exstare, quse a priscis illis Authoribus instituca,& poten-
tia quidem maiore humana, coetcrorum vocabulorum fundamentum sint.
Inde tamen vocabulorum tantam perturbationemque extitisse, vt
longis annorum spacijs obfuscata, vix acne vix quidem agnoscantur pri-
morum illorum vocabulorii vestigia ; quas in barbaris quibusdam linguis
melius,quam in Gr&ca perspiciantur. Quinam autem illae barbarae lin-
guae siat,suoloco dicetur.
Porro in conciliandis duabus istis sententijs, duo substernemus
ex Platonis dodrina dessimpra; certam nimirum esse ac definitairu
rerum naturam, ita vt veteres subsistant,licet varie commutari videan-
tur j & orationem homini tributam esse intelledus &rationis comiterru
ssue ministram, ac proinde earum rerum omnium , qusea sensibus perce-
ptas ad intelle&um deferuntur, verba esse imagines atque simulachra .
Hinc (pueras& S-to-ta*,id est, naturas & instituti diserimen perspici potest ?
alia siquidem verba natura: decreto, alia hominum institutis atque legi-
bus dicuntur conssare . quod tamen prudenter a Lestore intelligi velim :
rebus enim ita vt sunteonstitutis, in hac linguarum perturbatione, scio
fue?v«badi nonre^dici, verbaimponi; alioquin eadem omnibus hominibus
!"ustltutana- ^sient verba, idemque ac communis sermo . Dico tamen, primo illo re-
^decreto. creatarum initio plane fuisse consentaneum rationi, atque necessa-
rium, vt verba certo quodam natura: decreto imponerentur: sicuti enim
rerum extra mentem positarum, sunt rerum ipsarum minime falla-
ces imagines atque id est, assimilationes; ita quoque & voces ,
& stripturx debent esse illorum in mente nostra haerentium effi-
cies
fuisse, quilibet, qui admirabile illud, immediatumque Dei opificium re-
dius contemplatus fuerit,facile assentietur. Giim igitur talis ac tantus
fuerit Adam, constitutusque sit totius velati quidam natura: Secretanus,
diuini ingenij sui, defcecatissimiq; iudicij radio cun&a penetrans .; certe
tantas ingenij dotes minime ab Authore natur» in solutn proprium vsutn
concesias credemus, sed &vt participatis ijs, & ceu ex fonte quodam^
longe vberrimo in alios deriuatis,totum ijs foecundaretur genus huma-
num. Qua ratione igitur infula? huiusmodi diuinitus Adamo scientix ad
posteros fuerint propagat», iam tempus est, vt aperiamus.
DISQVISITIO II.
De prtmaua Nominum impo(itione.
4
DVas de re&a & vera ovofM&t/ia , slue re£h nominum ratione senten-
tix ab Authoribus, prxiertim a Platone in Cratylo proponuntur
~ P nobis. Prima est, omnibus hominibus natura ingenitam esse, insitam-
tia de refta que nominum rationem, id elt, talia reuera esse nomina,qualis fuerit ipla-
minum. u°’ rum rerum natura, non vero ex hominum constitutione. Secunda, ex
hominum padis atque conuentis nomina imponi, nec alia esse, quam quas
fuerint hominum arbitrio atque voluntate conssi tuta. Primigenia autem
nomina quasdam exstare, quse a priscis illis Authoribus instituca,& poten-
tia quidem maiore humana, coetcrorum vocabulorum fundamentum sint.
Inde tamen vocabulorum tantam perturbationemque extitisse, vt
longis annorum spacijs obfuscata, vix acne vix quidem agnoscantur pri-
morum illorum vocabulorii vestigia ; quas in barbaris quibusdam linguis
melius,quam in Gr&ca perspiciantur. Quinam autem illae barbarae lin-
guae siat,suoloco dicetur.
Porro in conciliandis duabus istis sententijs, duo substernemus
ex Platonis dodrina dessimpra; certam nimirum esse ac definitairu
rerum naturam, ita vt veteres subsistant,licet varie commutari videan-
tur j & orationem homini tributam esse intelledus &rationis comiterru
ssue ministram, ac proinde earum rerum omnium , qusea sensibus perce-
ptas ad intelle&um deferuntur, verba esse imagines atque simulachra .
Hinc (pueras& S-to-ta*,id est, naturas & instituti diserimen perspici potest ?
alia siquidem verba natura: decreto, alia hominum institutis atque legi-
bus dicuntur conssare . quod tamen prudenter a Lestore intelligi velim :
rebus enim ita vt sunteonstitutis, in hac linguarum perturbatione, scio
fue?v«badi nonre^dici, verbaimponi; alioquin eadem omnibus hominibus
!"ustltutana- ^sient verba, idemque ac communis sermo . Dico tamen, primo illo re-
^decreto. creatarum initio plane fuisse consentaneum rationi, atque necessa-
rium, vt verba certo quodam natura: decreto imponerentur: sicuti enim
rerum extra mentem positarum, sunt rerum ipsarum minime falla-
ces imagines atque id est, assimilationes; ita quoque & voces ,
& stripturx debent esse illorum in mente nostra haerentium effi-
cies