En steld In *t eind' de Laocoon,
En Grieksche Venus hen ten toon,
Met de Antinous, wanneerze regt
Verstaan wat hen is voor gelegt,
Al eermen aan het heerlijk Beeld,
Al waar iet Goddelijks in speeld,
Niet als een Promotheus ooit ssa
De hand, en raake in ongena.
Dan looft hy 't Burgervaderschap
Aan Y en Amstel, om den trap
Gelegt na'er 't Schilderkunstgewelf,
Alwaar die eed'le Kunst reeds zelf
Praalt, ofze in 't marm're Tempelrond ,
In 't grootsch Italien, hier stond,
Of wel te Roome, op 't Kapitool.
Dank * Witsen voor dat vrye School,
Wiens naam, gelijk een Mecenaat
Van onzen Tyd, ook nooit vergaat
Maar die, gelijk een' wakk'ren Held,
Tot aan 't gestarnte word gestelt.
Hy eindigt dan door 't Twaaleftal
Kunstlessen, die ons heel en al
't Volmaakste voorwerp kennen doen,
En leert voor 't schynschoon zich te hoên,
En 't rookrig Lamplicht nooit zo hoog
Te stellen als den dag voor 't oog.
Men Teekene by 't helder licht.
Al mist Lairesse zyn gezicht,
Hy stelt, men zegge watmen mag,
De Kunst dus in een' held'ren dag.
CORNELIS SWEERT
En Grieksche Venus hen ten toon,
Met de Antinous, wanneerze regt
Verstaan wat hen is voor gelegt,
Al eermen aan het heerlijk Beeld,
Al waar iet Goddelijks in speeld,
Niet als een Promotheus ooit ssa
De hand, en raake in ongena.
Dan looft hy 't Burgervaderschap
Aan Y en Amstel, om den trap
Gelegt na'er 't Schilderkunstgewelf,
Alwaar die eed'le Kunst reeds zelf
Praalt, ofze in 't marm're Tempelrond ,
In 't grootsch Italien, hier stond,
Of wel te Roome, op 't Kapitool.
Dank * Witsen voor dat vrye School,
Wiens naam, gelijk een Mecenaat
Van onzen Tyd, ook nooit vergaat
Maar die, gelijk een' wakk'ren Held,
Tot aan 't gestarnte word gestelt.
Hy eindigt dan door 't Twaaleftal
Kunstlessen, die ons heel en al
't Volmaakste voorwerp kennen doen,
En leert voor 't schynschoon zich te hoên,
En 't rookrig Lamplicht nooit zo hoog
Te stellen als den dag voor 't oog.
Men Teekene by 't helder licht.
Al mist Lairesse zyn gezicht,
Hy stelt, men zegge watmen mag,
De Kunst dus in een' held'ren dag.
CORNELIS SWEERT