De Adulterio* 4©?
sarn & difficilem esTejurisiprudentiam in ea concedenda , multasque Hispaniso!?
esie praescriptiones , quss accusatoribus objici poUunt. Videamus
quid novis constitutionibus mutatum sit. Inprimis lex Conslanti- n,'es, i%0‘
ni, 3 o. C. h. tit. proximis duntaxat personis^ quas verus dolor ad ac- H.45.
cusandum impellit, accusationem permittit t nempe marito, patri,
fratri,nec non patruo & avunculo. Et tamen hodieque non desiunt,
qui dubitant , an Constantinus extraneos prorsus ab accusatione azoVac-
excluserit. Aliqui existimant , praeferri quidem extraneis cnume- cms.
ratos, at his ceslantibus audiendos extraneos. Aliidistinguunt, ut ind.i.T°! U
durante quidem matrimonio excludantur extranei : diremto iidem cujsc.20.
admittantur. Mihi vero redtior videtur eorum sententia, qui tradi- iartjnd.!.
derunt, extraneos simpliciter ab accusatione adulterii excludi. Quid 30. ciar._
enim opus enumeratione certarum personarum , si extranei quoque
admittuntur ? Quid autem , oppositio illa quam Imperator in ea js.buar.
confit, facit: Quamvispublicum crimen Jit, tamen proximis deserimus GlijJc
accufationem : nonne inepta futura est 3 nisi prorsus excludantur ex- parat,
tranei ? Jam vox, solummode, quas taxandi & resringendi vim ha-
bet , plane otiosa futura est, si extranei quoque admittantur. Deni-
que cum Imp.ait : Extraneos procul arcemus: per verbum, procul, de-
monstrat evidenter , nullo se tempore extraneos ad accusationem ad-
mittere , neque constante , neque soluto matrimonio. Opponunt
disientientes : Adulterium publicum crimen est. Igitur cuivis e po-
pulo accusatio con* petat necesie est. Respondeo : Vitiosa est con-
iecutio : nec enim Imp,dicit inpr.Injl.depubl.jud. omne omnino cri-
men publicum cuivis e populo persequilicere, sed plerunque hoc ita
se habere,ut criminis publici persecutio cuivis e populo detur. Cas-
terum fallit haec definitio in adulterio : fallit etiam in crimine suppo-
siti partus; quod quanquam falsi species est, non tamen arguere licet
nifi iis,ad quos injuria pertinet Ueg.Corn,3 o.§.i.D.adUCorn.de salj.
instant: Desiit ergo adulterium publicum crimen esie, fadumque est Gomer8d
privatum ? Hoc quanquam nonnulli largiantur , non tamen conce-1.Tuar so,
dendum arbitror ; cum enim Justinianus noster referret adulterium dJJ£clar’
inter publica crimina, si ex eo die, ex quo Constantini constitutio e-
misiaest, desiisser publicum crimen efie ? Igitur dicendum , publica
crimina non eo solo testimari , quod accusatio cuivis e populo com-
petat , sed & legem certam , & poenam habere^, aliumque publico-
rum , quam privatorum judiciorum exitum esie/ Itaque licet accusa-
xio desterit populica esfe , tamen quoniam reliqua sublata non sunr,
E e e 3 no»
sarn & difficilem esTejurisiprudentiam in ea concedenda , multasque Hispaniso!?
esie praescriptiones , quss accusatoribus objici poUunt. Videamus
quid novis constitutionibus mutatum sit. Inprimis lex Conslanti- n,'es, i%0‘
ni, 3 o. C. h. tit. proximis duntaxat personis^ quas verus dolor ad ac- H.45.
cusandum impellit, accusationem permittit t nempe marito, patri,
fratri,nec non patruo & avunculo. Et tamen hodieque non desiunt,
qui dubitant , an Constantinus extraneos prorsus ab accusatione azoVac-
excluserit. Aliqui existimant , praeferri quidem extraneis cnume- cms.
ratos, at his ceslantibus audiendos extraneos. Aliidistinguunt, ut ind.i.T°! U
durante quidem matrimonio excludantur extranei : diremto iidem cujsc.20.
admittantur. Mihi vero redtior videtur eorum sententia, qui tradi- iartjnd.!.
derunt, extraneos simpliciter ab accusatione adulterii excludi. Quid 30. ciar._
enim opus enumeratione certarum personarum , si extranei quoque
admittuntur ? Quid autem , oppositio illa quam Imperator in ea js.buar.
confit, facit: Quamvispublicum crimen Jit, tamen proximis deserimus GlijJc
accufationem : nonne inepta futura est 3 nisi prorsus excludantur ex- parat,
tranei ? Jam vox, solummode, quas taxandi & resringendi vim ha-
bet , plane otiosa futura est, si extranei quoque admittantur. Deni-
que cum Imp.ait : Extraneos procul arcemus: per verbum, procul, de-
monstrat evidenter , nullo se tempore extraneos ad accusationem ad-
mittere , neque constante , neque soluto matrimonio. Opponunt
disientientes : Adulterium publicum crimen est. Igitur cuivis e po-
pulo accusatio con* petat necesie est. Respondeo : Vitiosa est con-
iecutio : nec enim Imp,dicit inpr.Injl.depubl.jud. omne omnino cri-
men publicum cuivis e populo persequilicere, sed plerunque hoc ita
se habere,ut criminis publici persecutio cuivis e populo detur. Cas-
terum fallit haec definitio in adulterio : fallit etiam in crimine suppo-
siti partus; quod quanquam falsi species est, non tamen arguere licet
nifi iis,ad quos injuria pertinet Ueg.Corn,3 o.§.i.D.adUCorn.de salj.
instant: Desiit ergo adulterium publicum crimen esie, fadumque est Gomer8d
privatum ? Hoc quanquam nonnulli largiantur , non tamen conce-1.Tuar so,
dendum arbitror ; cum enim Justinianus noster referret adulterium dJJ£clar’
inter publica crimina, si ex eo die, ex quo Constantini constitutio e-
misiaest, desiisser publicum crimen efie ? Igitur dicendum , publica
crimina non eo solo testimari , quod accusatio cuivis e populo com-
petat , sed & legem certam , & poenam habere^, aliumque publico-
rum , quam privatorum judiciorum exitum esie/ Itaque licet accusa-
xio desterit populica esfe , tamen quoniam reliqua sublata non sunr,
E e e 3 no»