DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.31157#0039
2
Rodzina centaurów
w Muzeum Pałacu w Wilanowie,
czyli o warszawskiej rekonstrukcji arcydzieła Zeuksisa
Dwa płótna Louisa de Silvestre
i ich wersje w zbiorach warszawskich
Wśród obrazów, jakie pozostały w pałacu w Wilanowie z czasów
krótkiego rezydowania w nim Augusta II Mocnego w 1. 1730—
1733, znajduje się sporych rozmiarów płótno (180 x 238 cm),
znane jako Rodzina centaurów (il. I)1. Należy ono do grupy kilkunastu
innych obrazów z tego samego czasu, uważanych za dzieła nadwornego
artysty Wettynów - Louisa de Silvestre (1676—1760) i jego warsztatu2 3.
W 1997 r. obraz został pokazany na wystawie dzieł artysty ze zbiorów pol-
skich, zorganizowanej przez Muzeum Pałac w Wilanowiek W pięknie wy-
danym katalogu wystawy taki oto odnajdujemy jego opis: ,jW grocie, na
skraju lasu, siedząca z dwojgiem dzieci — małych centaurów, centaurzyca,
która karmi piersią jedno z nich. Zwrócona w kierunku stojącego wyżej
centaura, gestem wyciągniętej ręki stara się go powstrzymać przed ukrę-
ceniem głowy małemu lewkowi. Przestraszony mały centaurek cofa się
i wznosi rączki do góry”4. Można by tu jeszcze dodać, że centaury ukaza-
ne są na tłe wyjścia z groty mającego kształt prawie regularnego łuku.
Dorosły centaur widnieje na tle niemal arkadyjskiego pejzażu z rosnący-
mi tu i ówdzie kępami drzew. Jego brodate oblicze i ciemna karnacja kon-
trastują z delikatną l piękną twarzą centaurzycy o jasnym, niemal bladym
1 Czajewski 1893, s. 163, poz. 939; Louis de Sihestre 1997, nr. 91. Obraz notowany jest
w inwentarzach wilanowskich dopiero od 1877 r.
2 Na temat Wilanowa jako rezydencji Augusta II zob. m.in. Fijalkowski 1996, s. 133—149.
Zob. też Karpowicz 1985, s. 67 i 70.
3 Louis de Silvestre 1997.
4 Ibidem, nr. 91, s. 115.
33
Rodzina centaurów
w Muzeum Pałacu w Wilanowie,
czyli o warszawskiej rekonstrukcji arcydzieła Zeuksisa
Dwa płótna Louisa de Silvestre
i ich wersje w zbiorach warszawskich
Wśród obrazów, jakie pozostały w pałacu w Wilanowie z czasów
krótkiego rezydowania w nim Augusta II Mocnego w 1. 1730—
1733, znajduje się sporych rozmiarów płótno (180 x 238 cm),
znane jako Rodzina centaurów (il. I)1. Należy ono do grupy kilkunastu
innych obrazów z tego samego czasu, uważanych za dzieła nadwornego
artysty Wettynów - Louisa de Silvestre (1676—1760) i jego warsztatu2 3.
W 1997 r. obraz został pokazany na wystawie dzieł artysty ze zbiorów pol-
skich, zorganizowanej przez Muzeum Pałac w Wilanowiek W pięknie wy-
danym katalogu wystawy taki oto odnajdujemy jego opis: ,jW grocie, na
skraju lasu, siedząca z dwojgiem dzieci — małych centaurów, centaurzyca,
która karmi piersią jedno z nich. Zwrócona w kierunku stojącego wyżej
centaura, gestem wyciągniętej ręki stara się go powstrzymać przed ukrę-
ceniem głowy małemu lewkowi. Przestraszony mały centaurek cofa się
i wznosi rączki do góry”4. Można by tu jeszcze dodać, że centaury ukaza-
ne są na tłe wyjścia z groty mającego kształt prawie regularnego łuku.
Dorosły centaur widnieje na tle niemal arkadyjskiego pejzażu z rosnący-
mi tu i ówdzie kępami drzew. Jego brodate oblicze i ciemna karnacja kon-
trastują z delikatną l piękną twarzą centaurzycy o jasnym, niemal bladym
1 Czajewski 1893, s. 163, poz. 939; Louis de Sihestre 1997, nr. 91. Obraz notowany jest
w inwentarzach wilanowskich dopiero od 1877 r.
2 Na temat Wilanowa jako rezydencji Augusta II zob. m.in. Fijalkowski 1996, s. 133—149.
Zob. też Karpowicz 1985, s. 67 i 70.
3 Louis de Silvestre 1997.
4 Ibidem, nr. 91, s. 115.
33