DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.31157#0226
8
TriumfWenus Henryka Hektora Siemiradzkiego
w Muzeum Narodowym w Warszawie
„Witaj, mistrzu! Tyś dotąd gościi między nami
Tylko ducha potęgą, tylko natchnieniami,
I Warszawa Cię starej zazdrościła Romie
[...]
Twoje obrazy, mistrzu, to karty olbrzymie,
Które kształtów językiem mówią nam o Rzymie
Lepiej niż dziejopisów grube woluminy [...]”.
Wiktor Gomulicki, HenryĄowi Siemiradzkjemu
Od bez mała dwóch dekad daje się obserwować triumfalny powrót
do chwały i uznania dziewiętnastowiecznego malarstwa akade-
mickiego. Z roku na rok rośnie liczba wystaw, monografii i kon-
ferencji naukowych poświęconych m.in. Frederickowi Leightonowi (1830-
1896), Lawrence’owi Alma Tademie (1836—1912) i Albertowi Moore’owi
(1841—1893)* 1. Proporcjonalnie do ilości wernisaży i publikacji poświęca-
nych tym jeszcze do niedawna mało cenionym artystom rosną też ogrom-
nie ceny tch płócien. W 1987 r. powstało pierwsze muzeum gromadzące
wyłączme sztukę akademizmu - The Dahesh Museum of Art. Utworzył
je w Nowym Jorku Libańczyk Salim Moussa Achi, który przyjął nazwi-
sko Dahesh, stąd nazwa instytucji2. Pracujący w nim badacze l muzeolodzy,
* Cyt. za: Dużyk 1986, s. 292—293.
1 Zob. m.in. Tomlinson 1991; Frederic Leighton 1999; Alma-Tadema 1997 (z bibliogralią);
Asleson 2000; Barrow 2001.
2 Pomysł muzeum narodził się już w 1935 r., jego zaczątki stworzono w 1975 r. w Bejru-
cie, ale w związku z sytuacją polityczną w regiome muzeum powstało ostateczme w Nowym
Jorku. Rozpoczęło swą działalność w 1987 r. wystawą When art waspopular: the Salon and the
Royal Academy in the 19th and early 20th centuries. W 2003 r. muzeum przeniesiono do nowej
siedziby na 580 Madison Avenue. Co roku orgamzowane są w nim cieszące się wielkim po-
wodzeniem wystawy, zob. m.in. Telling Tales I 2001 i Telling Tales II 2001.
TriumfWenus Henryka Hektora Siemiradzkiego
w Muzeum Narodowym w Warszawie
„Witaj, mistrzu! Tyś dotąd gościi między nami
Tylko ducha potęgą, tylko natchnieniami,
I Warszawa Cię starej zazdrościła Romie
[...]
Twoje obrazy, mistrzu, to karty olbrzymie,
Które kształtów językiem mówią nam o Rzymie
Lepiej niż dziejopisów grube woluminy [...]”.
Wiktor Gomulicki, HenryĄowi Siemiradzkjemu
Od bez mała dwóch dekad daje się obserwować triumfalny powrót
do chwały i uznania dziewiętnastowiecznego malarstwa akade-
mickiego. Z roku na rok rośnie liczba wystaw, monografii i kon-
ferencji naukowych poświęconych m.in. Frederickowi Leightonowi (1830-
1896), Lawrence’owi Alma Tademie (1836—1912) i Albertowi Moore’owi
(1841—1893)* 1. Proporcjonalnie do ilości wernisaży i publikacji poświęca-
nych tym jeszcze do niedawna mało cenionym artystom rosną też ogrom-
nie ceny tch płócien. W 1987 r. powstało pierwsze muzeum gromadzące
wyłączme sztukę akademizmu - The Dahesh Museum of Art. Utworzył
je w Nowym Jorku Libańczyk Salim Moussa Achi, który przyjął nazwi-
sko Dahesh, stąd nazwa instytucji2. Pracujący w nim badacze l muzeolodzy,
* Cyt. za: Dużyk 1986, s. 292—293.
1 Zob. m.in. Tomlinson 1991; Frederic Leighton 1999; Alma-Tadema 1997 (z bibliogralią);
Asleson 2000; Barrow 2001.
2 Pomysł muzeum narodził się już w 1935 r., jego zaczątki stworzono w 1975 r. w Bejru-
cie, ale w związku z sytuacją polityczną w regiome muzeum powstało ostateczme w Nowym
Jorku. Rozpoczęło swą działalność w 1987 r. wystawą When art waspopular: the Salon and the
Royal Academy in the 19th and early 20th centuries. W 2003 r. muzeum przeniesiono do nowej
siedziby na 580 Madison Avenue. Co roku orgamzowane są w nim cieszące się wielkim po-
wodzeniem wystawy, zob. m.in. Telling Tales I 2001 i Telling Tales II 2001.