naleziona w tej samej willi, ale w XVIII i XIX wieku wielokrotnie
ozdabiano nią blaty stolików i inne meble, a także porcelanę
(il. 11E i F). Jeden z takich stolików trafił również do Zamku
w Łańcucie i stanowi istotny element wyposażenia wspomnianego
już Pokoju Pompejańskiego (il. 99). Data wykonania i sprowadze-
nia go do Łańcuta (il. 13) nie jest znana, w przeciwieństwie do
malowanych techniką gwaszu obrazów pompejańskich zdobiących
ten pokój - na odwrocie jednego z tych wykonanych na płótnie
obrazów widać czytelny do dziś napis „a Madame La Princesse
Lubomirska". Tak więc wszystkie te kopie zamówiła sama księżna,
zapewne w czasie swej wizyty w Neapolu, gdzie przebywała wraz
z całą grupą towarzyszących jej osób i zięciem, Stanisławem Kost-
ką Potockim, na przełomie 1786 i 1787 roku (il. 22).
Przepiękny Pokój Pompejański (il. 14 i 99), będący przedpoko-
jem do Pokoju Chińskiego (sic!) zawiera liczne, znakomitej klasy
kopie malowideł nie tylko z Pompei i Herkulanum, ale również ze
Stabiów, takich jak słynna Sprzedająca Kupidyny (il. 15), Aktor-król
(zwany też niekiedy Hamletem z Herkulanum, il. 16), Zamyślony poeta
z maską teatralną (il. 17), Toaleta Kobiet (ił. 18), Amorki bawiące się
maską teatralną (il. 19), Papuga ciągnąca rydwan (lub Pasikonik i pa-
puga, il. 20). Obok nich są zawieszone kopie pięknych malowideł
z Willi Negroni w Rzymie.
Wystarczy bardziej wnikliwy rzut oka na te malowidła, aby
odkryć, że nie są one wzorowane na rycinach z Antichità di Er cola-
no lecz są niemal dokładnymi kopiami antycznych oryginałów. Za-
świadczają o tym pęknięcia, które widzimy w Sprzedające] Kupidyny
(il. 15A), powtarzające pęknięcia malowidła ze Stabiów (il. 15C).
XVIII-wieczny kopista nie próbował niczego udoskonalać, jak twór-
ca ryciny w Antichità di Ercolano (il. 15D), autor akwareli w Voi. 513
(il. 15B) i przede wszystkim twórcy ryciny (il. 15E) w słynnym
dziele Saint-Nona Voyage pittoresque (1781).
Jak wiadomo fresk z willi Ariadny, odkryty w 1755 roku, inspi-
rował nie tylko uznanych malarzy, jak Vien (Praz 2003), ale stał
się jednym z ulubionych tematów twórców biskwitowych adaptacji
dzieł antycznych, które były chętnie kupowane przez „grand tou-
rowców". Aż trzy egzemplarze takich adaptacji znajdują się w zbio-
99. A: Il Gabinetto Pompeiano del Castello di Łań-
cut, fine del Settecento con qualche rifacimento
ottocentesco.
IV. Ogród w Arkadii pod Łowiczem, Zamek w Łańcucie i Pantera marina | 113
ozdabiano nią blaty stolików i inne meble, a także porcelanę
(il. 11E i F). Jeden z takich stolików trafił również do Zamku
w Łańcucie i stanowi istotny element wyposażenia wspomnianego
już Pokoju Pompejańskiego (il. 99). Data wykonania i sprowadze-
nia go do Łańcuta (il. 13) nie jest znana, w przeciwieństwie do
malowanych techniką gwaszu obrazów pompejańskich zdobiących
ten pokój - na odwrocie jednego z tych wykonanych na płótnie
obrazów widać czytelny do dziś napis „a Madame La Princesse
Lubomirska". Tak więc wszystkie te kopie zamówiła sama księżna,
zapewne w czasie swej wizyty w Neapolu, gdzie przebywała wraz
z całą grupą towarzyszących jej osób i zięciem, Stanisławem Kost-
ką Potockim, na przełomie 1786 i 1787 roku (il. 22).
Przepiękny Pokój Pompejański (il. 14 i 99), będący przedpoko-
jem do Pokoju Chińskiego (sic!) zawiera liczne, znakomitej klasy
kopie malowideł nie tylko z Pompei i Herkulanum, ale również ze
Stabiów, takich jak słynna Sprzedająca Kupidyny (il. 15), Aktor-król
(zwany też niekiedy Hamletem z Herkulanum, il. 16), Zamyślony poeta
z maską teatralną (il. 17), Toaleta Kobiet (ił. 18), Amorki bawiące się
maską teatralną (il. 19), Papuga ciągnąca rydwan (lub Pasikonik i pa-
puga, il. 20). Obok nich są zawieszone kopie pięknych malowideł
z Willi Negroni w Rzymie.
Wystarczy bardziej wnikliwy rzut oka na te malowidła, aby
odkryć, że nie są one wzorowane na rycinach z Antichità di Er cola-
no lecz są niemal dokładnymi kopiami antycznych oryginałów. Za-
świadczają o tym pęknięcia, które widzimy w Sprzedające] Kupidyny
(il. 15A), powtarzające pęknięcia malowidła ze Stabiów (il. 15C).
XVIII-wieczny kopista nie próbował niczego udoskonalać, jak twór-
ca ryciny w Antichità di Ercolano (il. 15D), autor akwareli w Voi. 513
(il. 15B) i przede wszystkim twórcy ryciny (il. 15E) w słynnym
dziele Saint-Nona Voyage pittoresque (1781).
Jak wiadomo fresk z willi Ariadny, odkryty w 1755 roku, inspi-
rował nie tylko uznanych malarzy, jak Vien (Praz 2003), ale stał
się jednym z ulubionych tematów twórców biskwitowych adaptacji
dzieł antycznych, które były chętnie kupowane przez „grand tou-
rowców". Aż trzy egzemplarze takich adaptacji znajdują się w zbio-
99. A: Il Gabinetto Pompeiano del Castello di Łań-
cut, fine del Settecento con qualche rifacimento
ottocentesco.
IV. Ogród w Arkadii pod Łowiczem, Zamek w Łańcucie i Pantera marina | 113