Modus: Prace z historii sztuki (19.2019)

przedstawiającą opleciony liśćmi trójnóg, na którym ustawiono misę. Malowid-
ło jest symetryczne, schematyczne, pozbawione modelunku światłocieniowego
i przywodzi na myśl wzory wykonywane przy użyciu szablonu. Bardzo podob-
na dekoracja znajduje się w płycinach na balustradzie chóru muzycznego. Na
jasnobrązowym tle namalowane zostały dwa rodzaje wzorów. Pierwszy tworzy
umieszczona w centrum lira, od której ku krawędziom płycin ciągną się wicie
roślinne. W centrum drugiego typu umieszczono misę stojącą na trzech nogach,
która jest początkiem dla dwóch wici roślinnych zakończonych kwiatami. Obie
kompozycje mają jedną, pionową oś symetrii.
Przed niedawną konserwacją boazerie po południowej stronie prezbiterium
pomalowane były na ciemny brąz i ozdobione malowaną dekoracją płycin, ana-
logiczną do widocznej na boazerii po przeciwnej stronie prezbiterium. Ponadto
znajdujące się w prezbiterium kościoła stalle przed konserwacją były pomalowane
na ciemny brąz. W trzech płycinach w każdej części zapiecków niższego rzędu
siedzisk pomalowanych na kolor brązowy jaśniejszy niż struktura drewna, a obec-
nie pokrytych marmoryzacją, znajdowała się malowana dekoracja. W skrajnych
płycinach był to posiadający dwie osie symetrii układ uproszczonych i zgeometry-
zowanych wici roślinnych. Środkową płycinę wypełniało mające jedną oś symetrii
przedstawienie naczynia oraz dwóch wici roślinnych. Centralnie umieszczone
naczynie miało formę stojącej na nóżce misy nakrytej dekoracyjną przykrywką.
Także płycina części stall przylegającej do belki tęczowej została pomalowana
na kolor identyczny z opisanymi płycinami. Znajdowała się w niej posiadająca
jedną oś symetrii dekoracja przedstawiająca ozdobne naczynie stojące na wy-
sokiej podstawie o trzech nóżkach, z którego wystawał bardzo uproszczony pąk
kwiatowy na długiej łodyżce oraz dwa również uproszczone liście.
Cechą łączącą dekoracje chóru muzycznego, płycinę kończącą boazerię po
stronie północnej oraz nieistniejącą już dekorację stall i boazerii po stronie
południowej jest wykonanie ciemnych, niemal czarnych wzorów na jasnobrązo-
wym tle. Zwraca uwagę także prosta, pozbawiona modelunku światłocieniowego
i schematyczna kompozycja, która powtarza się w dokładnie tej samej formie
w kilku płycinach, co wskazuje na użycie szablonu. Ten sam typ dekoracji widocz-
ny obecnie na balustradzie chóru muzycznego oraz stallach może być wiązany
z wspomnianym w części poświęconej historii boazerii wydanym w 1949 roku
zaleceniem dotyczącym dostosowania kolorystyki chóru muzycznego do koloru
belki tęczowej29 oraz zapisem z 1954 roku, potwierdzającym wykonanie zaleca-
nych prac, które objęły także między innymi stalle kanonickie30. Z przytoczonych
zapisów można wysnuć hipotezę, że odnowienie stall oraz chóru muzycznego
objęło także boazerie. Potwierdza to zarówno pomalowanie struktur trzech
analizowanych elementów wyposażenia na ten sam kolor, jak i zastosowanie
tego samego schematu dekorowania płycin. A zatem obecny wygląd drewnianej
struktury boazerii po stronie północnej prezbiterium jest wynikiem ujednolicenia
wyglądu wyposażenia kościoła polegającego na dostosowaniu go kolorem do
okazałej belki tęczowej. Opierając się na przeprowadzonej analizie oraz zapisach
archiwalnych można przyjąć, że także boazerie po północnej stronie prezbiterium
zyskały obecną kolorystykę oraz dekorację malarską płycin przed 1954 rokiem.
29 adk, ps 7/5, k. ir.
30 Ibidem, k. 2/r.

46

ARTYKUŁY

Katarzyna Chrzanowska