Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Hinweis: Sie wurden auf eine Digitalisierung dieses Werks geleitet, die inzwischen überarbeitet wurde. Die aktuelle Version finden Sie hier.
Metadaten

Montfaucon, Bernard de
L' antiquité expliquée et représentée en figures / Antiquitas explanatione et schematibus illustrata (Supplement 2): Le culte des Grecs, des Romains, des Egyptiens, et des Gaulois / Cultus graecorum, romanorum, aegyptiorum, atque gallorum — Paris, 1724 [Cicognara, 2493-12]

DOI Seite / Zitierlink: 
https://doi.org/10.11588/diglit.894#0014
Überblick
loading ...
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
4 SUPPLEMENT DE L’ANT. EXPLIQ^Liv. I.
ministere onc recours aux dieux dans la necessité , peuvent aussi attirer leur
vengeance sur ceux qui sans aucun égard pour la justice & l’équité', s’aban-
donnent au crime, lôrsqu’ils esperent le pouvoir faire impunément. Telle fut
l’imprécation de Clirysés qu’Homere qualifie , sur le camp des Grecs,qui
pour le crime d’Agamemnon, fit périr tant d’innocens : ce qui a fait dire à un
poète*
Quidquid delirant reges pleduntur Achivi.
Onappelloit aulïîles Prêtres ce qui veut dire sacrifîcateur. Lesacrifîce
étoit la principale fonction du Prêtre ; c’étoit comme le prix des grâces qu’on
demandoit aux dieux. Ce nom ôJto/ a été aussi donné par les Chrétiens Grecs
à leurs Prêtres, parce qu’ils offrent tous les jours à Dieu ce grand sacrifice, qui
a abrogé tous les autres sacrifices. On les appelloit aussi TrAeçxi, nom qui si-
gnifie initiateur. C’étoient eux qui initioient aux mysteres, ceux qui étoient
destinez ou à la Prêtrise, ou à quelque office subalterne. Ces initiations se
faisoient dans des lieuxsecrets, où l’onn’admettoit que les initiez, ou ceux
qui dévoient l’être : ce qui faisoit cjue les peuples regardoient ces lieux avec
quelque espece de fraïeur. Xtfwgyn étoit encore un nom plus general des
Prêtres ; il marquoit qu’ils exerçoient toutes les fonctions sacrées de quelque
genre quelles puissentêtre, comme prier, faire des vœux,sacrifier, expier
les pechez, & les crimes des gens qui venoient à résipiscence. Ce dernier
ministere étoit encore marqué par ce mot , qui veut dire purisi-
cateur-, ils avoient des cérémonies pour purifier les crimes, les vols, les meur-
tres même , faits ou de propos délibéré , ou par mégarde : car ces derniers
quoiqu’ils ne meritent pas lerfbm de crime, s’expioient pourtant comme les
autres. Herodote raconte qu’Adraste Phrygien, fils de Midas de race roïale,
aïant tué par mégarde son propre frere, il se refugia à la Cour de Crœsus Roi
de Lydie, qui le reçut benignement, & avec tout le bon accueil possible.
Adraste religieux à sa maniéré, demanda d’abord que son meurtre quoiqu’in-
volontaire fût expié -, Crœsus l’expia lui-même, la maniéré d’expier des Ly-
diens , dit Herodote, est la même que chez les Grecs. Dans ces anciens tems
les Rois exerçoient les fonctions du Sacerdoce.
IL Les Prêtres qui sont comme les médiateurs entre Dieu & l’homme,

lare , iis qui suoadhanc rem uterentur ministerio,
vindi&am quoque deorum in eos attrahere polie,
qui nullam habentes æquitatis justitiæve rationem
inseeleraproruunt,si quando id impune fore spe-
rarint. Hujusmodi fuit imprecatio Chrysæ , qui
tyWp vocatur ab Homero, in Græcorum castra,
quæ imprecatio tot insohtibus perniciei fuit, cum
unus Agamemnon noxius esset. Cujus reioccasio-
ne poeta quidam inquit
Quidquid delirant reges plessuntnr .Achivi
Horat. Epist. i. z.
Vocabantur item Sacerdotes OJ-nu , id est facrisici.
Hoc præcipuum erat Sacerdotum officium , sacri-
ficium videlicet offerre, quod erat ceu precium be-
neficiorum , quæ a numine petebantur. Hoc nomen
Ou'-nu Græci quoque Christiani Sacerdotibus suis da-
bant. Etenim ipsi magnum illud quotidie sacrifi-
cium offerunt, quod cætera omnia sacrificiaabro-
gavit. TtxtsR,' quoque nominabantur, quæ vox signi-
ficat initiatores. Illi quippe mysteriis initiabant eos
qui vel Sacerdotio, vel muneri cuipiam inferiori
destinabantur. Initia autem illa in locis secretis ac
remotis fieri solebant, ubi soli initiati & initiand

admittebantur. Quapropter populus non sine quo-
dam horrore hæc arcana loca spetftabar. item
nomen Sacerdotum erat,quo significabatur ipsos Hi-
eras fuh&iones omnes generatim exercere,ut erane
verbi causa precari,vovere,sacra facere,peccata sce-
leraque expiare , cum quis resipiseeret. Hoc autem
postremum ministerium hoc etiam nomine <36«^
indicabatur, quasi dicas purgatores, vel pnrlsicatores.
Erant certi ritus,statutæque ceremoniæ ad expianda
scelera,furta videlicet & cædes, sive eæ de industria
sive per imprudentiam perpetratæ fuissènt. Etsihoc
postremum non debeat crimen censeri, expiabatur
tamen ut cætera. Refert Herodotus 'l.i. c. 55. Adra-
stum Phryga ex regia stirpe ortum, cum per impru-
dentiam fratrem occidisset,adCrcesumLydiæ regem
confugisse, qui illum benigne & perhumaniter ex-
cepit : Adrastum,utpotepatrio more religiosum ro-
gallè, ut cædes illa,licet non voluntaria, expiaretur.
Expiavit ipsê Crœsus : expiabant autem Lydi perin-
de atque Græci, inquit Herodotus. Iis enim antiquis
temporibus reges Sacerdotum fun&iones obibant
II. Sacerdotes qui inter Deum & homines quasi
conciliatores quidam sunt, virtutum omnium ceu
 
Annotationen