I9 S A N C T I P A U L I N 1
Ante samem, Domino sic inspirante, coa£lU
105 Innumeras gentes Aegypti ex ubere pavit,
Et steriles annos ànnis saturavit opimis.
Sed ne ultra Sanólus coleretur honore prosano^
Mens arcana Dei devotae pe£lora plebis
Immistis acuit stimulis, cultumque nefandi
Xio Daemonis averso sra£foque Serapide clausit,
Non Pelusiacis vaga saltibus Isis Osirim
haruspicihns calvis, qui pe£iore
V. 110. TraBoque Serapìde. Id innuit, quod aevo suo pera&um suerat j Serapidlsi
enim simulacrum sub Theodosio Magno everium.
V. 111. Isis Osirim. Osiris à Typhone interemtus fuit, ac in frusta discerptus*
Isis conjugem occisum ulta cum luéfu , ac ejulatibus ejus reliquias quaefìvit, inventa*
sque sepulcro reddidit. Hinc profanus apud Aegyptios ritus quotannis repetebatur D
Ovid. Lib. IX. Metam.
Et regale decus, cum qua latrator Anubis ?
San'tiaque Bubasiisy variisque coloribus Apisy
Sisiraque eranty nunquamque fatis quaesitus Osiris.
Minutius in O&av. Considera denique sacra ipfay & ipsa myfieria, tnvenies exìtus trU
Jies, satay & sunera, & luMus, atque planstus miserorum Deorum . Isis perditum filiuro
cum Cynocephalo suoy & aliis Saeeraotibus lugety pìangit^ inquirit, & Ifiaei miseri cae»
dunt pecìoray & dolorem infelictssimae matris tmitantur. Mox tnvento parvulo gaudet Isis9
exultant Sacerdotesy Cynocephalv.s inventor gloriatur. Sed cur perditum filium vocat Mi-
siutius? Osiridem profefto maritum Isidis tefiantur antiqui omnes, ac potissimum Syne-
sius in Lib. de Provid., & Plutarchus in Lib. de Isid., & Osir. Non juvat his immo-
rari, quum tantum a ie ipsis discrepantes ipsiinet Aegyptii inveniantur in Sacrorum
suorum Historia, ut sabulas ne venditcnt quidem sale mixtas, sed nugas proferant ine-
ptissimas. Pro Minutio stat Laftantius Lib. I. Instit. Cap. XXI. ubi inquit: Isiidis Sa-
cva suntr quatenus siììum vel perdiderit y vel invenerit ; nam Sacerdotes ejus sua pecìora
tundunty lamentantur, detnde puer producìtur, quasi inventus, & in laeùtiam luBus mu~
tatur. Filium autem Isidis Horum nomine deperditum ab Iside, simulque quaesitum su-
spicor ex verbis Athanasii in Orat. contra gentes: y*» a\^\xtm tn xxì, vvn 0 ^oVt-
xeit' O^pB, u.ui' Tutpwvas, naì tm iWw 3-pV»* tyiì UxwXnuc, ixiTtksirtti • Certe in AegyptO
nunc etiam de Osiride, tìoroy Typhoney aliisque ut deperdiùs, & exùntìis deploraùo so-
lemnis peragitur.
V. 112. Quaerit Haruspicibus. Lampridius in Commodo: Sacra Ifidis coluit, ut &
caput raderet, & Anubin portaret. Idem repetit Spartianus ia Pescenn. Nigro. l/idimus
Sacra Isidis serentem, quibus Commodus adeo deditus suit, ut & caput raderet, & Anu-
bim portaret. Hieron. in Ezech. Cap. XIII. Perfptcue demonsiratur rasis c.apiùbusy sicut
Sacerdotesy cultoresque lsidisy ac Serapidis nos ejfe non debere. Ambros. quoque in Ep„
ad Sabin. Ipsi capìta, & superctìia fua vadunt, si quando lsidis suscipiunt Sacra . Hujus
ridiculi rnoris causam tradit Plutarchus de Isid. & Osir. De vocabulo csivi ad rem fa-
cit Martialis Distichon. Lib. XII. Epigr. XXIX.
Linigeri fugiunt caìvi, sisirataque turba
Inter adordntes cum fieùt Hermogenes.
V. 112. Qui petlore tunso. Julius Firmicus praeclarissimus Scriptor de errore prosan»
Relig. Cap. Tt. Isiaci Sacri lummam his perstringit verbis: In adyùs habent Idolum
Ofirsdis fepultum. tìoc annuis luBibus plangunt, vadunt capitay ut miferandum casum sui
Regts turpitudine dehonefiaù defleant capiùts, tundv.nt petius, lacerant lacertosy veterum
vulnerum referant cicatnces, ut annuis luBibus in animis eorum sunefiae, ac miserandae
mcis exitium renascatur &c. Laétant. Lib. I. div. Inst. Sacerdetes Isidis deglabrato corp&»
ra ps*
Quaerit
tunso
Deplo-
Ante samem, Domino sic inspirante, coa£lU
105 Innumeras gentes Aegypti ex ubere pavit,
Et steriles annos ànnis saturavit opimis.
Sed ne ultra Sanólus coleretur honore prosano^
Mens arcana Dei devotae pe£lora plebis
Immistis acuit stimulis, cultumque nefandi
Xio Daemonis averso sra£foque Serapide clausit,
Non Pelusiacis vaga saltibus Isis Osirim
haruspicihns calvis, qui pe£iore
V. 110. TraBoque Serapìde. Id innuit, quod aevo suo pera&um suerat j Serapidlsi
enim simulacrum sub Theodosio Magno everium.
V. 111. Isis Osirim. Osiris à Typhone interemtus fuit, ac in frusta discerptus*
Isis conjugem occisum ulta cum luéfu , ac ejulatibus ejus reliquias quaefìvit, inventa*
sque sepulcro reddidit. Hinc profanus apud Aegyptios ritus quotannis repetebatur D
Ovid. Lib. IX. Metam.
Et regale decus, cum qua latrator Anubis ?
San'tiaque Bubasiisy variisque coloribus Apisy
Sisiraque eranty nunquamque fatis quaesitus Osiris.
Minutius in O&av. Considera denique sacra ipfay & ipsa myfieria, tnvenies exìtus trU
Jies, satay & sunera, & luMus, atque planstus miserorum Deorum . Isis perditum filiuro
cum Cynocephalo suoy & aliis Saeeraotibus lugety pìangit^ inquirit, & Ifiaei miseri cae»
dunt pecìoray & dolorem infelictssimae matris tmitantur. Mox tnvento parvulo gaudet Isis9
exultant Sacerdotesy Cynocephalv.s inventor gloriatur. Sed cur perditum filium vocat Mi-
siutius? Osiridem profefto maritum Isidis tefiantur antiqui omnes, ac potissimum Syne-
sius in Lib. de Provid., & Plutarchus in Lib. de Isid., & Osir. Non juvat his immo-
rari, quum tantum a ie ipsis discrepantes ipsiinet Aegyptii inveniantur in Sacrorum
suorum Historia, ut sabulas ne venditcnt quidem sale mixtas, sed nugas proferant ine-
ptissimas. Pro Minutio stat Laftantius Lib. I. Instit. Cap. XXI. ubi inquit: Isiidis Sa-
cva suntr quatenus siììum vel perdiderit y vel invenerit ; nam Sacerdotes ejus sua pecìora
tundunty lamentantur, detnde puer producìtur, quasi inventus, & in laeùtiam luBus mu~
tatur. Filium autem Isidis Horum nomine deperditum ab Iside, simulque quaesitum su-
spicor ex verbis Athanasii in Orat. contra gentes: y*» a\^\xtm tn xxì, vvn 0 ^oVt-
xeit' O^pB, u.ui' Tutpwvas, naì tm iWw 3-pV»* tyiì UxwXnuc, ixiTtksirtti • Certe in AegyptO
nunc etiam de Osiride, tìoroy Typhoney aliisque ut deperdiùs, & exùntìis deploraùo so-
lemnis peragitur.
V. 112. Quaerit Haruspicibus. Lampridius in Commodo: Sacra Ifidis coluit, ut &
caput raderet, & Anubin portaret. Idem repetit Spartianus ia Pescenn. Nigro. l/idimus
Sacra Isidis serentem, quibus Commodus adeo deditus suit, ut & caput raderet, & Anu-
bim portaret. Hieron. in Ezech. Cap. XIII. Perfptcue demonsiratur rasis c.apiùbusy sicut
Sacerdotesy cultoresque lsidisy ac Serapidis nos ejfe non debere. Ambros. quoque in Ep„
ad Sabin. Ipsi capìta, & superctìia fua vadunt, si quando lsidis suscipiunt Sacra . Hujus
ridiculi rnoris causam tradit Plutarchus de Isid. & Osir. De vocabulo csivi ad rem fa-
cit Martialis Distichon. Lib. XII. Epigr. XXIX.
Linigeri fugiunt caìvi, sisirataque turba
Inter adordntes cum fieùt Hermogenes.
V. 112. Qui petlore tunso. Julius Firmicus praeclarissimus Scriptor de errore prosan»
Relig. Cap. Tt. Isiaci Sacri lummam his perstringit verbis: In adyùs habent Idolum
Ofirsdis fepultum. tìoc annuis luBibus plangunt, vadunt capitay ut miferandum casum sui
Regts turpitudine dehonefiaù defleant capiùts, tundv.nt petius, lacerant lacertosy veterum
vulnerum referant cicatnces, ut annuis luBibus in animis eorum sunefiae, ac miserandae
mcis exitium renascatur &c. Laétant. Lib. I. div. Inst. Sacerdetes Isidis deglabrato corp&»
ra ps*
Quaerit
tunso
Deplo-