DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.30679#0147
Q, SEPTIMII FLORENTIS
TERTULLIANI
LIBER DE ORATIONE.
PROLEGOMENA.
^Lurimos Tertulliani editos libros, paucos vero Manuscri-
ptos in Bibliothecis numeramus. Hioc faflum, ut ns
adhuc quidem accuratissime typis descripta illius opera ha-
beamus; quaedam mutiia, soedisque vulneribus horrentia
in publicum prodierint; nonnulla etiam desiderentur, quae
a Tertullìano evulgata scimus, at nobis ab edacitate temporum
omnino erepta aeque suspicamur, & dolemus. Melioribus satìs hu-
cusque gavisus non est Ìiber De Oratione, quem primus omnium Pa-
riliis e vetustissimo Codice evulgavit Joannes Gagnejus Parisiensis
Theologus An. Gh. 154,5at minime integrum, at iliustri coroni-
de destitutum. Neque huic editioni reliquae subsequutae opem tuìere
prae Codicum inopia. Unus tantum Rìgaitius V» C. mutiium elie
librum animadvertit , & aiiquot duntaxat lineis in calce additis,
medicinam aliis propinandam reiiquit. Quuna itaque ego inciderim
in vetustum Ambrosianae Bibiiothecae Codicem, ubi legebantur quae
ìn ceteris desunt, continuo Anecdotis meis addidi, veiuti gemmas
literariae Reìpubiicae in primis gratas. Quaecumque enirn e Tertul-
lìano, omnium certe sui temporis eruditissimo, literis consignata
sunt, eaqua praesertim, quae in castris Catholicorum scripsit, quan-
ti sint apud omnes Ecclesiasticae rei cultores, vel ipsis tyronibus pa-
tet, Ambrosianus autem Codex non ab Orationis Dominicae expo-
fitione, ut in editis habemus, sed ab iis, quae hujusmodi expositio-
nem subsequuntur, Opusculum exordiebatur cum hocce titulo: lnci-
s h T'SYiullìani divsrfarum rerum necejsarìarum. Tum Caput pri-
S 2 muoi,
TERTULLIANI
LIBER DE ORATIONE.
PROLEGOMENA.
^Lurimos Tertulliani editos libros, paucos vero Manuscri-
ptos in Bibliothecis numeramus. Hioc faflum, ut ns
adhuc quidem accuratissime typis descripta illius opera ha-
beamus; quaedam mutiia, soedisque vulneribus horrentia
in publicum prodierint; nonnulla etiam desiderentur, quae
a Tertullìano evulgata scimus, at nobis ab edacitate temporum
omnino erepta aeque suspicamur, & dolemus. Melioribus satìs hu-
cusque gavisus non est Ìiber De Oratione, quem primus omnium Pa-
riliis e vetustissimo Codice evulgavit Joannes Gagnejus Parisiensis
Theologus An. Gh. 154,5at minime integrum, at iliustri coroni-
de destitutum. Neque huic editioni reliquae subsequutae opem tuìere
prae Codicum inopia. Unus tantum Rìgaitius V» C. mutiium elie
librum animadvertit , & aiiquot duntaxat lineis in calce additis,
medicinam aliis propinandam reiiquit. Quuna itaque ego inciderim
in vetustum Ambrosianae Bibiiothecae Codicem, ubi legebantur quae
ìn ceteris desunt, continuo Anecdotis meis addidi, veiuti gemmas
literariae Reìpubiicae in primis gratas. Quaecumque enirn e Tertul-
lìano, omnium certe sui temporis eruditissimo, literis consignata
sunt, eaqua praesertim, quae in castris Catholicorum scripsit, quan-
ti sint apud omnes Ecclesiasticae rei cultores, vel ipsis tyronibus pa-
tet, Ambrosianus autem Codex non ab Orationis Dominicae expo-
fitione, ut in editis habemus, sed ab iis, quae hujusmodi expositio-
nem subsequuntur, Opusculum exordiebatur cum hocce titulo: lnci-
s h T'SYiullìani divsrfarum rerum necejsarìarum. Tum Caput pri-
S 2 muoi,