DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.30679#0280
272 A E N E A E S I L V 1 1
scriberem. Sed recusavi tantum negotium literis agitare, quae nec
interrogatae respondent, nec confutatae repugnant. At quum statuis-
sem Franksordiam reversus domum petere, decreveram coram eadem
Apostolicae pietati proponere. Quod quum modo datum sit, plenius
de his agam.
Inteliexisti, Beatistime Praesul, quae pestis ab Ecclesia nostra
Regnum Bohemiae separaverit; & quid ilia gens cupiat ad unionem
reversura, tenes. Nunc diiigenter examinandum est, an concedenda
sint, quae Bohemi petunt. Quod si requiras opinionem meam, di-
cam, & vere dicam, me non esse tanti acuminis, ut de rebus tam
altis, tamque profundis opinari praesumam. Namque si summa Car-
dinalium ingenia in hoc negotio titubant, quid agam ego stupidae
mentis aselius? Sed quoniam rem hanc ad te detuli justu Princi-
pum, non debeo, sicut mihi videtur, indiscusso negotio quasi mu-
tus, atque eiinguis, abire. Dicam ergo non quod ego sentio ( sum
enim ipse admodum incertus ) sed quod magnos viros sentire didi*
ci, quos in hunc modum ratiocinatos memini. Si quaerimus, in-
quiunt illi, an Bohemis permittenda sit, quam sitiunt, communi-
candi libertas, pensitandum est an alio modo magis expedienti ad
nos trahi Bohemia possit. Si potest, non est indulgendum quod pe*
titur. At si alio modo reduci Bohemi nequeunt, rursus aliter ratio-
cinantur: Aut potest admitti postulatio Bohemorum, salva Fide ma-
jorum, aut non potest. Si violatur Fides, neganda petitio est. Sin
Fides integra perseverat, iterum considerandum est, quae commoda
secura, quaeve incommoda concessio, & quae rursum negado secum
afferat. Si negatio utiiior est, negetur. Si praestat concedere, coo-
cedatur. Et nos igitur hunc sequamur ordinem, si taròen audire va-
cat, quae nos ex prudentibus viris mutuati sumus. At quoniam au-
dire paratam tuam pietatem intueor, illud ante omnia discutiendum
fìssumo, an lucrifacere Bohemos commodiori via possìmus, quam
Communionem Caiicis indulgendo. Et sunt o£Io viae, quae praesé-
runtur; nam primi serro certandum potius arbitrantur. Quoniam S
coaffo exercitu magnis viribus contra Bohemos eatur, parta viéforia
supplices ante peaes nostros Hussitae cadent, & quas dabimus iegei9
quos praescribemus ritus, accipient. Principes Haeresis aut igne com-
burentur, aut gladio serientur, neque postnac tam saciie reperientur9
qui contra Sedem Apostoiicam cornua erigant; resecanda est enim
serro quaecumque adversus Ecciesiam Dei sese attoiiit impietas,
quum majores nostros hoc ipsum fa61itaHe non sit obscurum. Secup-
di exi»
scriberem. Sed recusavi tantum negotium literis agitare, quae nec
interrogatae respondent, nec confutatae repugnant. At quum statuis-
sem Franksordiam reversus domum petere, decreveram coram eadem
Apostolicae pietati proponere. Quod quum modo datum sit, plenius
de his agam.
Inteliexisti, Beatistime Praesul, quae pestis ab Ecclesia nostra
Regnum Bohemiae separaverit; & quid ilia gens cupiat ad unionem
reversura, tenes. Nunc diiigenter examinandum est, an concedenda
sint, quae Bohemi petunt. Quod si requiras opinionem meam, di-
cam, & vere dicam, me non esse tanti acuminis, ut de rebus tam
altis, tamque profundis opinari praesumam. Namque si summa Car-
dinalium ingenia in hoc negotio titubant, quid agam ego stupidae
mentis aselius? Sed quoniam rem hanc ad te detuli justu Princi-
pum, non debeo, sicut mihi videtur, indiscusso negotio quasi mu-
tus, atque eiinguis, abire. Dicam ergo non quod ego sentio ( sum
enim ipse admodum incertus ) sed quod magnos viros sentire didi*
ci, quos in hunc modum ratiocinatos memini. Si quaerimus, in-
quiunt illi, an Bohemis permittenda sit, quam sitiunt, communi-
candi libertas, pensitandum est an alio modo magis expedienti ad
nos trahi Bohemia possit. Si potest, non est indulgendum quod pe*
titur. At si alio modo reduci Bohemi nequeunt, rursus aliter ratio-
cinantur: Aut potest admitti postulatio Bohemorum, salva Fide ma-
jorum, aut non potest. Si violatur Fides, neganda petitio est. Sin
Fides integra perseverat, iterum considerandum est, quae commoda
secura, quaeve incommoda concessio, & quae rursum negado secum
afferat. Si negatio utiiior est, negetur. Si praestat concedere, coo-
cedatur. Et nos igitur hunc sequamur ordinem, si taròen audire va-
cat, quae nos ex prudentibus viris mutuati sumus. At quoniam au-
dire paratam tuam pietatem intueor, illud ante omnia discutiendum
fìssumo, an lucrifacere Bohemos commodiori via possìmus, quam
Communionem Caiicis indulgendo. Et sunt o£Io viae, quae praesé-
runtur; nam primi serro certandum potius arbitrantur. Quoniam S
coaffo exercitu magnis viribus contra Bohemos eatur, parta viéforia
supplices ante peaes nostros Hussitae cadent, & quas dabimus iegei9
quos praescribemus ritus, accipient. Principes Haeresis aut igne com-
burentur, aut gladio serientur, neque postnac tam saciie reperientur9
qui contra Sedem Apostoiicam cornua erigant; resecanda est enim
serro quaecumque adversus Ecciesiam Dei sese attoiiit impietas,
quum majores nostros hoc ipsum fa61itaHe non sit obscurum. Secup-
di exi»