DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.29447#0005
5
respublica tamen compotita, qualis Anglica est, tantum impliciti
atque intricati habet ut jura eoium, quibus leges serendi potestas
competit, saepius sese invicem ibi osfendere possimt, ubi occalio os-
fensionis a legislatore minime praevideri poterat. Hinc quasi in
proverbium apud Anglos abiit, tria esse in Anglia, quorum fines
ignorentur, Praerogativam sc: regiam, Libertates populi & Privi-
legia Parlamenti. a) Quod si vero nostra aetate multum difficulta-
tis habet, juslos praerogativae regiae describere limites, quanto
difficilius id erit aetate Tudorum, ubi pauca adhuc, eaque remotiora
atque secundum genium hujus saeculi minus distin&a asta libertatis
extiterunt, ubi ex his aciis, legitimas inde deducendo consequen-
tias, jura demum populi erui debebant , ubi omnia consuetudinibus
regebantur, ubi ob barbariem temporum nondum genuinae liberta-
tis ideae vigebant, ubi denique crimini vertebatur limites praeroga-
tivae regiae modo inquirere. Id enim tum temporis inter arcana
imperii habebatur, & quivis profanus ab inspetsione horum arcanorum,
uti apud Romanos a mysteriis BONEE DEJE repellebatur, quia
sme dubio praerogativa regia examen aequi harum rerum aestimato-
ris non magis sustinuissiet, quam haec mysteria. Quoties quaeso
Elisabetha parlamentis suis interdixit, ne aut aftibus aut judiciis
inconsideratis praerogativam suam regiam modo contingerent?
Et quam magnifica quaeso & gloriosa de praerogativa sua praedicat
Successor Elisabethae in quodam sermone parlementario: uti v sicait
ssACOBUS I. ii blasphemice & Atheifmi notam incurrunt, qui dispu-
tant, quid Deus facere possit • ita fubcliti seditionis cutpce reos fefe fa-
ciunt , examinantes, quid rex ex plenitudine potejicitis fuce facere pojjit:
Veri Chrijliani, haec adjicit, adquiejcunt in voluntate Dei in sacris lit-
teris ipfis revelata, atque fic boni cives voluntatem Regis fui, in legibus
ejus revelatam, ce qui bonique confulunt. b)
a) Miege State of Great-Britain &c. P. I. Chap. XXXV.
fe) Blackstone Comment, on the Laws ofEngland P. I. Chap. VII,
A 3 5. 3-
respublica tamen compotita, qualis Anglica est, tantum impliciti
atque intricati habet ut jura eoium, quibus leges serendi potestas
competit, saepius sese invicem ibi osfendere possimt, ubi occalio os-
fensionis a legislatore minime praevideri poterat. Hinc quasi in
proverbium apud Anglos abiit, tria esse in Anglia, quorum fines
ignorentur, Praerogativam sc: regiam, Libertates populi & Privi-
legia Parlamenti. a) Quod si vero nostra aetate multum difficulta-
tis habet, juslos praerogativae regiae describere limites, quanto
difficilius id erit aetate Tudorum, ubi pauca adhuc, eaque remotiora
atque secundum genium hujus saeculi minus distin&a asta libertatis
extiterunt, ubi ex his aciis, legitimas inde deducendo consequen-
tias, jura demum populi erui debebant , ubi omnia consuetudinibus
regebantur, ubi ob barbariem temporum nondum genuinae liberta-
tis ideae vigebant, ubi denique crimini vertebatur limites praeroga-
tivae regiae modo inquirere. Id enim tum temporis inter arcana
imperii habebatur, & quivis profanus ab inspetsione horum arcanorum,
uti apud Romanos a mysteriis BONEE DEJE repellebatur, quia
sme dubio praerogativa regia examen aequi harum rerum aestimato-
ris non magis sustinuissiet, quam haec mysteria. Quoties quaeso
Elisabetha parlamentis suis interdixit, ne aut aftibus aut judiciis
inconsideratis praerogativam suam regiam modo contingerent?
Et quam magnifica quaeso & gloriosa de praerogativa sua praedicat
Successor Elisabethae in quodam sermone parlementario: uti v sicait
ssACOBUS I. ii blasphemice & Atheifmi notam incurrunt, qui dispu-
tant, quid Deus facere possit • ita fubcliti seditionis cutpce reos fefe fa-
ciunt , examinantes, quid rex ex plenitudine potejicitis fuce facere pojjit:
Veri Chrijliani, haec adjicit, adquiejcunt in voluntate Dei in sacris lit-
teris ipfis revelata, atque fic boni cives voluntatem Regis fui, in legibus
ejus revelatam, ce qui bonique confulunt. b)
a) Miege State of Great-Britain &c. P. I. Chap. XXXV.
fe) Blackstone Comment, on the Laws ofEngland P. I. Chap. VII,
A 3 5. 3-