DOI Artikel:
Dyczek, Piotr: Valetudinarium w 1987 roku: wstępne wyniki badań Ekspedycji Archeologicznej Uniwersytetu Warszawskiego w Novae
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.25992#0210
206
nej wielkości i kształtu mogło sprawiać pewne trudności. Tym zapew-
ne należy tłumaczyć zaobserwowane nieregularności w układzie elemen-
tów podłogi (rys. 3). Struktura odsłoniętej podłogi jest podobna do
tej z sondażu DW-4 i DW-5, którą opisano we wcześniejszych sprawoz-
daniach ^ .
Na północ od sondażu DW-5 założono sondaż DW-6 (3,4 x 1,7 m). Za-
planowano go w korytarzu szpitalnym w taki sposób, aby uchwycić po-
zostałości po murze konstrukcyjnym budowli przedszpitalnej Frag-
ment tego muru był już uchwycony w roku 1985. Leżał on poniżej fun-
damentu muru legionowego. Z tego zapewne powodu był źle zachowany.
Sondaż DW-6 oparto o południowy mur pomieszczenia 34. Z powodu ero-
zji podłoga szpitalna była w tym miejscu zniszczona. Na głębokości
36,98 m n.p.m. uchwycono koronę muru należącego do budowli północnej
natomiast na głębokości 35,97 m n.p.m. - związaną z jego wznoszeniem
warstwę zaprawy. Pasmo białej zaprawy leżało na brunatnym calcu przy
kryte cienką warstewką zbitej tłustej gliny, stanowiącej poziom ni-
welacyjny oraz podsypkę. Mur ma szerokość 0,9 mi był wykonany z blo-
ków wapienia, piaskowca i fragmentów cegieł (ryc. 4). Później nie-
które bloki pochodzące z tego muru zostały użyte przy wznoszeniu mu-
rów szpitala. Mur budowli północnej niknie poniżej muru konstrukcyj-
nego valetudinarium, stąd trudno stwierdzić czy biegnie dalej na
północ, czy też skręca na zachód Po obu jego stronach zalega ru-
mowisko zawierające także elementy posadzki ceramicznej. Po stronie
zachodniej znaleziono tam całe i połamane cegiełki Były również
fragmenty czterech dużych płyt. Na jednej z nich widnieje odcisk po-
deszwy buta legionisty. 0 ile w tej części wykopu poziom posadzki
jest jedynie zaznaczony warstwami zaprawy, o tyle po stronie wschod-
niej na poziomie 37,12 m n.p.m. zachowały się in situ dwie małe kwad
ratowe cegły. Oznacza to, że aż do tego miejsca dochodził inny typ
9
podłogi znany z wykopu DW-4
Z rumowiska budowli północnej wydobyto m.in. fragmenty naczyń
trackich, fragment dużego tubulusa oraz kawałki tygla (?) wykonanego
z żółtej gliny. Znaleziono również kawałki tynków dwóch rodzajów:
różowe zawierające drobny tłuczeń ceramiczny i białe, przypominające
składem i sposobem wykonania tynki z sondażu J-2 W górnej częś-
ci rumowiska natrafiono na kawałki szklanej czarki żeberkowej z I w.
n.e. H, oraz na uchwyt innego naczynia szklanego ze szkła jasnozie-
lonego z II w.n.e. ^2.
nej wielkości i kształtu mogło sprawiać pewne trudności. Tym zapew-
ne należy tłumaczyć zaobserwowane nieregularności w układzie elemen-
tów podłogi (rys. 3). Struktura odsłoniętej podłogi jest podobna do
tej z sondażu DW-4 i DW-5, którą opisano we wcześniejszych sprawoz-
daniach ^ .
Na północ od sondażu DW-5 założono sondaż DW-6 (3,4 x 1,7 m). Za-
planowano go w korytarzu szpitalnym w taki sposób, aby uchwycić po-
zostałości po murze konstrukcyjnym budowli przedszpitalnej Frag-
ment tego muru był już uchwycony w roku 1985. Leżał on poniżej fun-
damentu muru legionowego. Z tego zapewne powodu był źle zachowany.
Sondaż DW-6 oparto o południowy mur pomieszczenia 34. Z powodu ero-
zji podłoga szpitalna była w tym miejscu zniszczona. Na głębokości
36,98 m n.p.m. uchwycono koronę muru należącego do budowli północnej
natomiast na głębokości 35,97 m n.p.m. - związaną z jego wznoszeniem
warstwę zaprawy. Pasmo białej zaprawy leżało na brunatnym calcu przy
kryte cienką warstewką zbitej tłustej gliny, stanowiącej poziom ni-
welacyjny oraz podsypkę. Mur ma szerokość 0,9 mi był wykonany z blo-
ków wapienia, piaskowca i fragmentów cegieł (ryc. 4). Później nie-
które bloki pochodzące z tego muru zostały użyte przy wznoszeniu mu-
rów szpitala. Mur budowli północnej niknie poniżej muru konstrukcyj-
nego valetudinarium, stąd trudno stwierdzić czy biegnie dalej na
północ, czy też skręca na zachód Po obu jego stronach zalega ru-
mowisko zawierające także elementy posadzki ceramicznej. Po stronie
zachodniej znaleziono tam całe i połamane cegiełki Były również
fragmenty czterech dużych płyt. Na jednej z nich widnieje odcisk po-
deszwy buta legionisty. 0 ile w tej części wykopu poziom posadzki
jest jedynie zaznaczony warstwami zaprawy, o tyle po stronie wschod-
niej na poziomie 37,12 m n.p.m. zachowały się in situ dwie małe kwad
ratowe cegły. Oznacza to, że aż do tego miejsca dochodził inny typ
9
podłogi znany z wykopu DW-4
Z rumowiska budowli północnej wydobyto m.in. fragmenty naczyń
trackich, fragment dużego tubulusa oraz kawałki tygla (?) wykonanego
z żółtej gliny. Znaleziono również kawałki tynków dwóch rodzajów:
różowe zawierające drobny tłuczeń ceramiczny i białe, przypominające
składem i sposobem wykonania tynki z sondażu J-2 W górnej częś-
ci rumowiska natrafiono na kawałki szklanej czarki żeberkowej z I w.
n.e. H, oraz na uchwyt innego naczynia szklanego ze szkła jasnozie-
lonego z II w.n.e. ^2.