[97]
JAN KRZYSZTOF GLAUBITZ
9
kę, że gdy w roku 1692 wstąpiły
do klasztoru dwie córki Jana Fe-
ksienię Sybillę Reytenównę w imieniu Konwentu Wileńskiego PP, Bene-
dyktynek w dn. 16 listopada 1741 r., mury i sklepienia kościoła już
istniały. Glaubitz zobowiązuje się tylko wystawić dwuwieżową fasadę
(ill- 9) i szczyt nad prezbiterium (ill. 10), bogato zdobione sztukateriami
dekoracyjnymi i figuralnymi, według
własnego projektu, który już przed-
stawił, a opracować ma jeszcze w
szczegółach. Ponadto podejmuje się
Glaubitz kierownictwa robót, uprze-
dzając jednak, że nie będzie mógł
„dla innych Zabaw przy tey Robocie
ustawnie przytomnym bydź”. Sztuka-
terie wykonać ma specjalnie do tego
zaangażowany rzemieślnik według
atrysów i wskazówek Glaubitza').
Istniejące mury ścian i sklepień
kościoła pochodziły z ostatnich lat
XVII w. Dokładniejszą datę budowy
podaje jedna z wizytacji z początku
XIX w. Zawiera mianowicie wzmian-
liksa Paca, podkomorzego W. X. L.,
i wniosły w posagu dobra Dzisna,
,,z Tego tedy punktu y datty po Roku
1692. za pomnożoną liczbą zakonnic,
y Ich wnioskowych possagow Su-
mownych, wyniosły się własnym Ich
kosztem jak same mieszkania klasz-
torne, tak również y Sam Kościół ze
wszelkim wyporządzeniem wnętrznym y zewnętrznym” -). Budowę za-
kończono niewątpliwie przed r. 1703, gdy kościół został konsekrowany H). * 2 3
Wilno, kościół ewangelicko-augsburski,
tablica do śpiewów.
') Archiwum klasztoru PP, Benedyktynek w Wilnie, teka 23. „Kontrak P Archi-
tekta". Zob. aneks 1 na końcu niniejszej pracy, s, 39.
Tekst tego kontraktu podany jest w komunikacie Stanisława Dąbrowskiego p. t.:
Odbudowa kościoła św. Katarzyny w Wilnie przez architekta Jana Krzysztofa Glaubicza,
Biuletyn Historji Sztuki i Kultury wydawany przez Zakł. Arch, Pol. i Hist. Sztuki Polit,
Warsz,, R, II, Warszawa 1933, s. 222/3. Ponieważ autor komunikatu oparł się na odpisie
z drugiej połowy XIX w., w którym wkradły się niedokładności, przytaczam w aneksie
tekst kontraktu według oryginału.
2) Tamże, Wizytacja z r. 1820,
3) Tamże, Wizytacja z r. 1830, Kościół, wystawiony z funduszów posagowych
panien, a mianowicie Pacówien i „konsekrowany przez JW° Konstantyna Kazimierza
Brzostowskiego Biskupa Wileńskiego w roku 1703, 7 bra, 9 dnia".
Prace z historii sztuki
7
JAN KRZYSZTOF GLAUBITZ
9
kę, że gdy w roku 1692 wstąpiły
do klasztoru dwie córki Jana Fe-
ksienię Sybillę Reytenównę w imieniu Konwentu Wileńskiego PP, Bene-
dyktynek w dn. 16 listopada 1741 r., mury i sklepienia kościoła już
istniały. Glaubitz zobowiązuje się tylko wystawić dwuwieżową fasadę
(ill- 9) i szczyt nad prezbiterium (ill. 10), bogato zdobione sztukateriami
dekoracyjnymi i figuralnymi, według
własnego projektu, który już przed-
stawił, a opracować ma jeszcze w
szczegółach. Ponadto podejmuje się
Glaubitz kierownictwa robót, uprze-
dzając jednak, że nie będzie mógł
„dla innych Zabaw przy tey Robocie
ustawnie przytomnym bydź”. Sztuka-
terie wykonać ma specjalnie do tego
zaangażowany rzemieślnik według
atrysów i wskazówek Glaubitza').
Istniejące mury ścian i sklepień
kościoła pochodziły z ostatnich lat
XVII w. Dokładniejszą datę budowy
podaje jedna z wizytacji z początku
XIX w. Zawiera mianowicie wzmian-
liksa Paca, podkomorzego W. X. L.,
i wniosły w posagu dobra Dzisna,
,,z Tego tedy punktu y datty po Roku
1692. za pomnożoną liczbą zakonnic,
y Ich wnioskowych possagow Su-
mownych, wyniosły się własnym Ich
kosztem jak same mieszkania klasz-
torne, tak również y Sam Kościół ze
wszelkim wyporządzeniem wnętrznym y zewnętrznym” -). Budowę za-
kończono niewątpliwie przed r. 1703, gdy kościół został konsekrowany H). * 2 3
Wilno, kościół ewangelicko-augsburski,
tablica do śpiewów.
') Archiwum klasztoru PP, Benedyktynek w Wilnie, teka 23. „Kontrak P Archi-
tekta". Zob. aneks 1 na końcu niniejszej pracy, s, 39.
Tekst tego kontraktu podany jest w komunikacie Stanisława Dąbrowskiego p. t.:
Odbudowa kościoła św. Katarzyny w Wilnie przez architekta Jana Krzysztofa Glaubicza,
Biuletyn Historji Sztuki i Kultury wydawany przez Zakł. Arch, Pol. i Hist. Sztuki Polit,
Warsz,, R, II, Warszawa 1933, s. 222/3. Ponieważ autor komunikatu oparł się na odpisie
z drugiej połowy XIX w., w którym wkradły się niedokładności, przytaczam w aneksie
tekst kontraktu według oryginału.
2) Tamże, Wizytacja z r. 1820,
3) Tamże, Wizytacja z r. 1830, Kościół, wystawiony z funduszów posagowych
panien, a mianowicie Pacówien i „konsekrowany przez JW° Konstantyna Kazimierza
Brzostowskiego Biskupa Wileńskiego w roku 1703, 7 bra, 9 dnia".
Prace z historii sztuki
7