DOI Artikel:
Lorentz, Stanisław: Jan Krzystof Glaubitz architekt wileński XVIII w: Materiały do biografii i twórczości
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.25209#0132
12
STANISŁAW LORENTZ
*) Archiwum klasztoru SS. Niepokalanek, dawniej PP. Bernardynek w Słonimie,
Zgromadzenie Wszystkich Dokumentów Klasztorowi ww. Panien Bernardynek Słonimskich
Z, O, S. Frań pod Tytułem Niepokalanego Poczęcia Nayswietszey Maryi Panny od Roku
1644. fundowanych służące i na Części następujące rozdzielone. Anno Dni 1766.
s. 208: ,,An. 1759, za Przełożenstwa Wielebney Panny Hiacynty Kamienskiey na
Trzy Ołtarze i Ambonę murowaną,,,”; s, 209: „P, Architektowi za Abrys 36 złł. Temusz
przy uczynionym Kontrakcie na sprowadzenie Rzemieślników z Wilna 360 złł, P. Hede-
lowi za wymurowanie Ołtarzów y Sztukaterską robotę 1800. złł. Za wymurowanie Ambony
y Sztukaterską robotę Temusz 497 złł. 26 gr.,. Na Zadatek Sztukaterowi zaczętego Kon-
fessyonału,.. 180 zł... Zostaie się 310 złł. Które tak disponowane: Jak zakończy Kon-
fessyonał P. Hedel Sztukatyer należeć mu bedzie Z. 270”. Hedel jest w stosunkach
z klasztorem jeszcze w r. 1764, jak wynika z notatki na s, 90: ,,Od Jm Pana Hedeła
Sztukatora legacyi 116 złł”. Sztukator Antoni, wymieniany w r. 1762 (s. 212), był praw-
dopodobnie pomocnikiem Hedla, Hedel wykonał 5 ołtarzy: 1, Ołtarz Wielki Niepokala-
nego Poczęcia N. M, P., 2. Ołtarz Pana Jezusa Ukrzyżowanego, 3, Ołtarz św. Fran-
ciszka, 4. Ołtarz N, P. Szkaplerznej i 5, Ołtarz św. Józefa (wymienione jako nowowy-
murowane w r. 1764 — s. 47). Nazwisko architekta, który projektował ołtarze, ambonę
i konfesjonał, nie jest wymienione, Ks, Ignacy Owodowicz, którego Prowincjał wyznaczył
w r. 1764 ,,za architekta” do budowy murowanego klasztoru, był tylko budowniczym
i nie może być brany pod uwagę, jako twórca ołtarzy, ambony i konfesjonału.
Szereg wiadomości o konwencie mieści praca p. t.: Siostra M. K,, Z dziejów klasztoru
Panien Bernardynek Słonimskich, Przegląd Współczesny, t, XLIX, Kraków 1933, s. 247—265.
[100]
9. Wilno, kościół św. Katarzyny, widok na wieże
i kaplicę Opatrzności Boskiej.
a Hedlowi powierzono tyl-
ko roboty murarskie i sztu-
katorskie 1).
Nasuwałoby się py-
tanie, czy Hedel wykony-
wa] również sztukaterie ze-
wnętrzne kościoła w latach
1743—1744. Wydaje się, że
odpowiedzieć można twier-
dząco i że prawdopodob-
nie Hedel był tym sztuka-
torem, którego powołały
PP. Benedyktynki w myśl
kontraktu z Glaubitzem,
autorem nietylko ogólnego,
ale i szczegółowego pro-
jektu dekoracji stiukowej
(ill. 12). Hedel byłby więc
znów wykonawcą, a Glau-
bitz właściwym twórcą
sztukaterii zewnętrznych,
zresztą w pewnym stopniu
niewątpliwie uzależnionym
od dezyderatów fundatorek.
Dotyczyłoby to wyboru te-
matów, które należało zi-
lustrować, a pewnie i sym- *)
STANISŁAW LORENTZ
*) Archiwum klasztoru SS. Niepokalanek, dawniej PP. Bernardynek w Słonimie,
Zgromadzenie Wszystkich Dokumentów Klasztorowi ww. Panien Bernardynek Słonimskich
Z, O, S. Frań pod Tytułem Niepokalanego Poczęcia Nayswietszey Maryi Panny od Roku
1644. fundowanych służące i na Części następujące rozdzielone. Anno Dni 1766.
s. 208: ,,An. 1759, za Przełożenstwa Wielebney Panny Hiacynty Kamienskiey na
Trzy Ołtarze i Ambonę murowaną,,,”; s, 209: „P, Architektowi za Abrys 36 złł. Temusz
przy uczynionym Kontrakcie na sprowadzenie Rzemieślników z Wilna 360 złł, P. Hede-
lowi za wymurowanie Ołtarzów y Sztukaterską robotę 1800. złł. Za wymurowanie Ambony
y Sztukaterską robotę Temusz 497 złł. 26 gr.,. Na Zadatek Sztukaterowi zaczętego Kon-
fessyonału,.. 180 zł... Zostaie się 310 złł. Które tak disponowane: Jak zakończy Kon-
fessyonał P. Hedel Sztukatyer należeć mu bedzie Z. 270”. Hedel jest w stosunkach
z klasztorem jeszcze w r. 1764, jak wynika z notatki na s, 90: ,,Od Jm Pana Hedeła
Sztukatora legacyi 116 złł”. Sztukator Antoni, wymieniany w r. 1762 (s. 212), był praw-
dopodobnie pomocnikiem Hedla, Hedel wykonał 5 ołtarzy: 1, Ołtarz Wielki Niepokala-
nego Poczęcia N. M, P., 2. Ołtarz Pana Jezusa Ukrzyżowanego, 3, Ołtarz św. Fran-
ciszka, 4. Ołtarz N, P. Szkaplerznej i 5, Ołtarz św. Józefa (wymienione jako nowowy-
murowane w r. 1764 — s. 47). Nazwisko architekta, który projektował ołtarze, ambonę
i konfesjonał, nie jest wymienione, Ks, Ignacy Owodowicz, którego Prowincjał wyznaczył
w r. 1764 ,,za architekta” do budowy murowanego klasztoru, był tylko budowniczym
i nie może być brany pod uwagę, jako twórca ołtarzy, ambony i konfesjonału.
Szereg wiadomości o konwencie mieści praca p. t.: Siostra M. K,, Z dziejów klasztoru
Panien Bernardynek Słonimskich, Przegląd Współczesny, t, XLIX, Kraków 1933, s. 247—265.
[100]
9. Wilno, kościół św. Katarzyny, widok na wieże
i kaplicę Opatrzności Boskiej.
a Hedlowi powierzono tyl-
ko roboty murarskie i sztu-
katorskie 1).
Nasuwałoby się py-
tanie, czy Hedel wykony-
wa] również sztukaterie ze-
wnętrzne kościoła w latach
1743—1744. Wydaje się, że
odpowiedzieć można twier-
dząco i że prawdopodob-
nie Hedel był tym sztuka-
torem, którego powołały
PP. Benedyktynki w myśl
kontraktu z Glaubitzem,
autorem nietylko ogólnego,
ale i szczegółowego pro-
jektu dekoracji stiukowej
(ill. 12). Hedel byłby więc
znów wykonawcą, a Glau-
bitz właściwym twórcą
sztukaterii zewnętrznych,
zresztą w pewnym stopniu
niewątpliwie uzależnionym
od dezyderatów fundatorek.
Dotyczyłoby to wyboru te-
matów, które należało zi-
lustrować, a pewnie i sym- *)