DOI Artikel:
Lorentz, Stanisław: Jan Krzystof Glaubitz architekt wileński XVIII w: Materiały do biografii i twórczości
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.25209#0148
STANISŁAW LORENTZ
28
[116]
kresu działalności Glaubitza specjalne znaczenie posiada bogate rozczłon-
kowanie szczytu fasady i oryginalne ukształtowanie wież, których strze-
listość uzyskuje architekt poczęści środkami, znanymi z kościoła św. Ka-
tarzyny i kościoła w Stołowiczach. Z kościoła św. Katarzyny powtórzone
są najwyższe, wieńczące wieże pod hełmami, niskie kondygnacje z owal-
nymi okienkami i czterema
wolutami narożnymi, pod-
trzymującymi wazony. Po-
krewieństwo z kościołem
w Stołowiczach, na co już
zwracałem uwagę, znajdu-
jemy w zwężonej górnej
kondygnacji wież o nor-
malnej wysokości, znów
z wolutami w narożnikach.
W kościele połockim ar-
chitekt wprowadza nowy,
gdzie indziej niespotykany
motyw, podnosząc hełmy
o jeszcze jedną niską i
znów zwężoną kondygna-
cję, wskutek czego w ogól-
nej sylwecie wieże kształtu-
ją się niemal piramidalnie.
20.
Połock, Kościół św. Zofii, widok wnętrza
z wielkim ołtarzem.
łowiczach, kościół i klasztor
Dominikanów w Zabiałach-
Wołyńcach, pałac w Stru-
niu, kościół św. Zofii, a
prawdopodobnie i położony
przy nim klasztor Bazyliański, oraz ołtarze, ambona i konfesjonał w ko-
ściele PP. Bernardynek w Słonimie — wyczerpują listę większych bu-
dowli Glaubitza, które z całą pewnością możemy mu przypisać.
Wydaje mi się, że tę listę możemy jeszcze uzupełnić. Wymienię
tu najprzód dwuwieżowy kościół pokarmelicki w Mścisławiu 1), bardzo
zbliżony do kościoła w Zabiałach-Wołyńcach (ill. 17). Ten rokokowy
kościół moglibyśmy zaliczyć do budowli Glaubitza, wzniesionych po roku
8. Kościół ewange-
gelicko-augsburski i kościół
św. Katarzyny w Wilnie,
kościół maltański w Sto-
) Nasze Kościoły, j, w., s, 85—90 (tamże niewyraźna reprodukcja na s, 85).
28
[116]
kresu działalności Glaubitza specjalne znaczenie posiada bogate rozczłon-
kowanie szczytu fasady i oryginalne ukształtowanie wież, których strze-
listość uzyskuje architekt poczęści środkami, znanymi z kościoła św. Ka-
tarzyny i kościoła w Stołowiczach. Z kościoła św. Katarzyny powtórzone
są najwyższe, wieńczące wieże pod hełmami, niskie kondygnacje z owal-
nymi okienkami i czterema
wolutami narożnymi, pod-
trzymującymi wazony. Po-
krewieństwo z kościołem
w Stołowiczach, na co już
zwracałem uwagę, znajdu-
jemy w zwężonej górnej
kondygnacji wież o nor-
malnej wysokości, znów
z wolutami w narożnikach.
W kościele połockim ar-
chitekt wprowadza nowy,
gdzie indziej niespotykany
motyw, podnosząc hełmy
o jeszcze jedną niską i
znów zwężoną kondygna-
cję, wskutek czego w ogól-
nej sylwecie wieże kształtu-
ją się niemal piramidalnie.
20.
Połock, Kościół św. Zofii, widok wnętrza
z wielkim ołtarzem.
łowiczach, kościół i klasztor
Dominikanów w Zabiałach-
Wołyńcach, pałac w Stru-
niu, kościół św. Zofii, a
prawdopodobnie i położony
przy nim klasztor Bazyliański, oraz ołtarze, ambona i konfesjonał w ko-
ściele PP. Bernardynek w Słonimie — wyczerpują listę większych bu-
dowli Glaubitza, które z całą pewnością możemy mu przypisać.
Wydaje mi się, że tę listę możemy jeszcze uzupełnić. Wymienię
tu najprzód dwuwieżowy kościół pokarmelicki w Mścisławiu 1), bardzo
zbliżony do kościoła w Zabiałach-Wołyńcach (ill. 17). Ten rokokowy
kościół moglibyśmy zaliczyć do budowli Glaubitza, wzniesionych po roku
8. Kościół ewange-
gelicko-augsburski i kościół
św. Katarzyny w Wilnie,
kościół maltański w Sto-
) Nasze Kościoły, j, w., s, 85—90 (tamże niewyraźna reprodukcja na s, 85).