Prace z Historii Sztuki (1.1936-1946)

[117)

JAN KRZYSZTOF GLAUBITZ

29

1750. Na terenie Wilna stwierdzić możemy w okresie wcześniejszym
współpracę Glaubitza przy przebudowie gmachów karmelickich, przyle-
gających do kościoła św. Teresy, i przy odbudowie kościoła św. Jana.
W obrębie klasztoru 00,

Karmelitów dziełem Glau-
bitza jest prawdopodobnie
kaplica klasztorna ze skle-
pieniem, ozdobionym wy-
ciągniętymi w tynku sztu-
kateriami o motywach geo-
metrycznych, typu sztuka-
terii, które spotykamy na
sklepieniach kościoła ewan-
gelickiego i kaplicy Opatrz-
ności Boskiej w kościele
św, Katarzyny,

9. W kościele św.
Jana zakres działalności
Glaubitza jest — jak się
wydaje-—znacznie szerszy.
Po pożarze kościoła w r.
1737 Glaubitz odbudowuje
kaplicę św. Barbary, de-
korując znów sklepienie or-
namentacjami geometrycz-
nymi (ill. 22), W ołtarzu,
współcześnie wystawionym
przez Glaubitza, oprócz
rzeźb figuralnych: posągów
św. Piotra i św. Pawła,
uskrzydlonych aniołów na
wolutach nad gzymsem ko-
ronującym, puttów i uskrzy-
dlonych głów aniołków w
obłokach, spotykamy mo-
tywy dekoracyjne w opra-
cowaniu zbliżonym do wy-
konanych w tym samym
czasie dekoracji kościoła

21. Słonim, kościół PP. Niepokalanek (dawniej PP.
Bernardynek), ambona.

ewangelickiego i kościoła św. Katarzyny,

Ponieważ historia przebudowy kościoła św. Jana w połowie XVIII w.
nie jest jeszcze opracowana, a odbudowa trwała niewątpliwie szereg lat
i prowadzona była może nie przez jednego architekta, byłoby przed-