DOI Artikel:
Lorentz, Stanisław: Natolin
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.25329#0032
22
STANISŁAW LORENTZ
15. Fasada pałacu od strony dziedzińca.
i pawilon w parku carskosielskim jest pierwszą jego pracą na terenie Ro-
sji. Od niego lub z przywiezionych z Anglii przez Camerona publikacji
czy szkiców architektonicznych zaczerpnął też pewnie ideę swego pawi-
lonu Quarenghi1). Oczywiście niema żadnego bezpośredniego związku
między obu tymi pawilonami i pałacem w Bażantarni, a przytoczone tu
zostały tylko dla wskazania ich wspólnego źródła, bo i Cameron, któremu
zlecono wzniesienie w obrębie parku carsko-sielskiego chińskiej wioski,
oparł się w swym projekcie na wydawnictwie Chambersa 2), a od niego
też niewątpliwie zaczerpnął pomysł wpółotwartego salonu.
Elewacja od strony dziedzińca skomponowana jest odmiennie (ryc. 15).
Dwa silnie wysunięte jednoprzęsłowe ryzality boczne zamykają otwar-
ty taras, na który z dziedzińca prowadzą dziesięciostopniowe schody.
W elewacjach bocznych ryzality te wydzielone zostały z płaszczyzny ścian,
co naruszyło symetrię w rozplanowaniu czteroosiowego układu. Z tarasu
do sieni prowadziły pierwotnie trzy arkadowe otwory wejściowe. Dwa
boczne zostały zamurowane w początku XIX w., gdy też cała elewacja
otrzymała nową dekorację architektoniczną.
') I. Grabar’, Istoria architiektury, Moskwa b. r., t. III, s. 362, 363, 365, 366, 369,
370, 399, 400. Istoriczieskaja wystawka architiektury, Petersburg 1911, s. 48 i pl. 183.
Archives de l’art franęais, t. XVII, L’art franęais dans les pays du nord et de l’est de
TEurope, Paris 1932, L. R e a u, Correspondance artistiąue de Grimm avec Catherine II,
s. 61, 62.
a) G. L o u k o m s k i, Charles Cameron, London 1943, s. 51.
STANISŁAW LORENTZ
15. Fasada pałacu od strony dziedzińca.
i pawilon w parku carskosielskim jest pierwszą jego pracą na terenie Ro-
sji. Od niego lub z przywiezionych z Anglii przez Camerona publikacji
czy szkiców architektonicznych zaczerpnął też pewnie ideę swego pawi-
lonu Quarenghi1). Oczywiście niema żadnego bezpośredniego związku
między obu tymi pawilonami i pałacem w Bażantarni, a przytoczone tu
zostały tylko dla wskazania ich wspólnego źródła, bo i Cameron, któremu
zlecono wzniesienie w obrębie parku carsko-sielskiego chińskiej wioski,
oparł się w swym projekcie na wydawnictwie Chambersa 2), a od niego
też niewątpliwie zaczerpnął pomysł wpółotwartego salonu.
Elewacja od strony dziedzińca skomponowana jest odmiennie (ryc. 15).
Dwa silnie wysunięte jednoprzęsłowe ryzality boczne zamykają otwar-
ty taras, na który z dziedzińca prowadzą dziesięciostopniowe schody.
W elewacjach bocznych ryzality te wydzielone zostały z płaszczyzny ścian,
co naruszyło symetrię w rozplanowaniu czteroosiowego układu. Z tarasu
do sieni prowadziły pierwotnie trzy arkadowe otwory wejściowe. Dwa
boczne zostały zamurowane w początku XIX w., gdy też cała elewacja
otrzymała nową dekorację architektoniczną.
') I. Grabar’, Istoria architiektury, Moskwa b. r., t. III, s. 362, 363, 365, 366, 369,
370, 399, 400. Istoriczieskaja wystawka architiektury, Petersburg 1911, s. 48 i pl. 183.
Archives de l’art franęais, t. XVII, L’art franęais dans les pays du nord et de l’est de
TEurope, Paris 1932, L. R e a u, Correspondance artistiąue de Grimm avec Catherine II,
s. 61, 62.
a) G. L o u k o m s k i, Charles Cameron, London 1943, s. 51.