NATOLIN
49
30. G. B. Piranesi, „Parte del Fregio ed Architravo del Tempio d’Antonino e di
Faustina in Campo Vaccino“.
dzące orły z rozpostartymi skrzydłami, zwrócone parami ku sobie. Festony
z chust, zaczepionych o rogi obfitości, a podwieszonych pod rozetami i zarzu-
conych z tyłu poza skrzydła orłów, wiążą dekorację fryzu. Podobny mo-
tyw orłów spotykamy w polichromicznej dekoracji jednej z sal pałacu Ba-
zylego Walickiego z r. 1786 w Małej Wsi pod Grójcem, wykonanej niewąt-
pliwie przez uczniów Brenny. Zarówno orły fryzu belkowania, jak i linear-
na ornamentacja fryzu cokołowego przedstawiają typ dekoracji architek-
tonicznej, który rozpowszechnił się w ostatnich latach XVIII w., a następ-
nie w sztuce empiru i pseudoklasycyzmu.
Polichromia sklepienia sali owalnej skomponowana została również
z niejednolitych stylistycznie motywów (ryc. 32). Obramienie plafonu
nosi charakter bordiury, ozdobionej pierścieniem wieńca z liści lauro-
wych, zestawionego z czternastu girland, rozpiętych między rozetami,
nawiązuje więc do podziałów fryzu w polichromii ściany. Zewnętrzny
pas fasety jest podzielony i ornamentowany w charakterze klasycystycz-
nym, natomiast koncepcja ozdobienia owalu wewnętrznego fantazyjną
architekturą ogrodową na tle nieba, zaprojektowaną w silnym skrócie
perspektywicznym, opiera się o tradycje sztuki rokokowej. Ponieważ
dekoracja owalu wewnętrznego jest wielobarwna, a fasety i bordiury
jednobarwna, malowana en grisaille na seledynowych, szarych i piasko-
wo-kremowych tłach, rozgraniczenie motywów rokokowych i klasycy-
stycznych jest bardzo wyraźne.
31. G. B. Piranesi, „Freggio antico di marmo eon Ipogrifi si vede nel Cortile del
Palazzo della Yalle a Sant’ Andrea della Valle“.
Natolin
4
49
30. G. B. Piranesi, „Parte del Fregio ed Architravo del Tempio d’Antonino e di
Faustina in Campo Vaccino“.
dzące orły z rozpostartymi skrzydłami, zwrócone parami ku sobie. Festony
z chust, zaczepionych o rogi obfitości, a podwieszonych pod rozetami i zarzu-
conych z tyłu poza skrzydła orłów, wiążą dekorację fryzu. Podobny mo-
tyw orłów spotykamy w polichromicznej dekoracji jednej z sal pałacu Ba-
zylego Walickiego z r. 1786 w Małej Wsi pod Grójcem, wykonanej niewąt-
pliwie przez uczniów Brenny. Zarówno orły fryzu belkowania, jak i linear-
na ornamentacja fryzu cokołowego przedstawiają typ dekoracji architek-
tonicznej, który rozpowszechnił się w ostatnich latach XVIII w., a następ-
nie w sztuce empiru i pseudoklasycyzmu.
Polichromia sklepienia sali owalnej skomponowana została również
z niejednolitych stylistycznie motywów (ryc. 32). Obramienie plafonu
nosi charakter bordiury, ozdobionej pierścieniem wieńca z liści lauro-
wych, zestawionego z czternastu girland, rozpiętych między rozetami,
nawiązuje więc do podziałów fryzu w polichromii ściany. Zewnętrzny
pas fasety jest podzielony i ornamentowany w charakterze klasycystycz-
nym, natomiast koncepcja ozdobienia owalu wewnętrznego fantazyjną
architekturą ogrodową na tle nieba, zaprojektowaną w silnym skrócie
perspektywicznym, opiera się o tradycje sztuki rokokowej. Ponieważ
dekoracja owalu wewnętrznego jest wielobarwna, a fasety i bordiury
jednobarwna, malowana en grisaille na seledynowych, szarych i piasko-
wo-kremowych tłach, rozgraniczenie motywów rokokowych i klasycy-
stycznych jest bardzo wyraźne.
31. G. B. Piranesi, „Freggio antico di marmo eon Ipogrifi si vede nel Cortile del
Palazzo della Yalle a Sant’ Andrea della Valle“.
Natolin
4