Prace z Historii Sztuki (2.1948)

44. J. Grassi, Portret Anny Tyszkie-
wiczówny.

III. WSPÓŁTWÓRCY NATOLINA

Okoliczności, w jakich po dwudziestu kilku latach podjęto prace
nad przebudową pałacu i rozbudową Bażantarni oraz przekształceniem
jej na wiejską rezydencję parkową, wyjaśnia w pamiętnikach Anna
z Tyszkiewiczów Aleksandrowa Potocka, synowa Stanisława Kostki Po-
tockiego i Aleksandry z Lubomirskich1). Po ślubie Aleksandrostwo Po-
toccy zamieszkali u teściów w Wilanowie, gdzie przyszedł na świat
w r. 1805 ich pierwszy syn, August. „Mon bonheur semblait devoir s’af-
fermir par la naissance d’un heritier — pisała później Potocka — Helas!
avec la sante, les petites tracasseries recommencerent, et nous finimes
par nous apercevoir que, tout en etant fort bien chez nos parents, le mieux
serait d’etre chez nous. Ce fut a cette epoąue que nous allames habiter
Natoline, et que je commenęai a nToccuper de cette delicieuse campagne“.

A dalej tak określała swą rolę przy realizacji zamierzeń: „Je m’y

livrai avec ardeur. Je dessinais tous les plans, m’interessais a tous les
details. Sans les connaitre, je revais 1’Italie et la Grece... Des ce moment, 3

3) Ślub z Aleksandrem Potockim odbył się w kościele św. Jana w Wilnie dn.
27. V. 1805 r. Archiwum Jabłonny, Papiery familijne hr.hr. Alexandra, Augusta i Mau-
rycego Potockich, XIX 9, Księga Interessów JW. Alexandra Hrabi Potockiego, Wyrok
Trybunału Cywilnego Woiewództwa Mazowieckiego w Sprawie rozwodowey IW-o
Alexandra Hrabi Potockiego z dnia 30 Maia 1821 r.“, s. 45 i nast. Por. J. Tyszkie-
wicz, Tyszkięwiciana, Poznań 1903, t. I. s. 64-65, nr 8 i repr. na tabl- 1 monet i medali,