DOI Artikel:
Lorentz, Stanisław: Natolin
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.25329#0083
NATOLIN
73
46. A. Tyszkiewiczówna, Krajobraz'księżycowy.
niewątpliwym talentem literackim, ujawnionym w pamiętniku i opisie
podróży do Włoch.
Swego przewodnika z lat dojrzałych w dziedzinie sztuki, a specjal-
nie architektury, wskazuje Potocka w pamiętnikach. Był nim jej teść,
Stanisław Kostka Potocki: ,,Le comte Stanislas possedait... des connais-
sances artistiąues que je n’ai jamais rencontrees au meme degre chez aucun
amateur... Je lui dois tout ce que je sais en fait d’architecture; il se plaisait
a developper en moi cette passion pour les arts qui, depuis, a fait le char-
me de ma vie et que ma mere avait cherche a m’inspirer“ 1). Nie wydaje się,
by i od tego nauczyciela zdobyła Potocka więcej, niż ogólne wykształ-
cenie w dziedzinie sztuk plastycznych. Trudno uchwycić jakiś wyraźny
ślad wpływów palladianisty i klasyka Stanisława Potockiego w dziełach,
które z jej inicjatywy były podejmowane w późniejszych czasach, poza
może tylko bramą, wzniesioną ku czci ks. Józefa w Jabłonnie. Brak dotąd
1) Memoires, j. w., s. 42 - 43. „Pamiętnik Interessow Samego JW. Hrabi Potoc-
kiego Senatora Woiewody“ w Archiwum w Wilanowie zawiera następujące zapiski,
które świadczyćby mogły o zaufaniu Potockiego do gustu synowej w dziedzinie sztuki:
w lipcu 1806 r. w dyspozycjach, dotyczących remontów w pałacu warszawskim
w punkcie 14, zawierającym wskazówki, co wykonać należy w pokoju sypialnym syna
Aleksandra: „Co się zaś tyczy pomalowania Pokoiu tego, y obicia papierowego;
wybór y dozor tego Anusi poleciłem".
w lipcu tegoż roku notatka, że Anusia ma kupić szkło w Łazienkach za 20 duk.,
dwa stoliki owalne Verde di Corsica za 8 duk. i statuę starożytną Wenery najwyżej
za 200 duk.
„d: 10. 9 br 1809. duk. 50. złotem dał JW. Pan Pani Alexandrowey do Paryża na
kupienie rzeczy iakie Jey się zdawać będą — Jako też Onix we dwóch Oczkach do
wyrżnięcia na nim główek".
73
46. A. Tyszkiewiczówna, Krajobraz'księżycowy.
niewątpliwym talentem literackim, ujawnionym w pamiętniku i opisie
podróży do Włoch.
Swego przewodnika z lat dojrzałych w dziedzinie sztuki, a specjal-
nie architektury, wskazuje Potocka w pamiętnikach. Był nim jej teść,
Stanisław Kostka Potocki: ,,Le comte Stanislas possedait... des connais-
sances artistiąues que je n’ai jamais rencontrees au meme degre chez aucun
amateur... Je lui dois tout ce que je sais en fait d’architecture; il se plaisait
a developper en moi cette passion pour les arts qui, depuis, a fait le char-
me de ma vie et que ma mere avait cherche a m’inspirer“ 1). Nie wydaje się,
by i od tego nauczyciela zdobyła Potocka więcej, niż ogólne wykształ-
cenie w dziedzinie sztuk plastycznych. Trudno uchwycić jakiś wyraźny
ślad wpływów palladianisty i klasyka Stanisława Potockiego w dziełach,
które z jej inicjatywy były podejmowane w późniejszych czasach, poza
może tylko bramą, wzniesioną ku czci ks. Józefa w Jabłonnie. Brak dotąd
1) Memoires, j. w., s. 42 - 43. „Pamiętnik Interessow Samego JW. Hrabi Potoc-
kiego Senatora Woiewody“ w Archiwum w Wilanowie zawiera następujące zapiski,
które świadczyćby mogły o zaufaniu Potockiego do gustu synowej w dziedzinie sztuki:
w lipcu 1806 r. w dyspozycjach, dotyczących remontów w pałacu warszawskim
w punkcie 14, zawierającym wskazówki, co wykonać należy w pokoju sypialnym syna
Aleksandra: „Co się zaś tyczy pomalowania Pokoiu tego, y obicia papierowego;
wybór y dozor tego Anusi poleciłem".
w lipcu tegoż roku notatka, że Anusia ma kupić szkło w Łazienkach za 20 duk.,
dwa stoliki owalne Verde di Corsica za 8 duk. i statuę starożytną Wenery najwyżej
za 200 duk.
„d: 10. 9 br 1809. duk. 50. złotem dał JW. Pan Pani Alexandrowey do Paryża na
kupienie rzeczy iakie Jey się zdawać będą — Jako też Onix we dwóch Oczkach do
wyrżnięcia na nim główek".