DOI Artikel:
Lorentz, Stanisław: Natolin
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.25329#0104
57. Belkowanie w fasadzie od strony podjazdu.
ryckich półkolumn i belkowania w niższej kondygnacji i uzupełnienie
dawnego gzymsu koronującego modylionami, a w związku z tym pewnie
i usunięcie w oknach pierwszego piętra kroksztyn, wspierających gzyms
koronujący, które powtarzają się w trzech pozostałych elewacjach (ryc. 55).
Całość doryckiego wystroju architektonicznego fasady wywiera wra-
żenie raczej dekoracyjne, niż konstrukcyjne. Głównymi motywami deko-
racyjnymi są trzy zespoły kolumnowe i belkowanie ponad nimi. Cztery
półkolumny w środkowej części fasady ujmują półkolisto przesklepiony
otwór wejściowy i arkadowe blendy z półcyrklastymi okienkami po obu
jego stronach. Pary półkolumn w ryzalitach tworzą ramy wydłużonych
arkadowych okien francuskiego typu, identycznych z otworem wejścio-
wym (ryc. 56). Płaszczyzny ścian w interkolumniach są gładkie, niebonio-
wane, dla wyraźniejszego wydzielenia w elewacji zespołów kolumnowych.
Kanelowane monolitowe trzony półkolumn, wykonanych z szarego pia-
skowca, wspierają się na toskańskich bazach o okroju w kształcie półwał-
ka, ustawionych na niskich cokołach, zbyt nikłych w stosunku do wymia-
rów kolumny; poduszki kapiteli zdobione są ornamentem jajownikowym.
Belkowanie, przebiegające nieprzerwanie wzdłuż całej elewacji, wią-
że zespoły kolumnowe, rozgraniczając równocześnie obie kondygnacje
(ryc. 57). W środkowym zespole czterokolumnowym architraw wraz
z listwą i kulistymi łezkami, po sześć pod każdym tryglifem, wykuty jest
z piaskowca, tryglify i gładka listwa górna belkowania wyrobione są
w tynku. Belkowanie ścian frontowych i wewnętrznych ścian bocznych
obu ryzalitów wykonane jest całkowicie w tynku. Pas belkowania, ury-
wający się na krawędziach przy elewacjach bocznych, posiada znacznie
większą wysokość, niż listwy, dzielące kondygnacje tych dwóch elewacji
oraz fasady parkowej. Listwy te bowiem w przekształconej fasadzie od
strony dziedzińca znajdują kontynuację równej im wysokości w architra-
wie belkowania wraz z tenią, natomiast fryz belkowania z jego górną
ryckich półkolumn i belkowania w niższej kondygnacji i uzupełnienie
dawnego gzymsu koronującego modylionami, a w związku z tym pewnie
i usunięcie w oknach pierwszego piętra kroksztyn, wspierających gzyms
koronujący, które powtarzają się w trzech pozostałych elewacjach (ryc. 55).
Całość doryckiego wystroju architektonicznego fasady wywiera wra-
żenie raczej dekoracyjne, niż konstrukcyjne. Głównymi motywami deko-
racyjnymi są trzy zespoły kolumnowe i belkowanie ponad nimi. Cztery
półkolumny w środkowej części fasady ujmują półkolisto przesklepiony
otwór wejściowy i arkadowe blendy z półcyrklastymi okienkami po obu
jego stronach. Pary półkolumn w ryzalitach tworzą ramy wydłużonych
arkadowych okien francuskiego typu, identycznych z otworem wejścio-
wym (ryc. 56). Płaszczyzny ścian w interkolumniach są gładkie, niebonio-
wane, dla wyraźniejszego wydzielenia w elewacji zespołów kolumnowych.
Kanelowane monolitowe trzony półkolumn, wykonanych z szarego pia-
skowca, wspierają się na toskańskich bazach o okroju w kształcie półwał-
ka, ustawionych na niskich cokołach, zbyt nikłych w stosunku do wymia-
rów kolumny; poduszki kapiteli zdobione są ornamentem jajownikowym.
Belkowanie, przebiegające nieprzerwanie wzdłuż całej elewacji, wią-
że zespoły kolumnowe, rozgraniczając równocześnie obie kondygnacje
(ryc. 57). W środkowym zespole czterokolumnowym architraw wraz
z listwą i kulistymi łezkami, po sześć pod każdym tryglifem, wykuty jest
z piaskowca, tryglify i gładka listwa górna belkowania wyrobione są
w tynku. Belkowanie ścian frontowych i wewnętrznych ścian bocznych
obu ryzalitów wykonane jest całkowicie w tynku. Pas belkowania, ury-
wający się na krawędziach przy elewacjach bocznych, posiada znacznie
większą wysokość, niż listwy, dzielące kondygnacje tych dwóch elewacji
oraz fasady parkowej. Listwy te bowiem w przekształconej fasadzie od
strony dziedzińca znajdują kontynuację równej im wysokości w architra-
wie belkowania wraz z tenią, natomiast fryz belkowania z jego górną