234
STANISŁAW LORENTZ
Wymieniając w r. 1820 w zestawieniu wydatków na Natolin murek
z żelazną bramką przy ogrodzie fruktowym, wspomniała Anna Potocka
o ławce, pewnie kamiennej, w tym murku. Dziś ławki takiej tu nie ma,
a przypuszczać można, że mieściła się ona nie bezpośrednio przy bramce,
lecz raczej w jednym z dwóch wielkich arkadowych przęseł ceglanego, nie-
tynkowanego muru po prawej stronie bramy. Wzór takich arkad i w nich
ławek podała ks. Czartoryska w swej pracy o sposobie zakładania ogro-
dów na planszy, zatytułowanej: „Ogrodzenie czyli opasanie Sadu“.
Prócz ogrodów warzywno-owocowo-kwiatowych z terenów parku an-
gielskiego wydzielały się dwa dziedzińce: jeden — reprezentacyjny, wja-
zdowy, drugi — gospodarczy. Dziedziniec reprezentacyjny powstał na
miejscu dawnej czterorzędowej alei dojazdowej. Droga wjazdowa obie-
gała wokół trawnik o kształcie wydłużonego, nieregularnego owalu, zwany
łączką, a jej dwie odnogi wpływały na dziedziniec na różnych wysoko-
ściach. Dziedziniec odgrodzony był od parku pełnym drewnianym parka-
nem ze słupków i desek między nimi, tak przynajmniej wnosić można
z widoku, opublikowanego u Artarii, a z innych stron — drewnianymi ko-
180. Widok z pod starego dębu na bramę przy ogrodzie fruktowym.
STANISŁAW LORENTZ
Wymieniając w r. 1820 w zestawieniu wydatków na Natolin murek
z żelazną bramką przy ogrodzie fruktowym, wspomniała Anna Potocka
o ławce, pewnie kamiennej, w tym murku. Dziś ławki takiej tu nie ma,
a przypuszczać można, że mieściła się ona nie bezpośrednio przy bramce,
lecz raczej w jednym z dwóch wielkich arkadowych przęseł ceglanego, nie-
tynkowanego muru po prawej stronie bramy. Wzór takich arkad i w nich
ławek podała ks. Czartoryska w swej pracy o sposobie zakładania ogro-
dów na planszy, zatytułowanej: „Ogrodzenie czyli opasanie Sadu“.
Prócz ogrodów warzywno-owocowo-kwiatowych z terenów parku an-
gielskiego wydzielały się dwa dziedzińce: jeden — reprezentacyjny, wja-
zdowy, drugi — gospodarczy. Dziedziniec reprezentacyjny powstał na
miejscu dawnej czterorzędowej alei dojazdowej. Droga wjazdowa obie-
gała wokół trawnik o kształcie wydłużonego, nieregularnego owalu, zwany
łączką, a jej dwie odnogi wpływały na dziedziniec na różnych wysoko-
ściach. Dziedziniec odgrodzony był od parku pełnym drewnianym parka-
nem ze słupków i desek między nimi, tak przynajmniej wnosić można
z widoku, opublikowanego u Artarii, a z innych stron — drewnianymi ko-
180. Widok z pod starego dębu na bramę przy ogrodzie fruktowym.