Prace z Historii Sztuki (2.1948)

NATOLIN

237

*) Tekst napisu podany jest w Albumie Wilanowa H. Skimborowicza i W. Ger-
sona, j. w., s. 182. W opisie Natolina nie podano, gdzie wówczas, tj. ok. r. 1877, leżała
płyta. Jako autora wiersza wymieniono Stanisława Kostkę Potockiego, niewiadomo
jednak, czy opiera się to na zapisce archiwalnej, czy na tradycji miejscowej, czy też
jest tylko przypuszczeniem monografistów Wilanowa. Natalia Potocka urodziła się
18 marca 1807 r. Por. Memoires de la Ctesse Potocka, j. w., s. 143. Nazwę Natolin
spotykamy po raz pierwszy już w r. 1807 na planie dóbr klucza wilanowskiego, spo-
rządzonym przez K. Beniusiewicza. Pewnie więc z tego też roku pochodzi i płyta
pamiątkowa.

cej wzdłuż skarpy z tarasu pałacowego w kierunku mostu maurytańskiego
i pomnika Natalii z Potockich Sanguszkowej. Tekst napisu brzmi:

„O IMIĘ LASKU TEGO, MÓWIĄ ŻE PRZED LATY,

ZDOBIĄCE GO, SPÓR WIODŁY, MIĘDZY SOBĄ KWIATY:

KAŻDY Z SWYCH WDZIĘKÓW WŁASNYCH PRAWO SOBIE ROŚCI,
NAWET SKROMNY FI JOLEK, RÓŻY COŚ ZAZDROŚCI;

W TEM ŚWIEŻSZA NATALIA WPOŚRÓD NICH SIĘ RODZI,

GAJ ZOWIĄ NATOLINEM I KŁÓTNIA SIĘ GODZI"1).

Kształt i rozmiary dziedzińca gospodarczego przed budynkiem stajni
i wozowni wyznaczały: droga dojazdowa, półokrągły podjazd pod oficynę,
i parkan ogrodu „Potagerie". Przed budynkiem stajennym urządzona by-
ła na dziedzińcu gospodarczym kolista ,,rajszula“. Aneks dziedzińca gos-
podarczego stanowił pewnie owalny paddock (tzw. okólnik lub wybieg) po

183.

„Monument" w parku natolińskim.