DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.15341#0227
HEILIGE TAFEflEELER
HET EERSTE TAFEREEL
VanMofes Vijsde Boek, genoemt Deuteronomium.
ïet te onregt word het Vijfde Boek van Molês het
Verhaal der Woorden genoemt: om dat de voor-
naamste wetten en geboden, met bijdoening van éni-
ge andere regten en inzettingen, voor die genen de
welke j toen de Wet op Sinai wierd gegeven, of nog
niet waren geboren, of om hunne jongkheid niet ver-
stonden, in het zelve zijn begrepen. Zulk een goede
zaak mogt niet alleen andermaal worden verhaalt,
maar kon ook voor de óren van een stug volk, dat telkens den onweg
op wilde, niet te dikwils herzegt worden. Hierom riep Moses gantsch
Israël bij een, de hoofden der stammen, de oudsten, de amptlieden, en
alleman. Aanstonds openbaarde zig een wonderwerk, dat 's Mans stera
van duizend duizenden wierd gehoort, zo als door de kragtGods, het
volk ten gevalle , meermaal was geichied. De Heere onse God, zei-
de Mosès, heeft op Horeb met ons een Verbond gemaakt. Met onfe
vaderen (te weten die in Egypten zijn gestorven) heeft de Heere dit Ver-
bond niet gemaakt. Want de vaderen hadden voorheen het Verbond des ge-
loofs, endevandenMessias; maar niet van de Wet, die navierhonderd en
dartig jaren, van Abrahams roepinge uit Ur der Chaldeen, is gekomen. Te
regt dan zegt de Godstolk, met ons, die voor Sinai hun twintigste jaar niet
hadden bereikt, en tegenwoordig zijn en leven. En hij noemt de voorwaar-
den, in de Tien Woorden beschreven, het Verbond; om dat God in de Wet
voorstelt, waar in het Verbond tusschen Hem en zijn volk bestaat: Vanaan-
gezigt tot aangezigt heeft de Heere gesproken, dat is, duidelijk, klaar, ge-
meenzaam , en zonder tuüchenbode, met een onderscheidentlijk begrijp
en gehoor van woorden. Bij welke gelegentheid Moses zijn ampt als Midde-
laar ontvouwt. Endaar op de Wet, op den berg, uit het midden van het
vuir, derwolke, ende der donkerheid, aan de gantlche menigte gegeven,
Nn 2 ver-
HET EERSTE TAFEREEL
VanMofes Vijsde Boek, genoemt Deuteronomium.
ïet te onregt word het Vijfde Boek van Molês het
Verhaal der Woorden genoemt: om dat de voor-
naamste wetten en geboden, met bijdoening van éni-
ge andere regten en inzettingen, voor die genen de
welke j toen de Wet op Sinai wierd gegeven, of nog
niet waren geboren, of om hunne jongkheid niet ver-
stonden, in het zelve zijn begrepen. Zulk een goede
zaak mogt niet alleen andermaal worden verhaalt,
maar kon ook voor de óren van een stug volk, dat telkens den onweg
op wilde, niet te dikwils herzegt worden. Hierom riep Moses gantsch
Israël bij een, de hoofden der stammen, de oudsten, de amptlieden, en
alleman. Aanstonds openbaarde zig een wonderwerk, dat 's Mans stera
van duizend duizenden wierd gehoort, zo als door de kragtGods, het
volk ten gevalle , meermaal was geichied. De Heere onse God, zei-
de Mosès, heeft op Horeb met ons een Verbond gemaakt. Met onfe
vaderen (te weten die in Egypten zijn gestorven) heeft de Heere dit Ver-
bond niet gemaakt. Want de vaderen hadden voorheen het Verbond des ge-
loofs, endevandenMessias; maar niet van de Wet, die navierhonderd en
dartig jaren, van Abrahams roepinge uit Ur der Chaldeen, is gekomen. Te
regt dan zegt de Godstolk, met ons, die voor Sinai hun twintigste jaar niet
hadden bereikt, en tegenwoordig zijn en leven. En hij noemt de voorwaar-
den, in de Tien Woorden beschreven, het Verbond; om dat God in de Wet
voorstelt, waar in het Verbond tusschen Hem en zijn volk bestaat: Vanaan-
gezigt tot aangezigt heeft de Heere gesproken, dat is, duidelijk, klaar, ge-
meenzaam , en zonder tuüchenbode, met een onderscheidentlijk begrijp
en gehoor van woorden. Bij welke gelegentheid Moses zijn ampt als Midde-
laar ontvouwt. Endaar op de Wet, op den berg, uit het midden van het
vuir, derwolke, ende der donkerheid, aan de gantlche menigte gegeven,
Nn 2 ver-