Plinius Caecilius Secundus, Gaius; Minell, Jan [Hrsg.]: C. Plinii Cæcilii Secvndi Epistolæ Et Panegyricvs: Ubi textus accurate est recensitus & Obseruationibus perpetuis, ad romanam præcipue antiquitatem spectantibus, atque ad modum Iohannis Minellii subjectis, illustratus. Accessit his Index rerum & verborum locupletissimus (Frankfurt am Main, 1727) [VD18 14301946]

«io C. P L I N I \
multoque diligentius muneri suo consutat
quam facultatibus. Vale.


ctk.®®®®

XIX. CAIVS PLINIVS PRISCO
1 suo S.

dentste',»

Dolorem exprimit oh valetudinem aduersm
Fannia. (/) Causam morbi exponit. (s)ipfm
morbum describit. (s ) Caufas doloris recenset.
(a) sit cassa, san&a 9 grauis , pracipue in aduersis
conslant ijsima , ^00^/ exemplis quibusdam iliujlrat:
addit virtutibus comitatem & quod in genere aliis
maximum prabuerit exemplum♦ ( £ ) Q»/* ei
mortua domus tota sit ruitur*. (c') Tandem
qtfia matris simiUima <& cum ea Plinio arciissimaa•
micith coniunBa, multaque ossicia eiprejliterinty (pit
reddere obturet.
Jk
I A Ngit me Fanniae * 1 valetucU. Contraxit
ZXhanc dum allidet1 * * Iunix, virgini Vestali,
sponteprimum, (esl enim affinis,) deinde et-
iam ex autoritate Pontificum. Nam virgi-
neSj quum vi morbi atrio Vesfoe 5 coguntur ex-
cedere,
vocat, quaj obliuisctmtur & simul cum vita nottra defi-
sitint. Mterna sluit, quarum memoria Sc continuatio poft
mortem nostram eti-ajn durat.
i. Vid. Ep. 16. Lib. I. vbi multa de Fannia hac
etiam attulit. %. eft vox, qua; proprie adhibetur
de eo, qui aegrotantium curam gerit d l gentem. ?•
domui videtur fu ffe adiunda templo Vesia; atque de-
Minata 'ad habitationem Veftaiibui Virgimbus. Vid*

vigef5, Helnidio
giAius: reliqu
tu tantum, veru
Doleoenim, nwi
duitatis, neseioai
castitas illius! qu
tas! quanta conii
ta in exilium est, i
relegata- Nam (
quod devitaHek
garumque se a Fa
quaerente mimcit
respondit;
ftm ItUfsit ? j
toftifflit Pohm

M-tiU.c/i/), u. &
'4' s io Jk
«meatiam febrium bis
»io corpore Fmis
eodem mo<j
's1* *¥ morbo co
h, 9' sobMm
W,'H ni