DOI Artikel:
Oszczanowski, Piotr: "Gdańszczanin we Wrocławiu": czy można mówić o ekspozyturze sztuki gdańskiej we Wrocławiu na przełomie XVI i XVII wieku?
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.42239#0098
Piotr
Oszczanowski
7. Ukrzyżowanie - niderlandzki re-
lief alabastrowy z lat pięćdziesią-
tych/sześćdziesiątych. XVI w. na
epitafium Michaela Loitza i Cor-
duli Loitz z d. Feldstete z lat 1561-
-1564 w kościele NMP w Gdań-
sku. Wg K. Cieślak Epitafia obra-
zowe w Gdańsku ..., il. 7b.
Isaak van den Blocke (zm. 1628) dla kosza ambony kościoła Św. Jana w
Gdańsku w latach 1616-1617 (obecnie ambona znajduje się w gdańskim
kościele Mariackim, a wspomniane malowidło zastąpione zostało kopią).
Także juz po wojnie, tym razem do zbiorów Muzeum Narodowego w
Gdańskuls, trafiła alabastrowa plakieta z przedstawieniem sceny Noli me
tangere (il. 4)19. I tym razem przypuszczam, że jednym z powodów jej
zakupu było przeświadczenie, że jest to wytwór miejscowy - gdański.
Rzecz ma się jednak zupełnie inaczej. Jest to jeden z trzech alabastrowych
reliefów zdobiących niegdyś epitafium wrocławskiego radcy Leonharda
Oelhafen von Schóllenbach (1574-1619) i jego zony Anny z domu Pucher
(zm. 1637), którego jeszcze dziś pokaźny fragment (m.in. rama oraz relief
centralny ze sceną Ostatniej Wieczerzy) ocalał na swoim pierwotnym
miejscu, tj. w kościele Św. Marii Magdaleny we Wrocławiu (il. 5)20.
Obecnie zastanawiamy i spieramy się o to, czy epitafium to jest
Pozyskany do zbiorów Muzeum Narodowego w Gdańsku 4 IV 1950 r. w wyniku zakupu Ministerstwa
Kultury i Sztuki. Obecnie w zbiorach Pracowni Rzeźby Działu Sztuki Dawnej, nr inw. MNG/SD/181/RZ.
19 Informapę o tym reliefie zawdzięczam pani Aleksandrze Lipińskiej z Wrocławia, której chciałbym w tym
miejscu bardzo serdecznie za to podziękować. Pani A. Lipińska skończyła w czerwcu 1998 pisać bardzo
interesującą pracę magisterską, pod kierunkiem prof. dr. hab. J. Harasimowicza w Instytucie Historii Sztuki
Uniwersytetu Wrocławskiego, na temat Wyrobów manufaktury alabastru w Mechelen z 2 pot. XVI i 1 ćw. XVII w.
w zbiorach polskich.
20 Na temat tego epitafium zob. H. Nickel Zur Plastik niederlandischen Manierismus in Breslau, „Schlesiens
Vorzeit in Bild und Schrift", Neue Folgę, Bd. X: 1933, s. 97-98; - L. Burgemeister, G. Grundmann Die
Kunstdenkmaler der Stadt Breslau, Bd. I, 2, Breslau 1933, s. 41; - K. Bimler (1934a) Die schlesische Renaissanceplastik,
Breslau 1934, s. 134, il. nr 58 na s. 133; - tenże (1937a) Zur Kunstgeschichte der Magdalenen und Elisabethkirche, [w:]
tegoż Quellen zur schlesischen Kunstgeschichte , H. 2, Breslau 1937, s. 57-58.
96
Oszczanowski
7. Ukrzyżowanie - niderlandzki re-
lief alabastrowy z lat pięćdziesią-
tych/sześćdziesiątych. XVI w. na
epitafium Michaela Loitza i Cor-
duli Loitz z d. Feldstete z lat 1561-
-1564 w kościele NMP w Gdań-
sku. Wg K. Cieślak Epitafia obra-
zowe w Gdańsku ..., il. 7b.
Isaak van den Blocke (zm. 1628) dla kosza ambony kościoła Św. Jana w
Gdańsku w latach 1616-1617 (obecnie ambona znajduje się w gdańskim
kościele Mariackim, a wspomniane malowidło zastąpione zostało kopią).
Także juz po wojnie, tym razem do zbiorów Muzeum Narodowego w
Gdańskuls, trafiła alabastrowa plakieta z przedstawieniem sceny Noli me
tangere (il. 4)19. I tym razem przypuszczam, że jednym z powodów jej
zakupu było przeświadczenie, że jest to wytwór miejscowy - gdański.
Rzecz ma się jednak zupełnie inaczej. Jest to jeden z trzech alabastrowych
reliefów zdobiących niegdyś epitafium wrocławskiego radcy Leonharda
Oelhafen von Schóllenbach (1574-1619) i jego zony Anny z domu Pucher
(zm. 1637), którego jeszcze dziś pokaźny fragment (m.in. rama oraz relief
centralny ze sceną Ostatniej Wieczerzy) ocalał na swoim pierwotnym
miejscu, tj. w kościele Św. Marii Magdaleny we Wrocławiu (il. 5)20.
Obecnie zastanawiamy i spieramy się o to, czy epitafium to jest
Pozyskany do zbiorów Muzeum Narodowego w Gdańsku 4 IV 1950 r. w wyniku zakupu Ministerstwa
Kultury i Sztuki. Obecnie w zbiorach Pracowni Rzeźby Działu Sztuki Dawnej, nr inw. MNG/SD/181/RZ.
19 Informapę o tym reliefie zawdzięczam pani Aleksandrze Lipińskiej z Wrocławia, której chciałbym w tym
miejscu bardzo serdecznie za to podziękować. Pani A. Lipińska skończyła w czerwcu 1998 pisać bardzo
interesującą pracę magisterską, pod kierunkiem prof. dr. hab. J. Harasimowicza w Instytucie Historii Sztuki
Uniwersytetu Wrocławskiego, na temat Wyrobów manufaktury alabastru w Mechelen z 2 pot. XVI i 1 ćw. XVII w.
w zbiorach polskich.
20 Na temat tego epitafium zob. H. Nickel Zur Plastik niederlandischen Manierismus in Breslau, „Schlesiens
Vorzeit in Bild und Schrift", Neue Folgę, Bd. X: 1933, s. 97-98; - L. Burgemeister, G. Grundmann Die
Kunstdenkmaler der Stadt Breslau, Bd. I, 2, Breslau 1933, s. 41; - K. Bimler (1934a) Die schlesische Renaissanceplastik,
Breslau 1934, s. 134, il. nr 58 na s. 133; - tenże (1937a) Zur Kunstgeschichte der Magdalenen und Elisabethkirche, [w:]
tegoż Quellen zur schlesischen Kunstgeschichte , H. 2, Breslau 1937, s. 57-58.
96