DOI Artikel:
Wardzyński, Michał: Import kamieni i dzieł rzeźby z Gotlandii do Rzeczypospolitej (od XIII do 2. połowy XVIII w.)
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.28101#0076
II. 15. Nagrobek Mikołaja i Zofii Oleśnickich, płyta Zofii, atrybuowany Abrahamowi van den Blocke, 1620 r., wapień
olandzki (warstwa czerwonawa) i alabaster angielski, opactwo benedyktynów, Święty Krzyż, fot. M. Wardzyński
van den Blocke82 (il. 15), a następnie Teodora (zm. 1625) i Samuela Ogińskich
wmurowane w ściany kościoła farnego w równie odległych Kroniach pod Kow-
nem83. W Kroniach nie przewidziano obudów architektonicznych. W pierw-
szej nachylone ku widzowi effigium zmarłego umieszczono na ujętym w per-
spektywie wysokim cokole, który to układ można uznać za próbę nawiązania
do formuły nagrobków przyściennych typu pulpitowego, natomiast w drugiej,
okolonej bordiurą, oś poziomą kompozycji wyznacza - tak jak w tradycyj-
nym nagrobku renesansowym - ułożona na materacu i poduszce w swobodnej
pozie postać.
Wykorzystanie piaskowca Burgsvik w dekoracji architektury
w Gdańsku i na terenie Rzeczypospolitej
Dotychczasowe badania dowiodły, że piaskowiec gotlandzki Burgsvik był
znany na terenie dawnej Rzeczypospolitej, głównie na Pomorzu, już w śred-
niowieczu (XIV-XV w.), natomiast od 2. połowy XVI do końca XVIII w.
szeroko stosowany przede wszystkim w centrum artystycznym w Gdańsku
82 M. Karpowicz, Rzeźba około roku 1600-1630, [w:] Sztuka około 1600, red. T. Hrankowska,
Warszawa 1974, s. 68; idem, Chronologia igeografia niderlandyzmu w rzeźbie 1. połowy XVII w.,
[w:] Niderlandyzm na Śląsku i w krajach ościennych, red. M. Kapustka, A. Kozieł, P. Oszczanow-
ski, Wrocław 2003, s. 43, mapa 1; por. ostatnio M. Wardzyński, Anałiza materiałowa..., s. 199.
83 M. Matuśakaite, Skulpturniai Oginskiu antkapiai Kruonyje, Vilnius 1967, s. 22-27; I. Vaiśvi-
laite, Baroko pradżia Lietuvoje, Vilnius 1995, s. 43, 48, 93.
72
olandzki (warstwa czerwonawa) i alabaster angielski, opactwo benedyktynów, Święty Krzyż, fot. M. Wardzyński
van den Blocke82 (il. 15), a następnie Teodora (zm. 1625) i Samuela Ogińskich
wmurowane w ściany kościoła farnego w równie odległych Kroniach pod Kow-
nem83. W Kroniach nie przewidziano obudów architektonicznych. W pierw-
szej nachylone ku widzowi effigium zmarłego umieszczono na ujętym w per-
spektywie wysokim cokole, który to układ można uznać za próbę nawiązania
do formuły nagrobków przyściennych typu pulpitowego, natomiast w drugiej,
okolonej bordiurą, oś poziomą kompozycji wyznacza - tak jak w tradycyj-
nym nagrobku renesansowym - ułożona na materacu i poduszce w swobodnej
pozie postać.
Wykorzystanie piaskowca Burgsvik w dekoracji architektury
w Gdańsku i na terenie Rzeczypospolitej
Dotychczasowe badania dowiodły, że piaskowiec gotlandzki Burgsvik był
znany na terenie dawnej Rzeczypospolitej, głównie na Pomorzu, już w śred-
niowieczu (XIV-XV w.), natomiast od 2. połowy XVI do końca XVIII w.
szeroko stosowany przede wszystkim w centrum artystycznym w Gdańsku
82 M. Karpowicz, Rzeźba około roku 1600-1630, [w:] Sztuka około 1600, red. T. Hrankowska,
Warszawa 1974, s. 68; idem, Chronologia igeografia niderlandyzmu w rzeźbie 1. połowy XVII w.,
[w:] Niderlandyzm na Śląsku i w krajach ościennych, red. M. Kapustka, A. Kozieł, P. Oszczanow-
ski, Wrocław 2003, s. 43, mapa 1; por. ostatnio M. Wardzyński, Anałiza materiałowa..., s. 199.
83 M. Matuśakaite, Skulpturniai Oginskiu antkapiai Kruonyje, Vilnius 1967, s. 22-27; I. Vaiśvi-
laite, Baroko pradżia Lietuvoje, Vilnius 1995, s. 43, 48, 93.
72