DOI Heft:
Gratulationes et vota
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.54671#0013
Prof. dr hab. Małgorzata Omilanowska rozpoczęła pracę w Instytucie Historii
Sztuki, który jest częścią Wydziału Historycznego Uniwersytetu Gdańskiego,
w 2006 r. Od 2009 r., z przerwą w latach 2012-2016, z wielką energią kieruje
Instytutem, dając nowe impulsy badaniom naukowym.
W latach 2012-2016 została powołana do pracy w Ministerstwie Kultury
i Dziedzictwa Narodowego, najpierw w randze podsekretarza stanu, później
zaś ministra. W tym okresie położyła wielkie zasługi dla restytucji polskich
dóbr kultury.
W kadencji 2016-2020 była także członkiem Senatu Uniwersytetu Gdańskiego.
W 2019 r. Profesor Omilanowska została wybrana do Rady Doskonałości Naukowej.
Pani Profesor jest wybitnym dydaktykiem. Potrafiła skupić wokół siebie
grono zdolnych studentów i doktorantów, którym umożliwiła debiuty naukowe
na łamach czasopisma „Porta Aurea”. Szczególnie cieszy fakt, że niemało z rea-
lizowanych tematów prac dyplomowych dotyczy historii architektury Gdańska
XIX-XX w.
W pracy z Małgorzatą Omilanowską ceniłem sobie bardzo, obok, co zrozu-
miałe, Jej wiedzy i dalekowzroczności, rzeczowość i bezpośredniość. Szczególnie
ujmująca jest Jej dbałość o rozwój naukowy pracowników Instytutu, którym
kieruje, ale też sprawiedliwość w ich ocenie. Jej pozycja w świecie nauki i kultury,
ale też osobiste przymioty sprawiają, że jest dla nich, jak sądzę, prawdziwym
autorytetem. To zapewne sprawia, że udaje się Jej niektóre nieco rozwichrzone,
„artystyczne” dusze wdrożyć do systematycznej pracy badawczej i dydaktycznej.
Praca Profesor Małgorzaty Omilanowskiej na polu kultury spotkała się
z wielkim uznaniem rządów Francji, Włoch i Królestwa Niderlandów, które
nadały Jej najwyższe odznaczenia państwowe. Nie wątpię, że także w Rzeczpo-
spolitej Polskiej zostanie odpowiednio uhonorowana.
Wielu sukcesów i dużo zdrowia życząc!
Wiesław Długokęcki,
Dziekan Wydziału Historycznego
UG w latach 2012-2020
Szanowna Jubilatko, Droga Małgorzato!
W każdym zespole, bez względu na jego wielkość czy charakter, są jednostki,
które dzięki swojej nietuzinkowej osobowości, charyzmie i wyjątkowym dokona-
niom decydują o jego obliczu i sukcesach oraz wywierają silny wpływ na współ-
pracowników. Dla Instytutu Historii Sztuki UG i dla Wydziału Historycznego
12
Sztuki, który jest częścią Wydziału Historycznego Uniwersytetu Gdańskiego,
w 2006 r. Od 2009 r., z przerwą w latach 2012-2016, z wielką energią kieruje
Instytutem, dając nowe impulsy badaniom naukowym.
W latach 2012-2016 została powołana do pracy w Ministerstwie Kultury
i Dziedzictwa Narodowego, najpierw w randze podsekretarza stanu, później
zaś ministra. W tym okresie położyła wielkie zasługi dla restytucji polskich
dóbr kultury.
W kadencji 2016-2020 była także członkiem Senatu Uniwersytetu Gdańskiego.
W 2019 r. Profesor Omilanowska została wybrana do Rady Doskonałości Naukowej.
Pani Profesor jest wybitnym dydaktykiem. Potrafiła skupić wokół siebie
grono zdolnych studentów i doktorantów, którym umożliwiła debiuty naukowe
na łamach czasopisma „Porta Aurea”. Szczególnie cieszy fakt, że niemało z rea-
lizowanych tematów prac dyplomowych dotyczy historii architektury Gdańska
XIX-XX w.
W pracy z Małgorzatą Omilanowską ceniłem sobie bardzo, obok, co zrozu-
miałe, Jej wiedzy i dalekowzroczności, rzeczowość i bezpośredniość. Szczególnie
ujmująca jest Jej dbałość o rozwój naukowy pracowników Instytutu, którym
kieruje, ale też sprawiedliwość w ich ocenie. Jej pozycja w świecie nauki i kultury,
ale też osobiste przymioty sprawiają, że jest dla nich, jak sądzę, prawdziwym
autorytetem. To zapewne sprawia, że udaje się Jej niektóre nieco rozwichrzone,
„artystyczne” dusze wdrożyć do systematycznej pracy badawczej i dydaktycznej.
Praca Profesor Małgorzaty Omilanowskiej na polu kultury spotkała się
z wielkim uznaniem rządów Francji, Włoch i Królestwa Niderlandów, które
nadały Jej najwyższe odznaczenia państwowe. Nie wątpię, że także w Rzeczpo-
spolitej Polskiej zostanie odpowiednio uhonorowana.
Wielu sukcesów i dużo zdrowia życząc!
Wiesław Długokęcki,
Dziekan Wydziału Historycznego
UG w latach 2012-2020
Szanowna Jubilatko, Droga Małgorzato!
W każdym zespole, bez względu na jego wielkość czy charakter, są jednostki,
które dzięki swojej nietuzinkowej osobowości, charyzmie i wyjątkowym dokona-
niom decydują o jego obliczu i sukcesach oraz wywierają silny wpływ na współ-
pracowników. Dla Instytutu Historii Sztuki UG i dla Wydziału Historycznego
12