Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Metadaten

Praetorius, Matthaeus
Tuba Pacis Ad Universas Dissidentes in Occidente Ecclesias Seu Discursus Theologicus De Unione Ecclesiarum Romanae & Protestantium: Necnon Amica Compositione Controversiarum Fidei Inter hosce Coetus, In Dei O.M. quam maximam Gloriam, Universae Jesu Christi Ecclesiae bono exhibitus — Coloniae, 1685 [VD17 16:723512R]

DOI Seite / Zitierlink: 
https://doi.org/10.11588/diglit.15845#0119
Überblick
loading ...
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
Cap. XII. Ecclesiarum in Occidente. 6%
bis obscura est, indagandus est verus sensus qucm nobis mon-
strat Cacholica Ecclesia in Conciliis Oecumenicis & SS. Patri-
bus plerumque quinque priorum puriorum seculorum, prout
in Cap. VIII. ex VincentioLyrinensi dedustum est.
XIV. Porro si quid in una sessione solide satis discuti nc- xiv. Si
quiverit, ut unicuique parti fas essec & licitum ulterius deli- fejjlones cii-
berare ac pensiculare; ideoque ad alteram Sc sequentes sessio- 'f^™™
nes differre usque dum occurrat veritas. Veritate autem co- t™J"J"'
gnita quilibet errorem agnosceret, securus famse , honoris ac piena-
bonorum (neque non hac ex re ullum damnum quis pati rf ^f"*
debet) adeoque se subjiceret veritati neque distimulatione , tnodVuk
aut pnetericione, aut alicujus nodi qui solvendus objiciatur
perperam inventione, aut aliis effugiis, quasi ad fidera non
pertinerent,libertatem vitaeque licenciam kederent, veritacem
& ejus assensum eluderenc. Neque finis Colloquii impone-
recur , donec de necejsariis in fide Jussicienter consiituatur , ejr utraque
pars veritatem rei in side plene ajjequatur , aut contradicens veritati pars,
vel ad manisesia abfurda & contraditioria , vel generalium & ve-
risfimorum principiorum everfionem , vel vanam petitionem principii,
vel similem manisisiam & notabilem inconvenienttam dedusia fue- ■

rit. bh

XV. Si is qui ad manifestam & notabilem mconvenien- XV. Si is
tiam , vel ad absurda 8c contradi&oria deduceretur, neque ?»' manift-
veritati apertae ex pertinacia cedere vellet, modesta gravique fl™^7/
admonitione iterum atque iterum urgeretur ad agnoscendam expenhm-
veritatem , amplec~r,cndamque. Quod[si nulla spes emendatio- , modejli
nis affulserit pro incorrigibili £c perverso haberetur, iuxta f vmta-
ulud : therettcum hommem devita. cc Neque tempus invani-loquen- scendam ur-
tia inuttlibufque pugnis confumendum. %ua enim conflitlus isiiusmodi geretur: aut
utilitas? Ubi nemo ad Chrisium captivus ducitur? Quod alio inloco sro ."'"'"*
ait: Forfan eis dederit D E US pcenitentiam ? Iliic loquitur de iis qui %e'j0
spem emendationis sua ofiendunt, hic vero incorrigibilem haireticum retur.
dicit, qui omnino perverfus esi, quique d se condemnatus efi , hoc esi,
qui defendere sise non valet. dcl ldcirco ejufmodi homines, ut inexcu-
sabiles-
bb. Henr.Nicolaiinlrenico. cc. Tit. 3. dd. Theoph. in Tit. 3.
 
Annotationen