— 11 —
Σ Η Μ Ε I Ω ΣI Σ
ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΕΝ ΤΗ ΑΚΡΟΠΟΛΕΙ ΑΝΑΣΚΑΦΩΝ
Αί έν τη Α,κροπόλει άνασκαφαί ήρζαντο τή 11 Νοεμβρίου
δι' εζ μόνον εργατών, οΐτινες μετά ταύτα άνήλθον εϊς 8. "Ηρ-
ξαντο δέ άπό του μέρους εκείνου, ενθα διεκόπησαν ένεκα τοϋ
θανάτου του πρώην Γενικού Εφόρου, από της αρκτικής δηλ.
πλευράς της Ακροπόλεως, βορειοδυτικώς του Παρθενώνος, και
έπρο^ώρησαν μέχρι τέλους τοϋ έτους κατά την αΰτήν πάντοτε
διεύθυνσιν, προς τό Έρέχθειον.
Άφ' οΰ οί σκαφεΐς έπροχώρησαν εις βάθος ένός περίπου [ιέ-
τρου ύπό το σημερινόν έδαφος, άνεφάνη στρώμα αρχαίου μετα-
γενέστερου οικοδομήματος, έζ όπτών πλίνθων και άσβεστου συγ-
κείμενον. Τπό τό στρώμα τοΰτο, εις βάθος ενός περίπου μέτρου,
έγίνοντο καθ' έκάστην σχεδόν ευρήματα, αρχαϊκής τέχνης, οίον
χαλκά και πήλινα ειδώλια, τεμάχια άγγείων, τεμάχια αρχαϊκών
επιγραφών κτλ. Τών ευρημάτων τούτων άξια λόγου εϊνε· ά) γυ-
ναικεΐον χαλκοΰν άγαλμάτιον όλως σώον. ένδεδυμένον ποδήρη
χιτώνα, ου άνέχει τό κράσπεδον διά της ετέρας τών χειρών,
β'), δύο χαλκά λεοντάρια, γ') τεμάχια πήλινων κεχρωματισμέ-
νων ανάγλυφων και δ') πολλά πήλινα, κεχρωματισμένα και
ταύτα, ειδώλια, παριστώντα γυναίκα φέρουσαν πόλον έπϊ της
κεφαλής ή στεφάνην, και καθημένην έπϊ θρόνου, έχοντα δηλ.
τον γνωστόν εκείνον τύπον, δν άποδίδουσί τίνες εις τό πανάρ-
χαιον έν τή Ακροπόλει ςόανον της Αθηνάς. Σπουδαιότατον
όμως εύρημα διά την ίστορίαν της Ζωγραφικής είνε γραπτός
πίναξ έξ όπτής γης, εχων πάχος 0,05, πλάτος 0,53 και σωζό-
μενον ύψος 0,38. Έν αύτώ εικονίζεται οπλίτης φέρων περικε-
φαλαίαν, άσπϊδα και δόρυ, και έ'χων τά σκέλη διεστηκότα και
εν γένει στάσιν όρμώντος και οιονεί έπιτιθεμένου κατά πολεμίου"
εκατέρωθεν δε είνε γεγραμμένη αρχαϊκή έπιγραφή, ένθεν μεν
ΚΑΛΟΣ, ένθεν δε γράμματά τινα έκ του κυρίου ονόματος τοϋ
είκονιζομένου. Είνε δε αυτοτελής ό πίναζ, διότι έχει γεγραμ-
Σ Η Μ Ε I Ω ΣI Σ
ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΕΝ ΤΗ ΑΚΡΟΠΟΛΕΙ ΑΝΑΣΚΑΦΩΝ
Αί έν τη Α,κροπόλει άνασκαφαί ήρζαντο τή 11 Νοεμβρίου
δι' εζ μόνον εργατών, οΐτινες μετά ταύτα άνήλθον εϊς 8. "Ηρ-
ξαντο δέ άπό του μέρους εκείνου, ενθα διεκόπησαν ένεκα τοϋ
θανάτου του πρώην Γενικού Εφόρου, από της αρκτικής δηλ.
πλευράς της Ακροπόλεως, βορειοδυτικώς του Παρθενώνος, και
έπρο^ώρησαν μέχρι τέλους τοϋ έτους κατά την αΰτήν πάντοτε
διεύθυνσιν, προς τό Έρέχθειον.
Άφ' οΰ οί σκαφεΐς έπροχώρησαν εις βάθος ένός περίπου [ιέ-
τρου ύπό το σημερινόν έδαφος, άνεφάνη στρώμα αρχαίου μετα-
γενέστερου οικοδομήματος, έζ όπτών πλίνθων και άσβεστου συγ-
κείμενον. Τπό τό στρώμα τοΰτο, εις βάθος ενός περίπου μέτρου,
έγίνοντο καθ' έκάστην σχεδόν ευρήματα, αρχαϊκής τέχνης, οίον
χαλκά και πήλινα ειδώλια, τεμάχια άγγείων, τεμάχια αρχαϊκών
επιγραφών κτλ. Τών ευρημάτων τούτων άξια λόγου εϊνε· ά) γυ-
ναικεΐον χαλκοΰν άγαλμάτιον όλως σώον. ένδεδυμένον ποδήρη
χιτώνα, ου άνέχει τό κράσπεδον διά της ετέρας τών χειρών,
β'), δύο χαλκά λεοντάρια, γ') τεμάχια πήλινων κεχρωματισμέ-
νων ανάγλυφων και δ') πολλά πήλινα, κεχρωματισμένα και
ταύτα, ειδώλια, παριστώντα γυναίκα φέρουσαν πόλον έπϊ της
κεφαλής ή στεφάνην, και καθημένην έπϊ θρόνου, έχοντα δηλ.
τον γνωστόν εκείνον τύπον, δν άποδίδουσί τίνες εις τό πανάρ-
χαιον έν τή Ακροπόλει ςόανον της Αθηνάς. Σπουδαιότατον
όμως εύρημα διά την ίστορίαν της Ζωγραφικής είνε γραπτός
πίναξ έξ όπτής γης, εχων πάχος 0,05, πλάτος 0,53 και σωζό-
μενον ύψος 0,38. Έν αύτώ εικονίζεται οπλίτης φέρων περικε-
φαλαίαν, άσπϊδα και δόρυ, και έ'χων τά σκέλη διεστηκότα και
εν γένει στάσιν όρμώντος και οιονεί έπιτιθεμένου κατά πολεμίου"
εκατέρωθεν δε είνε γεγραμμένη αρχαϊκή έπιγραφή, ένθεν μεν
ΚΑΛΟΣ, ένθεν δε γράμματά τινα έκ του κυρίου ονόματος τοϋ
είκονιζομένου. Είνε δε αυτοτελής ό πίναζ, διότι έχει γεγραμ-