DOI article:
Kabbadias, Panagiōtēs: Sēmeiōsis peri tōn en tē Akropolei anaskaphōn
DOI article:[Peri tōn pepragmenōn tēs Etairias dia to etos 1885]
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.14734#0015
— 13 —
ω διατηρούνται ωσαύτως αρκετά, ίχνη χρωματισμού περί το
κράσπεδον του χιτώνος. Έν όλω λοιπόν τρία αγάλματα μετά
των κεφαλών αύτών, εξ άνευ κεφαλών, και τρεις κεφαλαί. Τά
αγάλματα ταύτα έχουσι κατά τό μάλλον και ήττον την αΰτήν
μορφήν,άλλ'έν τοις καθέκαστα δεικνύουσιν ίκανάς και διδακτικω-
τάτας παραλλαγάς και ώς προς την πτύχωσιν του ιματισμού
και ώς προς την διάθεσιν της κόμης καϊ μάλιστα ώς προς τά
χαρακτηριστικά του προσώπου, και είναι αί τρεις μάλιστα άνευ
κορμού κεφαλαί, δείγματα άξια λόγου της αρχαίας Αττικής τέ-
χνης, τά όποια προστιθέμενα είς τά πρότερον γνωσθέντα πλου-
τίζουσιν πολύ τό Μουσεΐον της Ακροπόλεως.
Τέλος δε προσθετέον ότι καϊ τεμάχια αγαλμάτων και έπιγρα-
φα'ι άρχαϊκαί ούκ όλίγαι ευρέθησαν, έν αίς είνε άναγεγραμμένα
και τά ονόματα τεχνιτών Εύήνορος και Αντήνορος, ων ό πρώ-
τος ητο ήμΐν άγνωστος.
Τί 26 Ιανουαρίου 1886.
Π. Καββαδίας
Έδαπανήθησαν είς την άνασκαφην ταύτην μέχρι τέλους τοϋ
έτους δραχμαΐ 833,40.
Δευτέρα ανασκαφή ηρχισε τη 3 Ιουνίου έν τω τόπω της
πυρποΛηθείσης Αθηνών αγοράς, άφοΰ αί ύπάρχουσαι προς έ'ναρ-
ξιν τοΰ έ'ργου δυσκολίαι (περί ών εϊχομεν είπη τινα έν τη περυ-
σινή λογοδοσίκ), άπωςδήποτε ήρθησαν η, άκριβέστερον ειπείν,
έμετριάσθησαν. Τόπος προς άνασκαφην ελεύθερος αφέθη τη Εται-
ρία τό τρίτον περίπου του έμβαδοϋ, τοΰ περιλαμβανομένου ΰπό
του μεγάλου εκείνου αρχαίου οικοδομήματος, όπερ μόνον οΐ ειδι-
κώς άρχαιολογοΰντες όνομάζουσι μέγα και θεωροϋσιν ώς έν, οί
δέ πολλοί τών έν Αθήναις κατοικούντων, καϊ αυτοί οί λόγιοι,
μή βλέποντες εμφανώς την συνέχειάν του (διότι επικαλύπτονται
αί οίκοδομικαί του γραμμαί ΰπό διαφόρων ιδιωτικών τε και δη-
μοσίων νεωτέρων κτισμάτων) ουδαμώς δύνανται νά τό φαντα-
σθώσιν ώς έν, και κατατέμνουσιν αυτό εις τρία τά όπωςοϋν
φαινόμενα μέρη του. Είναι δέ ταύτα α'. ό έπί της όδοΰ Αιόλου,
δεξιά τοις άνιοϋσι, μελανωπός εκείνος τοίχος, όστις έκ πώρινων
ω διατηρούνται ωσαύτως αρκετά, ίχνη χρωματισμού περί το
κράσπεδον του χιτώνος. Έν όλω λοιπόν τρία αγάλματα μετά
των κεφαλών αύτών, εξ άνευ κεφαλών, και τρεις κεφαλαί. Τά
αγάλματα ταύτα έχουσι κατά τό μάλλον και ήττον την αΰτήν
μορφήν,άλλ'έν τοις καθέκαστα δεικνύουσιν ίκανάς και διδακτικω-
τάτας παραλλαγάς και ώς προς την πτύχωσιν του ιματισμού
και ώς προς την διάθεσιν της κόμης καϊ μάλιστα ώς προς τά
χαρακτηριστικά του προσώπου, και είναι αί τρεις μάλιστα άνευ
κορμού κεφαλαί, δείγματα άξια λόγου της αρχαίας Αττικής τέ-
χνης, τά όποια προστιθέμενα είς τά πρότερον γνωσθέντα πλου-
τίζουσιν πολύ τό Μουσεΐον της Ακροπόλεως.
Τέλος δε προσθετέον ότι καϊ τεμάχια αγαλμάτων και έπιγρα-
φα'ι άρχαϊκαί ούκ όλίγαι ευρέθησαν, έν αίς είνε άναγεγραμμένα
και τά ονόματα τεχνιτών Εύήνορος και Αντήνορος, ων ό πρώ-
τος ητο ήμΐν άγνωστος.
Τί 26 Ιανουαρίου 1886.
Π. Καββαδίας
Έδαπανήθησαν είς την άνασκαφην ταύτην μέχρι τέλους τοϋ
έτους δραχμαΐ 833,40.
Δευτέρα ανασκαφή ηρχισε τη 3 Ιουνίου έν τω τόπω της
πυρποΛηθείσης Αθηνών αγοράς, άφοΰ αί ύπάρχουσαι προς έ'ναρ-
ξιν τοΰ έ'ργου δυσκολίαι (περί ών εϊχομεν είπη τινα έν τη περυ-
σινή λογοδοσίκ), άπωςδήποτε ήρθησαν η, άκριβέστερον ειπείν,
έμετριάσθησαν. Τόπος προς άνασκαφην ελεύθερος αφέθη τη Εται-
ρία τό τρίτον περίπου του έμβαδοϋ, τοΰ περιλαμβανομένου ΰπό
του μεγάλου εκείνου αρχαίου οικοδομήματος, όπερ μόνον οΐ ειδι-
κώς άρχαιολογοΰντες όνομάζουσι μέγα και θεωροϋσιν ώς έν, οί
δέ πολλοί τών έν Αθήναις κατοικούντων, καϊ αυτοί οί λόγιοι,
μή βλέποντες εμφανώς την συνέχειάν του (διότι επικαλύπτονται
αί οίκοδομικαί του γραμμαί ΰπό διαφόρων ιδιωτικών τε και δη-
μοσίων νεωτέρων κτισμάτων) ουδαμώς δύνανται νά τό φαντα-
σθώσιν ώς έν, και κατατέμνουσιν αυτό εις τρία τά όπωςοϋν
φαινόμενα μέρη του. Είναι δέ ταύτα α'. ό έπί της όδοΰ Αιόλου,
δεξιά τοις άνιοϋσι, μελανωπός εκείνος τοίχος, όστις έκ πώρινων